Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Ιουνίου 2025
Αλλ' ο εμφανισθείς αρχοντάρης, γέρων ρινόφωνος, είπεν ότι ο ηγούμενος απουσιάζει εις το Μετόχιον προ ημερών, αλλ' ότι εν ανάγκη δύνανται να τον καλέσωσι. Και έβλεπε τον μαυριδερόν αξιωματικόν μετά περιεργείας ως να ενόμιζεν ότι κάπου τον ξαναείδεν. — Δεν πειράζει, είπεν ο άγνωστος, ημείς θα φύγωμεν αμέσως, διότι βιαζόμεθα. Και μετά τέχνης απέφευγε τα πονηρά βλέμματα του γέροντος αρχοντάρη.
Ο Μάχτος δεν επανήλθεν εντελώς εις την κατάστασιν του εγρηγορότος. Εκοιμάτο εισέτι. Έκλεισεν αύθις τους οφθαλμούς. Το όνειρον μετεβλήθη. Ενεφανίσθη υπό άλλην μορφήν. Είδεν ο Μάχτος τον ξένον, τον κακόν εκείνον δαίμονα, ως τον ενόμιζεν. Είδεν αυτόν και τον πατέρα του, ως τους έβλεπεν εν τη πραγματικότητι προ ολίγων στιγμών. Ήσαν ομού εν τω ονείρω, ως ήσαν και καθ' ύπαρ προ μικρού, αλλ' ουχί μόνοι.
Το έν εκ των δύω τούτων σωμάτων να διευθυνθή δεξιόθεν, το δε εξ αριστερών διά του ελαιώνος· εδείκνυε δε ταυτοχρόνως και τας θέσεις όπου ενόμιζεν ασφαλές να τοποθετηθώσι τα σώματα ταύτα, διά ν' αντικρούσωσι την πρώτην ορμήν του εχθρού και να ενεργήσωσιν έπειτα εκείθεν περί της προόδου των εις Ακρόπολιν.
Ένεκεν των συνεχών και στενών αυτού σχέσεων προς τους Οθωμανούς, και της ιδέας ην είχε περί της Τουρκικής δυνάμεως, ενόμιζεν εαυτόν ευτυχή εάν, εν μέσω των αεννάων περισπασμών της ελληνικής φυλής, εδύνατο διά της διαγωγής του να σώση το προσφιλές αρματωλίκιον.
Κατά τους τελευταίους ποδηλατικούς αγώνας των Παρισίων, οίτινες παρετάθησαν επί 60 ώρας, πάντες όσοι επέμειναν αγωνιζόμενοι πέραν των 24 ωρών έδειξαν σημεία διαταράξεως των φρενών. Είς εξ αυτών ενόμιζεν ότι οι θεαταί έρριπτον λίθους εις τον δρόμον του. Άλλος έβλεπεν ένα μαύρον γάτον, προπορευόμενον του ποδηλάτου, και παρεπονείτο ότι ο φόβος μήπως καταπλακώση το ζώον ανέκοπτε την ταχύτητά του.
Εγνώρισα εν τοσούτω, είπε, πολλούς, οι οποίοι ευχαριστούνται όταν οι επαινούντες αποδίδουν εις αυτούς χαρίσματα τα οποία δεν έχουν• λ. χ. εάν είνε γέροντες και τους επαινούν διά την ακμήν των, ή άσχημοι και τους συγκρίνουν κατά το κάλλος προς τον Νιρέα ή τον Φάωνα• φαίνονται ως να πιστεύουν ότι οι έπαινοι θ' αλλάξουν την μορφήν των και ότι θα ανανεωθούν, όπως ο Πελλίας ενόμιζεν.
Και η Σμάλτω, η οποία εννόει καλλίτερον παντός άλλου τους τόνους εκείνους και τους αντελαμβάνετο μέχρι και των ελαχίστων ψιθυρισμών, ενόμιζεν ότι ο συριγμός την προσκαλεί να σπεύση. — Άι 'ς τον άνεμο! εψιθύρισεν αίφνης αποφασιστικώς. Η λυγερή δεν ηδύνατο να κρατηθή περισσότερον.
Όταν ολίγας ημέρας βραδύτερον το λεωφορείον πέραν της γεφύρας του Ροδανού μεταξύ Βαλαί και Βωντ επήγαινε βροντώντας, εκάθητο και ο Ρούντυ μέσα εις αυτό, εύθυμος ως πάντοτε, και ελικνίζετο με ωραίας σκέψεις διά την συγκατάθεσιν, την οποίαν ενόμιζεν, ότι θα έχη αυτήν την εσπέραν.
Δι' αυτό είχε χάση τον άνδρα και τεσσάρας υιούς, τεσσάρας λεβέντας εκεί, πανώρηα κυπαρίσσια του οίκου της δι' αυτό είχε μείνει άγρυπνος νύκτας ολοκλήρους, χύνουσα κρουνούς δακρύων, και είχε χάση η οικογένεια την λαμπρότητά της. Και τόρα, ότε το έβλεπεν εις τας χείρας της, ότε το απέκτα πάλιν, ενόμιζεν ότι ανεύρισκε διά μιας όλα.
Ενόμιζεν ότι ουχί προς πλαστήν τινα Χάιδω, την ιδανικήν αγάπην ενός βοσκού, αλλά προς αυτήν την ιδίαν, την Σμάλτω ελέγοντο ταύτα. Και δεν ήτο άγνωστος εις αυτήν ο βοσκός, ο οποίος τόσα υπέσχετο, αλλ' ήτο αυτός ο Μήτρος, όστις ηύλει εμπρός της.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν