United States or Zambia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο γυιός του βαρώνου φαινότανε σε όλα άξιος του πατέρα του. Ο καθηγητής Παγγλώσσης ήτανε το μαντείο του σπιτιού κι' ο μικρός Αγαθούλης άκουε τη διδασκαλία του μ' όλη την καλή πίστη της ηλικίας του και του χαρακτήρα του. Ο Παγγλώσσης δίδασκε τη μεταφυσικό-θεολογο-κοσμολογο-μηδαμινολογία.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Και βέβαια. Θέλετε να της γράψετε στίχους; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Όχι, όχι· όχι στίχους. Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Θέλετε να της γράψετε εις το πεζόν; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Όχι, δε θέλω· ούτε πεζό ούτε στίχους. Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Μα πρέπει ή το ένα ή το άλλο. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Γιατί;

Δεν είμεθα δα τόσον επικίνδυνοι ούτε ο εξάδελφός μου ούτ' εγώ, υπέλαβα, μετριοφρόνως μειδιών. — Δεν πρόκειται περί τούτου, απεκρίθη σοβαρώς ο καθηγητής, χωρίς να μου διακοινώση τους ενδομύχους στοχασμούς του. — Αλλ' όμως, εξηκολούθησε μετά τινα σκέψιν, παρήλθον τόσα έτη έκτοτε! Επί τέλους δε, εάν δεν δύναται να σας φιλοξενήση ο ίδιος, θα σας προμηθεύση εκείνος κατάλυμα αλλαχού.

Ο δυστυχής καθηγητής ησθάνετο παραλυθείσαν πάσαν θέλησίν του, ήτο ως αυτόματον υπείκον εις την θέλησιν του Λιάκου, του οποίου η δεξιά εξηκολούθει πιέζουσα την επί της τραπέζης αριστεράν του. Ήρχισε μηχανικώς και με φωνήν τραυλίζουσαν την απαγγελίαν. Είπε την πρώτην περίοδον του Συμβόλου της πίστεως.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΞΙΦΟΜΑΣΚΙΑΣ Έχουν και οι δυο των την αναίδεια να θέλουν να συγκρίνουν την τέχνη τους με τη δική μου τέχνη. Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Αυτό σας ταράττει; δεν πρέπει να φιλονεικώμεν διά ματαίας δόξας και δόξας επαγγελμάτων. Εκείνο που διακρίνει ακριβώς τους ανθρώπους, τους μεν από τους δε, είναι η φρόνησις και η αρετή.

Αλλ' ο ήλιος έκλινε προς την δύσιν του, ο δε προφυλακτικός καθηγητής δεν επεθύμει να εκτεθή εις την δρόσον της εσπέρας, ενθυμούμενος ότι κατά την ώραν ταύτην του έτους ο χειμών ανακτά την κυριαρχίαν του άμα ο ήλιος κρυφθή.

Άρχισαν τις βριξιές και κοντεύουν ναρθούν στα χέρια. Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Αι! πώς, κύριοι! είνε σωστό πράγμα να παραφέρεται κανείς έτσι; Δεν αναγνώσατε την σοφήν πραγματείαν που συνέθεσεν ο Σενέκας περί της οργής; Και υπάρχει ταπεινότερον και πλέον επονείδιστον πάθος από τον θυμόν, που καθιστά τον άνθρωπον άγριον θηρίον; Δεν ξαίρετε ότι η λογική πρέπει να κυριαρχή όλων των πράξεών μας;

Θα σας συστήσω, είπεν, εις τον Κύριον Μελέτην. Θεωρεί ως δικαίωμα και ως καθήκον του το να φιλοξενή τους επισκεπτομένους την νήσον μας και θα το εκλάβη ως προσβολήν, εάν σας συστήσω εις άλλον τινά. Αξιόλογος άνθρωπος, επρόσθεσεν. Αλλά προ πόσων ετών δεν τον είδα! Λέγων ταύτα ο καθηγητής ήρχισε να γράφη.

ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κύριε φιλόσοφε! Ο ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Άε στο διάβολο, κτήνος σαμαρωμένο! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κύριοι! Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Μπερμπάτες! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κύριε φιλόσοφε! Ο ΜΟΥΣΙΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Άε στο διάβολο, ηλίθιε! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κύριοι! Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Απατεώνες, αγύρτες, αχρείοι, λαοπλάνοι! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κύριε φιλόσοφε! Κύριοι Κύριε φιλόσοφε! Κύριοι! Κύριε φιλόσοφε!

Καθηγητής αυτός, όστις θα εχρησίμευεν ως δύτης του εθνικού μας βίου, ως αλιεύς μαργαριτών διά να βγάλη έξω με χρώματα, με άνθη, με δροσιά, με κύματα, με νέφη, με ήλιον, του εθνικού μας βίου τας αρετάς, τα ήθη, την γλύκα, τους τύπους, τας εικόνας, τα σπλάγχνα, τα βάθη. Ουδέν παρθενικώτερον, ουδέν λευκότερον της φιλολογικής δυνάμεως του κ. Μωραϊτίδου.