United States or Vanuatu ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εις ποίον όμως και πόσον και πότε και διατί και πώς, δεν είναι έργον του καθενός ούτε εύκολον. Διά τούτο τα ορθόν είναι και σπάνιον και αξιέπαινον και καλόν. Διά τούτο όστις προσέχει εις το μέσον, πρώτον πρέπει να απομακρύνεται από το περισσότερον αντίθετον, καθώς συμβουλεύει και η Καλυψώ: «Κράτει το πλοίον μακράν απ'αυτόν τον καπνόν και το κύμα».

Απάντησε ο θεόμορφος Θεοκλύμενος εκείνου· «Συ να μου δώσης οδηγούς, Ευρύμαχε, δεν θέλω· έχ' οφθαλμούς, έχω κι' αυτιά, κ' έχω τα δυο μου πόδια, 365 και μες τα στήθη μ' είναι νους ως πρέπει μορφωμένος. μ' αυτά θα φύγω εδώθ' ενώ βλέπω κακό 'που φθάνει, 'ς του καθενός την κεφαλή να πέση των μνηστήρων, όσοι μέσατα δώματα του θείου Οδυσσέα υβρίζετ' όλους και φρικταίς εργάζεσθε ανομίαις». 370

Του χωριάτη ο γιος πρέπει να μείνει χωριάτης, του παπουτσή παπουτσής, του φούρναρη φούρναρης. Και πάλι του εμπόρου ο γιός έμπορος, και του τραπεζίτη τραπεζίτης. Και μόνο έτσι καλλιτερεύει η εργασία του καθενός. Ο γιός μαθαίνει από τον πατέρα του, καλλίτερα παρά από κάθε άλλον, την τέχνη που έχει να κάνει όλη του τη ζωή.

Όσο μεγαλώνουν οι δουλειές του καθενός, τόσο χωρούν και παίρνουν και άλλους. Διψά η δουλειά γι' ανθώπους. Να φροντίζει για τη νεώτερη γενεά. Τα σκολειά να καλλιτερέψουν, Όχι να γίνουν με περισσότερες τάξες ή πιότερους δασκάλους, παρά να τα επιβλέπουν καλλίτερα οι έφοροι, να είναι πάντα καθαρά, αερικά, καλά χτισμένα, και ό,τι μαθαίνουν τα παιδιά να το μαθαίνουν αληθινά.

ΒΕΡΑΚαι όμως πρέπει να είναι γενναίος κανένας. Γενναίος ως το τέλος. Είναι αρκετό ακόμα να μπορή να ζήση ο άνθρωπος μ 'ένα όνειρο, που δεν τώσβυσε με την ίδια την πνοή του. Ας ζήσωμε με αυτό. Είναι κάτι τι και είναι πολύ, σε βεβαιόνω. ΦΛΕΡΗΣΒέρα, Βέρα! Πόσο είσαι ανώτερή μου. ΒΕΡΑΑνώτερη από τη Μοίρα μου ίσως. Αυτό είνε το καθήκον του καθενός μας.

Αλλά διατί διστάζετε και βραδύνετε; Ν' αποφύγωμεν την δίκην δεν είνε δυνατόν, λέγουν δε ότι αι καταδίκαι είνε βαρείαι, τροχοί και λίθοι βαρείς και γύπες• θ' αποκαλυφθή δε καθενός η ζωή λεπτομερώς. 11. &Κράτητος και Διογένους.&

Ο Δουκάγγης πήρε τη Γραμματική του Πόρτιου και την τύπωσε στην Εισαγωγή του Λεξικού του· μ' αφτό δεν έγινε όμως λιγώτερο σπάνια, γιατί ο Δουκάγγης ο ίδιος είναι σπάνιος, κοστίζει ακριβά και δε βρίσκεται στα χέρια του καθενός. Τόνομα του Δουκάγγη είναι καημός μου και χαρά μου. Είναι χαρά μου, γιατί πολύ με χρησιμέβει το Λεξικό του. Είναι όμως και καημός μου.

Πρωταγόρας Αλλ' έτσι είναι, είπε, Σωκράτη. Σωκράτης Και εγώ είπον· κανέν άλλο λοιπόν από τα μέρη της αρετής δεν είναι όμοιον με την επιστήμην, ούτε με την δικαιοσύνην, ούτε με την ανδρείαν, ούτε με την εγκράτειαν, ούτε με την αγιότητα. Πρωταγόρας Δεν είναι όμοιον, είπεν. Σωκράτης Έλα τώρα, είπον εγώ, να σκεφθώμεν μαζί ποία είναι η φύσις καθενός από αυτά.

Καθ' όσον διήρχοντο έμενον επί του χείλους της τάφρου και απ' εκεί ετόξευαν και ηκόντιζαν εναντίον καθενός, που προχωρών εις βοήθειαν προς το τείχος παρεκώλυε την διάβασιν των. Αφού όλοι διεπεραιώθησαν, οι εις τους πύργους ευρισκόμενοι, καταβαίνοντες τελευταίοι, έφθασαν μετά δυσκολίας εις την τάφρον, και τότε οι τριακόσιοι Πελοποννήσιοι τους εκυνήγησαν με δάδας εις τας χείρας.

Μας έδειξεν ύστερα τους τόπους που καθένας έπρεπε να υπάμεν να κατοικήσωμεν και ήτον ξέμακρα ο ένας από τον άλλον τριακόσια μίλια· έπειτα μας έδωσε του καθενός από μίαν σακκούλαν με 50 χιλ. φλωρία, διά έξοδά μας, και διά να περάσωμεν, τον καιρόν μας τιμημένα έως που να λάβη τέλος η δυστυχία μας. Και έπειτα από όλα αυτά μας αγκάλιασεν ευχόμενός μας ένα ογλήγορον τέλος της συμφοράς μας.