Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Αλλ' όπως ήμαστε περικυκλωμένοι από βράχους αζύγωτους κι' από γκρεμούς, σταθήκαμε έως τώρα εξασφαλισμένοι από την αρπαχτικότητα των λαών της Ευρώπης, που έχουνε μιαν ακατανόητη μανία για τα χαλίκια και τη λάσπη της γης μας και που για να τ' αποχτήσουνε, θα μας σκοτώνανε όλους ως τον τελευταίο.
Εδοκίμασες να το σηκώσης και σου εφάνη βαρύ και δυσκολόπιαστον, ένεκα της λειότητός του. Αυτό το ρίπτουν εις ύψος και εις μήκος, φιλοτιμούμενοι ποίος να το ρίψη μακρύτερα και περάση τους άλλους• ο κόπος δε αυτός δυναμώνει τους ώμους και δίδει τόνον εις τα άκρα των. Η δε λάσπη και η σκόνη, τα οποία εξ αρχής σου εφάνησαν γελοιωδέστερα, άκουσε, αγαπητέ, εις τι χρησιμεύουν.
Μα θα ταπογευτούμε με φρόνηση και με μέτρο· ειδεμή, άλλο μην περιμένης παρ' ανοησίες κι από ταμάς. Αυτό το μεγάλο το εθνικό το μεθήσι δεν μπορεί, θαρρώ, και να βαστάξη πολύ. Θα δουλέψη φυσικά και δω ο νόμος ο φυσικός της ισορροπίας, δηλαδή θα πέση θέλοντας και μη το Έθνος στη λάσπη, και θα κυλιέται ώσπου κάποιος περάση και το σηκώση. Μακάρι να είναι δικός μας αυτός ο κάποιος!
ΠΡΟΣΠ. Ανδράποδο, ψέμματα γιομάτο, οπού το δάρμα ακούς, όχι την καλοσύνη· λάσπη 'καθώς είσαι, εγώ εφέρθηκα προς εσέ με φιλάνθρωπα σπλάχνα, και σ' επήρα και σ' είχα εις το σπήλαιο μου, όσο που επάσχισες ν' ατιμάσης το τέκνο μου. ΚΑΛΙΜΠ. Ω! Ω! Ω! — να μου 'χε πιτύχει! μ' επρόλαβες, ειδεμή θα εγιόμιζα τούτο το νησί Καλιμπάνους.
Πρώτον βεβαίως, διότι νομίζομεν, ότι μας ενόησεν αυτός ο οποίος ερώτησε από την απάντησίν μας, όταν του είπαμεν η λάσπη, και επροσθέσαμεν είτε η λάσπη των κοροπλαστών είτε η λάσπη άλλων οποιωνδήποτε εργατών. Ή μήπως φρονείς ότι εννοεί ο άλλος ένα όνομα, όταν δεν γνωρίζη την σημασίαν του; Θεαίτητος. Διόλου μάλιστα. Σωκράτης.
Παραδείγματος χάριν ακόμη και εις την ερώτησιν της λάσπης ήτο δυνατόν να δώση μίαν πρόχειρον και απλήν απάντησιν, ότι το χώμα όταν αναμιχθη με το νερόν γίνεται λάσπη, και να αφήση κατά μέρος τι είδους λάσπη. Θεαίτητος. Πραγματικώς, καλέ Σωκράτη, τόρα, καθώς το είπες, φαίνεται ευκολώτερον.
— Είν' ένας φαρμακόψυχος, που κερδίζει τη ζωή του κακολογώντας όλα τα δράματα κι' όλα τα βιβλία· μισεί οποίον πετυχαίνει, όπως οι ευνούχοι μισούνε τους άρτιους· είν' ένα απ' αυτά τα φίδια της φιλολογίας, που τρέφονται από λάσπη και φαρμάκι· είν' ένας λιβελλογράφος. — Τι θα πει λιβελλογράφος; ρώτησε ο Αγαθούλης. — Είν' ένας που κάνει φυλλάδες, ένας Φρερώνος.
Και στους διαβάτες που περγελούν τον Άγιο Σεβαστιανό της νειότης μου χτυπημένον απ' τα βέλη της αρετής να μπορώ ν' απαντήσω: «Γιατί δεν κυττάτε την καρδιά σας και το αίμα της σταλάζει στη λάσπη του δρόμου γι' αυτές ;». Κι' από μαύρο σεμινάριο σε τρίσβαθη εκκλησία κι' από εκκλησία σε πεθαμένη βιβλιοθήκη να πηγαίνω — γοργό, σκυφτό και σεμνό. Ave Maria! Παρίσι, 1909
Σαν έφθασαν στην όχθη, η Ιζόλδη ρώτησε τους ιππότες που την συνώδευαν: «Άρχοντες, πώς θα μπορέσω να φθάσω στη στεριά χωρίς να λερώσω τα μακρυά μου φορέματα στη λάσπη; Θάπρεπε νάρθη κανένας πορθμέας να με βοηθήση». Ένας από τους ιππότες φώναξε τον προσκυνητή.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν