United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Επροσπάθησα ν' αναπληρώσω αυτούς δι' αντιστοιχούσης τινός ασυναρτησίας, ήτις είναι αναγκαία, όπως δικαιώση την επομένην του γελωτοποιού παρατήρησιν. Sessa, εκ του ισπανικού cessa=ησύχασε. Βλέπει μακρόθεν τον Γλόστερ ερχόμενον και κρατούντα δάδα. Παραλείπω ενταύθα στίχους τινάς υπό του Έδγαρ λεγομένους και εις αρχαίας αγγλικάς προλήψεις αναγομένους.

ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Ο φίλος μας Οράτιος λέγει πως είναι της δικής μας φαντασίας· δεν θέλει να πιστεύση 'ς τ' όραμα, οπού δύο είδαμ' εμείς φοραίς με τρόμον της ψυχής μας· τον κάλεσα δι' αυτό την νύκτα να περάση απόψετην φρουράν μας, όπως, αν και πάλιν το φάντασμ' έλθη, αυτός ο ίδιος δικαιώση τους οφθαλμούς μας και συγχρόνως του ομιλήση. ΟΡΑΤΙΟΣ Μπα! Δεν θα φανισθή.

Βεβαίως τοιαύται αποδείξεις είναι ικαναί να άρωσι πάσαν αμφιβολίαν μολονότι διεγείρει εις εμέ έκπληξιν ου μικράν η σπουδή μεθ' ης οι Λεβαδειείς προέβησαν εις την αναπλήρωσιν μη θελήσαντες, χάριν σεβασμού προς τον άνδρα, ν' αναβάλωσιν εις την επιούσαν τον διορισμόν άλλου, ότε την πράξιν ταύτην ήθελε δικαιώση ο θάνατος του προσφιλούς αυτοίς στρατηγού.

Έφτανε η τυφλή πίστη να τους δικαιώση. Ή αν τόπαιρναν για σημάδι άλλης εποχής, της πεθαμένης Αυτοκρατορίας μας, πάλι καλά. Εύγε τους και τρισεύγε τους. Μπορεί να ξύπναγαν μ' αυτό οι παλιές ελπίδες· ίσως να γινόταν δίστομο σπαθί η κοιμάμενη συνείδηση. Ποιος ξέρει; Μα όχι· τίποτ' απ' αυτά. Λείπουν κ' η τυφλή πίστη και το μεγάλο τόνειρο. Λείπουν, έσβυσαν, πάνε. Κ' ίσως δε θα ξαναγυρίσουν ποτέ!

Και διατεθείς έτι μάλλον ευθυμότερον, μου διηγήθη δύο τρεις ιστορίας απνευστεί, την μίαν κατόπιν της άλλης, επί των πολιτικών της ημέρας. Τον έβλεπα διηγούμενον κ' εδοκίμαζα ταυτοχρόνως δύο αντίθετα αισθήματα. Απορίαν μεγάλην διά την αισιοδοξίαν του, ήτις ουδέποτε τον είχε δικαιώση και ένα είδος οίκτου διά την πενιχράν περιβολήν. ήτις εκάλυπτε μίαν τόσον ευγενή ύπαρξιν.

Μέσα εις την γενικήν ηθικήν κατάπτωσιν η ενάρετος ψυχή του δεν εύρισκε παρηγορίαν ειμή πλησίον εις τον γενναίον και αδιάφθαρτον ηγεμονόπαιδα, τον οποίον ενόμιζε προωρισμένον να ανορθώση την πεσημένην πατρίδα· αλλ' όταν βλέπει ότι απαισία Μοίρα εξολοθρεύει αδιακρίτως τους καλούς και τους κακούς, τους ενόχους και τους αθώους, θέλει τότε και αυτός να εγκαταλείψη τον κόσμον, οπού και αυτό του το πρακτικόν πνεύμα δεν δύναται να πράξη ουδέ το σχετικόν καλόν μένει εις την ζωήν μόνον διά να δικαιώση έμπροσθεν των ανθρώπων την μνήμην του ατυχούς φίλου του.