United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Απολογία Σωκράτους: Το δράμα της δίκης και της καταδίκης του Σωκράτους, και κυρίως η απλή και σοφή εξιστόριση της ζωής και της διδασκαλίας του, όπως μας δίδεται από τον ίδιο το Σωκράτη, ενώ απολογείται, σαν υπεράσπιση του εαυτού του κατά των κατηγόρων του. Η μετάφραση έγινε από τον Αλ. Μωραϊτίδη.
Ουδείς θα ηδύνατο να επινοήση, όπως ουδέ ν' αναμετρήση και υπολογήση, την υπερτάτην καθαρότητα και το άρρητον θέλγητρον, την ατάραχον κυριότητα της τε καταδίκης και της συγγνώμης, δι' ων τόσον βαθέως χαρακτηρίζεται η διήγησις.
Η τοιαύτη σπουδή ήτο αληθώς κάπως έκτακτος, άλλα και ο συνήθης μέσος όρος του μεταξύ της καταδίκης και της εκτελέσεως αυτής χρόνου σπανίως υπερβαίνει τας δύο εβδομάδας, ως δύναταί τις να πεισθή αναπολών εις την μνήμην του τα κατά την καρατόμησιν του Λαπομμερί, του Τρόπμαν, του Δεβιέζ, του Πράδον, του Πραντζίνη και των άλλων ονομαστών κακούργων.
Όταν δε έφθασεν εις την παράλιον Αιθιοπίαν και επέτα πλησίον της γης, βλέπει την Ανδρομέδαν δεσμευμένην επί τινος βράχου της ακτής, ωραιοτάτην, με την κόμην λυμένην και ημίγυμνον πολύ κάτω των μαστών. Και κατ' αρχάς μεν λυπηθείς αυτήν την ηρώτα διά την αιτίαν της καταδίκης της- μετ' ολίγον δε ερωτευθείς αυτήν — διότι έπρεπε να σωθή η κόρη—εσκέφθη να την βοηθήση.
Το δράμα της δίκης και καταδίκης του Σωκράτους, κυρίως δε η υπ' αυτού απολογουμένου απλή και σοφή ιστόρησις της ζωής και της διδασκαλίας του, αποτελούσα την εναντίον των κατηγόρων του υπεράσπισιν, περιέχονται εις τον διάλογον τούτον. Δρ. 1.50 Ευθύφρων. Εξετάζει και αναλύει με βαθύτητα φιλοσοφικήν και ελευθερόφρονα το τι είναι οσιότης, ήγουν ευσέβεια, αρετή και νομιμοφροσύνη.
Ο αναΐππης αφού με επαράδωσεν εις τας χείρας του τζελάτη και των ανθρώπων του, διά να με φέρουν εις τον τόπον της καταδίκης, επήγεν εις τον Σουλτάνον διά να τον ερωτήση τι θάνατον επιθυμούσε να μου δώσουν.
Αι φράσεις της επιδοκιμασίας ήσαν αόριστοι και δειλαί: «Είνε καλός άνθρωπος». Αι λέξεις της καταδίκης ήταν πικραί και εμφατικαί! «Είνε πλάνος· απατά τον λαόν». Αλλ' ουδείς ετόλμα να εκστομίση φανερά την όλην γνώμην του περί Αυτού.
Αλλά τι σε πειράζει αυτό; Ή φοβείσαι ότι θ' αποθάνης από δίψαν; Δεν βλέπω να υπάρχη άλλος Άδης εκτός τούτου ή θάνατος απ' εδώ εις άλλον τόπον. ΤΑΝ. Σωστά, αλλά και αυτό είνε μέρος της καταδίκης, να επιθυμώ να πιω ενώ δεν έχω ανάγκην.
Η φοβερά επισημότης, η σκιά, ούτως ειπείν, της επερχομένης καταδίκης, το υπονοούμενον «πολύ αργά», χαρακτηρίζουσι την αφήγησιν ταύτην ην διετήρησεν ημίν μόνος ο ιερός Λουκάς. Και τούτο φαίνεται να εξέπληξε τα πνεύματα όλων των ακουόντων Αυτού. Ούτοι είχον προσδοκίαν, έμφοβον ή χαρμόσυνον κατά την κατάστασιν της ιδίας συνειδήσεώς των, μεγάλου τινός.
Ως προς τους ανθρώπους τους ονομαζομένους καλούς καγαθούς, επίστευεν ότι δεν θα ηνωχλούντο υπ' αυτών ολιγώτερον ή υπό του δήμου, εις τον οποίον ούτοι παρείχαν και εισήγαν κακά σχέδια, των οποίων αυτοί μόνοι εκαρπούντο τας ωφελείας· το να υποταχθούν εις αυτούς ήτο ως να καθιέρουν το σύστημα της αυθαιρέτου καταδίκης και του βίαιου θανάτου, ενώ ο λαός ήτο ανοικτόν καταφύγιον εις όλους και χαλινός των παρεκτροπών των ολίγων.
Λέξη Της Ημέρας