Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Ιουνίου 2025
Κατ' αυτόν δε τον τρόπον είναι δυνατόν και όσα κανείς προ πολλού είχε μάθει και τα εγνώριζε, να τα μάθη και πάλιν αυτά τα ίδια, αποκτών πάλιν την επιστήμην εκάστου και κρατών πρόχειρον εις τον νουν του τόρα, αυτήν την οποίαν εγνώρισε προ πολλού. Θεαίτητος. Πραγματικώς. Σωκράτης.
Καθώς η βασιλοπούλα είχε συνήθειαν κάθε ταχύ να πηγαίνη εις το λουτρόν διά να λούεται και να στέκη εκεί έως εις το γεύμα περιδιαβάζοντας με τες σκλάβες της, η Σουλταμεμέ εστοχάσθη ότι εκεί που το λουτρόν ήτον τόπος διά άλλες κουβέντες, να της διηγήται τας ιστορίας που ήξευρε, με τες οποίες ήθελε την καταπείση και την φέρη εις αίσθησιν διά να κλίνη εις υπανδρείαν και έτσι αποφασίζοντας την ακόλουθον ημέραν, που η βασιλοπούλα απολούσθη, η βάγια της τής είπεν· ήξευρε ω κυρία μου, ότι μου ήλθεν εις τον νουν μου μία ιστορία γεμάτη από διάφορα συμβεβηκότα, και ανίσως αγαπάς θέλω σου την διηγηθή, η οποία ελπίζω ότι θα σου προξενήση πολλήν ηδονήν.
ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Κάλλιστα, Κύριέ μου. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Και τότε, φίλε, αυτός αρχίζει, αυτός αρχίζει — Α! τι 'θελα να ειπώ; Μα την ζωήν μου κάτι είχα 'ς τον νουν να ειπώ! Πού στάθηκεν ο λόγος; ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Εις το «συμπέρασμα θα κλείση» και εις το «φίλε» ή κ' «Εντιμότης».
Αλλ', όταν τουλάχιστον, είπεν ο Σωκράτης, κανείς ξαναενθυμήται κανέν πράγμα κινούμενος από τα όμοια πράγματα, άρα γε δεν είναι αναπόφευκτον να παθαίνη και τούτο ακόμη, να παριστάνη με τον νουν του, αν τούτο ομοιάζη εντελώς μ' εκείνο το οποίον ξαναενθυμήθη, ή αν του λείπη τίποτε; Αναπόφευκτον είναι, είπεν ο Σιμμίας. Πρόσεξε λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, να ίδης αν αυτά οπού θα είπω είναι έτσι.
Σκέψου αυτά που ηκολούθησαν 'ς τον νουν σου ζύγισέ τα και με την ησυχίαν μας καμμίαν άλλην ώραν ανοίγομεν ο ένας μας 'ς τον άλλον την καρδιάν μας. ΒΑΓΚΟΣ Καλά. ΜΑΚΒΕΘ Ως τότε σιωπή. — Πηγαίνωμεν, ω φίλοι. Τα ανάκτορα εις Φόρες. Εισέρχονται ο ΔΩΓΚΑΝ, ο ΜΑΛΚΟΛΜ, ο ΔΟΝΑΛΒΑΙΝ, ο ΛΕΝΟΞ και συνοδία. ΔΩΓΚΑΝ Δεν τον απεκεφάλισαν τον Καουδώρ ακόμη; Πού είναι οι εκτελεσταί της αποφάσεώς μου;
Η θέα του πλησιάζοντος οπλοφόρου ανακάλεσε διά μιας εις την μνήμην μου την μακράν αγωνίαν του διωγμού, και την εν Σμύρνη ζωήν, και της Ανδριάνας τον θάνατον. Μου ήλθον όλα συγχρόνως εις τον νουν, καθώς εις πνιγόμενου την μνήμην συσφίγγονται αλλεπάλληλοι αι συσσωρευμένε της ζωής του αναμνήσεις.
Την στιγμήν εκείνην της ήλθεν εις τον νουν μία μικρά απορία· πού ευρίσκοντο τάλλα κοράσια του Λυρίγκου, τα μεγαλείτερα. Τότε ενθυμήθη ότι πριν ν' αναβή εις το καλύβι, όπου ευρίσκετο τώρα, το οποίον ήτο χαμηλόν ανώγειον, επέρασεν έξω από την θύραν ενός άλλου μικροτέρου καλυβίου, το οποίον ήτο χαμόγειον, και ήτο κτισμένον δίπλα, κολλητά με το πρώτον.
Αλλ εγώ ηξεύρω τι αξίζω, και ποια είμαι, και ας ευρίσκωμαι εις το αυλάκι. Δεν έχασε τω όντι μήτε την αξιοπρέπειαν μήτε την ευθυμίαν της. Και έβλεπε λογής λογής πράγματα να τρέχουν απ’ επάνω της εις το αυλάκι: άχυρα και ξυλάκια και κομμάτια παλαιών εφημερίδων. — Πώς τρέχουν, έλεγεν η σακκορράφα. Και ούτε τους περνά από τον νουν ότι εγώ είμαι εδώ κάτω!
Ο Αμλέτος άμα φθάση θέλει μάθη ότ' είσαι εις την πατρίδα· ωστόσο εμείς θα βάλωμ' άλλους να σε υπερεπαινούν και στίλβωμα να δίδουν διπλό 'ς την φήμην, οπού ο Γάλλος σώχει κάμη· θέλει σας φέρουν 'ς τον αγώνα· θέλει βάλουν στοιχήματα, και αυτός, αστόχαστος, γενναίος, οπού ποσώς δεν βάζει δόλον εις τον νουν του, δεν θα εξετάση τα σπαθιά, και συ με τέχνην έν' ακούμπωτο παίρνεις, κ' έπειτα 'ς την μάχην μ' εκείνο τον περνάς, εκδίκησιν να λάβης διά τον πατέρα σου.
Εγώ ο οποίος γνωρίζω τον Θεόδωρον και ενθυμούμαι εις τον νουν μου ποία είναι η μορφή του, ομοίως δε και τον Θεαίτητον, δεν είναι αληθές ότι άλλοτε μεν τους βλέπω, άλλοτε όμως όχι, και πολλάκις τους δοκιμάζω με την αφήν μου και άλλοτε πάλιν όχι, και τους ακούω ή με άλλην καμμίαν αίσθησιν τους αισθάνομαι; Πολλάκις όμως ναι μεν δεν σας αισθάνομαι με κανέν από τα αισθητήρια, σας ενθυμούμαι όμως όχι ολιγώτερον, και σας γνωρίζω μέσα εις την ψυχήν μου;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν