United States or Sint Maarten ? Vote for the TOP Country of the Week !


Δεν είναι άρα άπορον αν οι υπάλληλοι ή οι ενοικιασταί οι εισπράττοντες τους φόρους τούτους, οι τελώναι εθεωρούντο μετά μίσους και βδελυγμίας υπό του λαού. Εάν δε οι κυρίως τελώναι, οι ενοικιασταί των φόρων, οίτινες ήσαν συνήθως ξένοι, εμισούντο, πόσω μάλλον οι εντόπιοι, οίτινες εγίνοντο όργανα και υπάλληλοί των εκ της εβραϊκής φυλής, τελώναι και ούτοι καλούμενοι. Τοιούτος τελώνης ήτον ο Ματθαίος.

Προέβη δε να ενισχύση αυτούς εναντίον των αφεύκτων δοκιμασιών του αποστολικού έργου των. Η διδασκαλία της ειρήνης έμελλε να μεταβληθή διά των μοχθηρών παθών των ανθρώπων εις πολεμικήν κραυγήν μανίας και μίσους, και δυνατόν ν' απηλαύνοντο και να έφευγον από προσώπου των εχθρών των από πόλεως εις πόλιν.

ΡΕΓ. Παρακαλώ, πατέρα, αφού δεν είσαι δυνατός, τον δυνατόν μη κάμνεις. Αν θέλεις πρώτα τους 'μισούς ιππότας σου να διώξηςτης αδελφής μου γύρισε, εκεί να τελειώσης τον ένα μήνα, κ' έρχεσαι κατόπιν εις εμένα. Τώρα δεν είμ' εγώ εκεί, και ούτε είναι τρόπος την πρέπουσαν υποδοχήν να σου προετοιμάσω. ΛΗΡ Να επιστρέψω εις αυτήν, μου λέγεις, και να διώξω πενήντ' ανθρώπους!

Και διά τούτο, το να την υποβάλωσιν εις την εκ περισσού φρίκην της βδελυράς ταύτης δημοσιότητος, να την σύρωσι, νωπήν ακόμη εκ της αγωνίας της ανακαλύψεως, εις τους ιερούς περιβόλους του Ναού, να υποβάλωσι την ακάλυπτον, λυσίκομον, περίτρομον ταύτην γυναίκα εις την ψυχράν και σαρκικήν περιεργίαν κακεντρεχούς όχλου, να την καταστήσωσιν, εν πλήρει αδιαφορία προς τας ιδίας ταλαιπωρίας της, παθητικόν όργανον του μίσους των κατά του Ιησού· και να διαπράξωσιν όλα ταύτα, όχι υπό το κράτος ηθικής αγανακτήσεως, αλλά προς θεραπείαν της ιδιοτελούς και υπολογιζούσης κακοβουλίας των, απεδείκνυεν εκ μέρους των ψυχρόν, σκληρόν κυνισμόν, άχαριν, ανελεήμονα, βάρβαρον βαναυσότητα καρδίας και συνειδήσεως, ήτις δεν ηδύνατο ειμή να φανή αποτρόπαιος εις Εκείνον όστις μόνος ήτο απείρως τρυφερός και επιεικής, επειδή μόνος ήτο απείρως καθαρός.

Εξήλθον λοιπόν αυτοί και οι παίδες και αι γυναίκες, και δεχθέντες αυτούς οι Αθηναίοι ένεκα του ήδη προς τους Λακεδαιμονίους μίσους των κατώκισαν αυτούς εις την Ναύπακτον, την οποίαν εσχάτως είχον κυριεύσει παρά των κατεχόντων αυτήν Λοκρών των Οζολών.

Εις τους διωχθέντας δε Αιγινήτας οι Λακεδαιμόνιοι έδωκαν να κατοικήσουν την Θυρέαν και να νέμωνται τους αγρούς αυτής, εκ μίσους προς τους Αθηναίους και ευγνωμονούντες διά την ευεργεσίαν, την οποίαν άλλοτε οι Αιγινήται είχαν προσφέρει κατά τον σεισμόν και την επανάστασιν των ειλώτων. Η δε Θυρεάτις γη κείται επί των μεθορίων της Αργολίδος και της Λακωνικής και εκτείνεται μέχρι της θαλάσσης.

Δίκαιον λοιπόν μήτε κατώτεροι να φανώμεν των πατέρων ημών, μήτε υποδεέστεροι της δόξης μας. Η Ελλάς όλη είναι μετέωρος και περιμένει επιθυμούσα ένεκα του κατά των Αθηναίων μίσους να κατορθώσωμεν όσα κατά νουν έχομεν.

Συνέπεσε δε η μετάκλησίς του να γίνη συγχρόνως με την μετάβασιν των συμμάχων, πλην των εκ της Πελοποννήσου στρατιωτών, προς το μέρος των Αθηναίων ένεκα του προς αυτόν μίσους. Και εκείνον μεν δεν αποστέλλουν πλέον άρχοντα, στέλλουν δε τον Δόρκιν και άλλους τινάς μετ' αυτού, έχοντας όχι πολύ στράτευμα, προς τους οποίους όμως δεν αφήκαν πλέον οι σύμμαχοι την αρχηγίαν.

Περικυκλούμενος υπό εχθρών οίτινες ου μόνον ισχυροί ήσαν, αλλά σφόδρα παρωργισμένοι ήδη, ύποπτος και δυσάρεστος εις τους αυλικούς του τετράρχου της Γαλιλαίας εις την κυριότητα του οποίου έζη, καταδιωκόμενος υπό του φανερού μίσους και των κρυφίων σκευωριών κατασκόπων τους οποίους το πλήθος είχε μάθη να σέβηται, αισθανόμενος ότι ο λαός δεν τον ενόει, και ότι εις τα πνεύματα των αρχηγών και των διδασκάλων του απόφασις θανάτου και καταδίκης είχεν ήδη εκδοθή κατ' Αυτού, έστρεψε προς καιρόν τα νώτα εις την γενέθλιον χώραν Του, και απήλθε να ζητήση εις ειδωλολατρικάς και αλλοτρίας πόλεις την ειρήνην και την ανάπαυσιν την οποίαν ηρνούντο Αυτώ εν τη πατρίδι.

Και πια σαν ήρθαν στου γοργού το πέρασμα ποτάμου πούχε του Δία κάνει ο γιος, στου κυματάρη Ξάνθου, τους κόβει εκεί, και τους μισούς στον κάμπο κυνηγούσε κατά τη χώρα, οπούτρεχαν κατάφοβοι οι Αργίτες τη μέρα πριν, σα μάνιαζε τ' αφέντη ο γιος Πριάμου· 5 εκεί τρεχάτοι χύθηκαν, κι' ομπρός ναν τους μπερδέψει άπλωσε η Ήρα 'να πηχτό σκοτάδι. Οι άλλοι πάλι σπρωχνόντουσαν προς το βαθύ αφράργυρο ποτάμι.