Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Ιουνίου 2025
Την δευτέραν ημέραν η Φραγκογιαννού είχεν ενοχληθή μεγάλως από τα τρεξίματα, τους θορύβους και τα καμώματα ενός σμήνους μικρών παιδιών και κορασίων, τα οποία εισήλαυνον εντός της αυλής κ' εθορύβουν.
Τα παιδιά των κακών μητέρων, αν έχουν νουν, πρέπει ν' αποφεύγουν, τα καμώματα των μητέρων των. ΧΟΡΟΣ Δέσποινα, όσον είναι δυνατόν, προσπάθησε να συμφιλιωθής μαζί της. ΕΡΜΙΟΝΗ Πώς; κάνεις την φρόνιμην με τα λόγια σου, και με κατηγορείς εμένα ως μη σώφρονα; ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Αυτό δεν φαίνεται τουλάχιστον από τα λόγια που είπες. ΕΡΜΙΟΝΗ Η σκέψις σου ας μη γίνη ιδική μου σκέψις.
— Έλα γέρα, πάρε το φλάουτο και φύσα! επρόσθεσε το παιδί, δίνοντάς του με καμώματα το όργανο και γελώντας κάτω από την άχνα του μουστακιού του. Οι άλλοι ξεράθηκαν στα γέλοια. Ο γέρος πέταξε το κουπιά και τινάχτηκε μπροστά στον πάγκο, ίσιος τώρα σαν λαμπάδα, με τα μάτια σπιθόβολα, με το μεγάλο μέτωπο φωτισμένο.
Ποίος δεν ήθελε πιστεύσει εις το να ιδή τούτον τον άνθρωπον να έμπη με τόσην ζέσιν εις τα καμώματά μας, και να μας εξετάξη με τρόπον που εστοχαζόμασθε διά να μας κάμη κάποιαν βοήθειαν; και αυτός να μας αφήση εις την πρόνοιαν την άνωθεν, χωρίς να μας δείξη άλλην περιποίησιν; α δεν πρέπει έτσι εύκολα να ξεμυστηρευθή τις εις έναν που να μη τον γνωρίζη.
Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Καινούργιες ιστορίες έχουμε πάλι; Τι είνε αυτά τα ρούχα, άντρα μου; Δε λογαριάζεις τον κόσμο; Έχεις όρεξι δηλαδή να σε παίρνουν από πίσω όπου πας; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Μόνο οι ηλίθιοι και οι ηλίθιες θα με παίρνουν από πίσω, γυναίκα μου. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Έννοια σου και δεν περίμεναν ως τώρα για να σ' αρχίσουν στην κοροϊδία. Είνε πολύς καιρός που όλος ο κόσμος γελάει με τα καμώματά σου.
Επήρε φρίξι απ' τα καμώματα εκείνου του προκομμένου του γυιού μου. . . Κυττάξετε, παιδιά!. . . ανίσως τον πιάσετε, να μην τον τυραγνήσετε πολύ . . . — Τον είδες πουθενά να τρέχη; Κατά πού έκαμε; — Τον είδ' απ' αλάργα! . . . Έκαμε κατά τα Πηγάδια, πέρα στ' Αλώνια. Η Φραγκογιαννού εψεύδετο διπλά.
Κι από το πολύ του το βάρος το κομμάτιασαν και το κουβάλησαν. Τέλος άρχισε στα γερά η πολιορκία του Πειραιά. Μας τα λέγουν οι ιστορικοί τα καμώματα και τα παθήματα του χρόνου εκείνου. Μας δηγούνται πόσο στενοχωρέθηκε ο περήφανος ο Ρωμαίος όταν του ήρθε βοήθεια του Αρχέλαου από το Μιθριδάτη, και τι κακό θα τον έβρισκε τότες αν πέφτανε Στερεοελλαδίτες και Πελοποννήσιοι καταπάνω του.
Τα δάκρυα της θυγατρός της, μετά το επεισόδιον του όνου, κατετάραξαν την φιλοστοργίαν της. Αλλά και αυτή ήτο τιμία γυναίκα και δεν ενόει τίποτε έξω από του θεού τη στράτα. Αυτά δε τα ανόητα καμώματα εξέθεταν την θυγατέρα της και εγίνοντο αφορμή να γελά ο κόσμος εις βάρος των. Απεφάσισε να εύρη και η ιδία τον Μανώλην και να του μιλήση έξω από τα δόντια.
Με το αναστάτωμα, που φέρνουνε στο Δάφνη και στον Εύδρομο και στην οικογένεια του Λάμωνα τα καμώματα και οι πιθυμιές του Γνάθωνα, μας φανερώνεται καθαρά και του Λόγγου η αποδοκιμασία στις τέτοιες συνήθειες και στους τέτοιους ανθρώπους.
Κ' έτσι ο Θεοδόσιος, που με μερικές κοντυλιές κατάργησε την αρχαία θρησκεία, δεν μπορούσε όμως να θάψη μαζί της και τις μύριες συνήθειες της, παρά χρησίμεψε μάλιστα με ταυστηρά μέτρα του και να φυλαχτούν πάμπολα εθνικά μας σημάδια, που ως τα σήμερα τάχουμε και ταγαπούμε και τα λατρεύουμε. ΕΝΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Άλλα καμώματα του Θεοδοσίου
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν