Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Μαΐου 2025
— Σκληρός τω όντι και αποτρόπαιος ήτο ο φόρος των επτά νέων και των επτά νεανίδων, τον οποίον επροκάλεσεν η εν Αθήναις συμβάσα δολοφονία του Ανδρόγεω. Η εγκληματική αρπαγή της Ελένης από του Πάριδος κατέστρεψε την Τρωάδα, και η εγκληματική δολοφονία του Ανδρόγεω κατήσχυνε τας Αθήνας, κατεπίκρανε τόσους γονείς, κατέστρεψε τόσους νέους και τόσας νεανίδας των Αθηνών.
Αυτή ενήστευε μόνον αφ' ότου έφυγαν από τον πύργον, ενώ ο Γιάννος ενήστευε και πρότερον εις την φυλακήν που ηδύνατο αυτός να φάγη το ξερό και μαύρο ψωμί της Κυρά Ρήνης· τα δόντια του αντί να το κόψουν ηκονίζοντο επάνω του σαν μαχαίρι εις τ' ακόνι. . . Η φυλακή, η υγρά εκείνη φυλακή, αποτρόπαιος και μεγάλη βδέλλα, του είχε ροφήσει το αίμα· το πρόσωπόν του ήτο κίτρινον σαν το κερί· τόρ' ο δρόμος και αι συγκινήσεις τον κατεκούρασαν· ναι, ο Γιάννος είχε μεγαλειτέραν ανάγκην να φάγη!. . .
Τι κόσμος αποτρόπαιος! . . κανείς καλά δεν ξέρει γιατί κοιμάται και ξυπνά, γιατί γελά και χαίρει σε κάθε αλλαγή καιρού . . . ψέμμα και πλάνη τα κακά, καθώς και τα καλά, ο άνθρωπος τον άνθρωπον αιώνια γελά, και ζούμε έτσι κουτουρού.
Η αγριωπή του οφθαλμού ρέμβη, η έκφρασις του προσώπου, η χειρονομία είναι η αποτρόπαιος όρχησις η περιέχουσα πολλάκις την σύλληψιν ολοκλήρου δράματος καταστροφής εν τη διανοία ενός χαρακτήρος και το αφώνως δρων Πρόσωπον εν τη δημιουργική του ποιητού φαντασία.
Εξ άλλου όμως όσον εκλείπει ο αποτρόπαιος τύπος της «φκιασιδούς» ελαττούνται και τα ψεύδη, τα οποία αι γυναίκες έθετον εις κυκλοφορίαν διά να επιτύχη ο σουλιμάς , τον οποίον κατεσκεύαζον διά να εξωραΐζωνται και διά ν' αυτοκτονούν εν ανάγκη. Ο κόσμος προόδευσε, μετ' αυτού δε και τα τεχνάσματα της φιλαρεσκείας, γενόμενα λεπτότερα, αλλά και πολυαριθμότερα.
Άδεται ότι, άν ποτε επί πλοίου, εν μακραίς και υπερωκεανίοις θαλασσοπορίαις, ενσκήψη επιδημία, εκ δε των νοσούντων υπάρχη τις θανατηφόρως προσβεβλημένος, λάβρος, απαθής, αποτρόπαιος, εν αποστάσει τινί όπισθεν της πρύμνης, εμφανίζεται ο καρχαρίας, αλάνθαστος οιωνός του επικειμένου πένθους, μνήμα περιπλανώμενον, αδηφάγον, προσμένων να καταβροχθίση το πτώμα άμα παραδιδόμενον εις τα κύματα.
Δεν ανέχεσαι να μείνω; εφώναξε, «είμεθα σύμφωνοι! Περιμένεις καλούς φίλους, καλυτέρους από μένα!» Ντροπή Μπαμπέττα!» — Είσαι αποτρόπαιος! είπεν η Μπομπέττα. Σε μισώ! και έκλαιε. Φύγε, φύγε!» Αυτό δεν το άξιζα! είπεν ο Ρούντυ και έφυγε· τα μάγουλά του ήσαν αναμμένα σαν φωτιά, η καρδιά του ήτο αναμμένη σον φωτιά. Η Μπαμπέττα έπεσε 'στο κρεββάτι της και έκλαιε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν