United States or Eswatini ? Vote for the TOP Country of the Week !


Καθηγητής, διδάσκων γεωγραφίαν και Ξενοφώντα, αυτός, όστις θα εώρταζε την ανάστασιν της εθνικής μας ιστορίας εν τη σκηνή, σπαρταριστήν με ίριδας τριγύρω, με αστραπάς, με φωτιές, με κεραυνούς, με σαρκασμούς, με παρελθόν, με μέλλον.

Ή: να πεθαίνω τα ωραία σας μάτια, ωραία μαρκησία, από έρωτα με κάνουν. ή: με κάνουν τα ωραία σας μάτια να πεθαίνω, ωραία μαρκησία, από έρωτα. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Μα απ' όλους αυτούς τους τρόπους ποιος είνε ο καλύτερος; Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Αυτός που είπατε: ωραία μαρκησία, τα ωραία σας μάτια με κάνουν να πεθαίνω από έρωτα.

Αλλά και οι αμελέστεροι εκ των μαθητών εκλέγουν τα τελευταία θρανία και επιμελώς κρύπτονται κατά την κρίσιμον στιγμήν. Ένα τοιούτον ανεκάλυψε μίαν ημέραν ο καθηγητής κ. Γαλάνης. — Έλα 'δώ 'σύ. Από στραβού διαβόλου όμως ο κρυπτόμενος ευρέθη να γνωρίζη το μέρος εις το οποίον εξητάσθη· και ο καθηγητής μειδιών του είπε: — Δεν μου λες ότι είσαι κεκρυμμένος θησαυρός;

Αλλ' ο καθηγητής δεν είχε τους αυτούς λόγους ευχαριστήσεως και εβάδιζε σιωπηλός, μόλις προσέχων εις τας αστειότητας του φίλου του. εσκέπτετο τι θα είπη προς την νύμφην, και δεν το εύρισκε. — Α! ανέκραξεν αίφνης, διακόπτων τον Λιάκον. Πώς την λέγουν; — Ποίαν; — Την νύμφην. Χθες επροδόθην εις τον πατέρα της ότι δεν εγνώριζα το όνομά της. Να μη την πάθω και απόψε.

Αλλ' εσιώπησεν, ως διστάζων πόθεν ν' αρχίση. Ο καθηγητής συστείλας τους ώμους και πάλιν, έστρεψε το βλέμμα προς τον ήλιον και είδεν ότι είχεν ήδη κρυφθή όπισθεν του βουνού. — Δεν τα λέγομεν καλλίτερα περιπατούντες; Ώρα να επιστρέψωμεν πλέον. Και ηγέρθη. Ηγέρθη και ο Λιάκος, και οι δυο φίλοι επορεύθησαν προς την πόλιν.

ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ α, ε, ι, ι, ι, ι. Αλήθεια. Ζήτω η επιστήμη! Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Τα φωνήεντα ο και ω, κοινώς ο, προφέρονται αν ανοίξωμεν τας σιαγόνας και πλησιάσωμεν τας δύο γωνίας των χειλέων: ο. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ο, ο . Ορθότατα: α, ε, ι, ο, ι, ο . θαυμάσιο πράγμα! ι, ο, ι, ο . Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Το άνοιγμα του στόματος σχηματίζει ακριβώς ένα μικρόν κύκλον, ο οποίος παριστά ένα ο.

Μη έχοντες ούτε ο Νίκος ούτ' εγώ εις την νήσον εκείνην φίλον οικογενειακόν ή γνώριμον, εζητήσαμεν, προ της αναχωρήσεώς μας, συστατικήν από αρχαίον διδάσκαλόν μας, καθηγητήν του Γυμνασίου, εκείθεν καταγόμενον αλλά προ ετών πολλών μη επισκεφθέντα την πατρίδα του. Ο καθηγητής προθύμως απεδέχθη την αίτησιν και εκάθισεν αμέσως να γράψη ενώπιόν μας την ζητουμένην συστατικήν.

Ο ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Αν θέλετε να τη χαιρετήσετε με πολύ σεβασμό, πρέπει να κάνετε πρώτα μια ρεβεράνς προς τα πίσω, έπειτα να βαδίσετε προς την μαρκησία με τρεις ρεβεράνς προς τα εμπρός και στην τελευταία ρεβεράνς να σκύψετε ως τα γόνατά της. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δείξετέ μου την! Καλά. Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ Κύριε, ήρθε ο καθηγητής της ξιφομαχίας. Εμπρός, κύριε· τη ρεβεράνς. Ίσιο το κορμί.

Το Ζ της Ιλιάδος κατεστράφη την ημέραν εκείνην υπό ετυμολογικήν, συντακτικήν και ρυθμικήν έποψιν. Ο καθηγητής έμενεν ανάλγητος μέχρις ου, παρελθούσης της κανονισμένης ώρας, οι μεν μαθηταί απελύθησαν σχολιάζοντες αντί του Ομήρου το έκτακτον φαινόμενον της μακροθυμίας του Κ. Πλατέα, αυτός δε εξελθών του Γυμνασίου επανέλαβε το νήμα των σκέψεών του.

Το βιβλίον, παρατηρεί πολύ σωστά ο καθηγητής Μενάρδος, «κατώρθωσε να συνάψη περίεργα σημεία του ενάτου αιώνος και ν’ αποδώση το μεσαιωνικόν χρώμα εις τας περιγραφάς των μονών, των επισκοπών, των οδοιποριών, των προσκυνημάτων, των λειτουργιών, της σωματεμπορίας, προ πάντων δε να συνυφάνη τα συναξαρικά θαύματα.