Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 8 Ιουνίου 2025


Ούτε τι έπαθε ηδύνατο να συλλογισθή ούτε πού κατηυθύνετο. Άλλο τι δεν διέκρινε πέριξ ειμή τον λευκάζοντα προ των ποδών του στενόν δρομίσκον.

Αλλά, διά να τον υμνολογήσωμεν αλη- θώς, λέγω ότι είναι ψυχή με άπειρην προίκα, και ο χυλός του είναι τόσο ακριβός και δυσκολοεύρετος, ώστε, αν θα τον χαρακτηρίσωμεν όπως πρέπει, δεν έχει ομοίωμα άλλο ειμή τον καθρέφτην του, και οποίος θα τον ακολουθήση θα μείνη σκιά του, τίποτε άλλο. ΟΣΡΙΚΟΣ Η Εξοχότης σου εξαίσια τον χαρακτηρίζει.

Όταν ο Λιγειεύς ευρέθη ενώπιον του Χίλωνος, δεν τον ανεγνώρισε. Δεν τον είχεν ιδεί, ειμή άπαξ και μάλιστα νύκτα.

Η γραία εκοιμάτο, αλλά δεν άργησε να εξυπνήση, κ' ελθούσα ήνοιξε την θύραν, χωρίς, αυτήν την φοράν, να ερωτήση τις είναι, ίσως διότι ήτο μισοκοιμισμένη κ' ενήργει ως εν υπνοβασία μηχανικώς, ή είχε την εντύπωσιν ότι ουδείς άλλος ηδύνατο να είναι ειμή ο γαμβρός της. Η Φραγκογιαννού έσπευσε να εισέλθη. — Το κοφίνι μ' πλειό, ξέχασα απ' τη βία μου, εψές, είπε. Το είδες; Είναι πουθενά; Πού τώχεις;

Εάν ο Βινίκιος δεν επρότεινε να παραλάβη ειμή μόνον αυτήν, εκείνη πιθανώς θα ανθίστατο εις τον πειρασμόν, μη θέλουσα ποσώς να καταλίπη τον Απόστολον και τον Λίνον. Αλλ' ο Βινίκιος είπεν: «Έλθετε μαζί μου, τα κτήματά μου είναι κτήματά σας, αι οικίαι μου, οικίαι σαςΚαι η Λίγεια έκυψε διά να ασπασθή την χείρα του και εψιθύρισεν: — Η εστία σου θα είναι εστία μου.

Μέσα εις την γενικήν ηθικήν κατάπτωσιν η ενάρετος ψυχή του δεν εύρισκε παρηγορίαν ειμή πλησίον εις τον γενναίον και αδιάφθαρτον ηγεμονόπαιδα, τον οποίον ενόμιζε προωρισμένον να ανορθώση την πεσημένην πατρίδα· αλλ' όταν βλέπει ότι απαισία Μοίρα εξολοθρεύει αδιακρίτως τους καλούς και τους κακούς, τους ενόχους και τους αθώους, θέλει τότε και αυτός να εγκαταλείψη τον κόσμον, οπού και αυτό του το πρακτικόν πνεύμα δεν δύναται να πράξη ουδέ το σχετικόν καλόν μένει εις την ζωήν μόνον διά να δικαιώση έμπροσθεν των ανθρώπων την μνήμην του ατυχούς φίλου του.

Τα δε τρία προαποσταλέντα πλοία επέστρεψαν εις το Ρήγιον, διά να αναγγείλουν εις τους Αθηναίους ότι εξ όλων των υποσχομένων χρημάτων δεν εφαίνοντο υπάρχοντα ειμή μόνον τριάκοντα τάλαντα.

Εκ της ιδέας του να περιμένω, δεν υπήρχεν άλλο μέσον ή προσφυγή, ειμή ν' αποφασίσω να ριφθώ εις την θάλασσαν, με τα ρούχα, όπως ήμην, να κολυμβήσω εις τα βαθέα, άπατα νερά, όλον το προς δυσμάς διάστημα, το από της ακτής όπου ευρισκόμην, εντεύθεν του μέρους όπου ελούετο η νεάνις, μέχρι του κυρίως όρμου και της άμμου, επειδή εις όλον εκείνο το διάστημα, ως ημίσεος μιλίου, η ακρογιαλιά ήτον άβατος, απάτητος, όλη βράχος και κρημνός.

Έδωκε λοιπόν ο Αλκιβιάδης πομπωδεστάτας υποσχέσεις λέγων επιδεικτικά ότι ο Τισσαφέρνης τον εβεβαίωσε μεθ' όρκου, ότι, εάν οι Αθηναίοι είλκυαν την εμπιστοσύνην του, ενόσω τω έμεναν πόροι, δεν θα τους εστέρει τροφών, έστω και εάν επί τέλους ηναγκάζετο να κατασκευάση αργύρια εκ της κλίνης του· ότι θα έφερε προς τους Αθηναίους και ουχί προς τους Πελλοποννησίους τον Φοινικικόν στόλον, ο οποίος ήτο τότε εις Άσπενδον, αλλ' ότι δεν ηδύνατο να εμπιστευθή εις τους Αθηναίους ειμή εάν ο Αλκιβιάδης ανακαλούμενος ανεδέχετο να τον διαβεβαιώση περί των αισθημάτων τούτων.

Ας αφήσωμεν λοιπόν την ιδέαν των Ιώνων και ας ομιλήσωμεν ημείς περί των πραγμάτων τούτων. Κατ' εμέ, όλη η υπό Αιγυπτίων κατοικουμένη χώρα είναι Αίγυπτος, όπως η Κιλικία των Κιλίκων και η Ασσυρία των Ασσυρίων. Κυρίως ειπείν δεν γνωρίζομεν μεταξύ Ασίας και Λιβύας άλλα όρια ειμή τα όρια της Αιγύπτου.

Λέξη Της Ημέρας

βουλιάξω

Άλλοι Ψάχνουν