Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 20 Ιουνίου 2025
Εξ όλων των δωματίων έτρεξαν έντρομοι οι διδάσκαλοι, εισώρμησαν εις την αίθουσαν οι επιστάται, ο δε σχολάρχης, σεβάσμιος φουστανελλοφόρος γέρων, κρατών ακόμη την καπνοσύριγγά του, την οποίαν εκάπνιζε προ μικρού αμέριμνος εις το σχολαρχείον, εφάνη εις την θύραν, και απέμεινεν άφωνος προ του θεάματος. — Αχ! διδάσκαλε! είπεν αμέσως· τι έκαμες! Και στραφείς προς τους λοιπούς διδασκάλους,
Εις την σιγήν, όρτυγες ετρύλλιζον διά μέσου της αμπέλου και ηκούετο ο υπόκωφος κρότος των μύλων της οδού Σαλαρίας. — Βινίκιε, είπεν ο Πέτρος, έχεις πίστιν; — Διδάσκαλε, εάν δεν είχον πίστιν θα ηρχόμην εδώ; — Τότε, έχε πίστιν μέχρι τέλους, διότι η πίστις μετατοπίζει όρη.
Αλλ' εάν η καταχθόνιος δύναμις επιπέση επί σου, διδάσκαλέ μας, τότε εκείνοι, των οποίων η καρδία εκλονίσθη, θα είπουν: «Ποίος λοιπόν είναι ανώτερος του Νέρωνος;» Συ είσαι η πέτρα, επί της οποίας ανωκοδομήθη η Εκκλησία του Θεού.
— Αλλά το καθήκον είνε συνθήκη μεταξύ Θεού και Ανθρώπου. Κώδηξ, αρχόμενος από το Ζενίθ, και τελειώνων εις το Ναδίρ. Λέγει πάλιν το Φάσμα: — Ιδού ο Κώδηξ σου. Και είδον, ω Διδάσκαλε, ανθρώπους, κρατούντας βιβλίον από κ α ο υ τ σ ο ύ κ. Και οι μεν ετραβούσαν αυτό, και το έκαμνον όσον ήθελον μεγάλον· οι δε επίεζον, και το έκαμνον όσον ήθελον μικρόν.
Και λοιπόν τα μεν σχετικά με τον χορόν και με τα μέλη και τα χοροπηδήματα ελέχθησαν, με ποίον τύπον πρέπει να εκλεχθούν και να διορθωθούν και να καθιερωθούν, από όσα δεν είναι μεν τυπωμένα συγγράμματα, χωρίς μέτρα όμως, δεν είπαμεν ακόμη, καλέ μου διδάσκαλε των παίδων, ποία και με ποίον τρόπον πρέπει να μεταχειριζώμεθα.
Περιεπλανήθην πανταχού διά να λησμονήσω· αδύνατον· μετά χρόνον δε μακρόν, ως οι αιώνες, επανήλθον και πάλιν εις το παλαιόν μέρος: Ουδεμία μεταβολή· τα πάντα ήσαν εις την θέσιν των, — και το άνθος μου και ο εκλεκτός του ακόμη. . Εδώ είνε η θέσις και ιδού η εικών. Περίεργος εστράφην, ω Διδάσκαλε και ανεζήτησα την παράδοξον εικόνα.
Έγειρε και ακολούθει μοι, είπεν ο Πέτρος, λαμβάνων διά της χειρός τον νέον τριβούνον, και εξηκολούθησαν τον δρόμον των. Καθ' οδόν ο Βινίκιος ικέτευσε τον Πέτρον: — Διδάσκαλε, πλύνον με εις το ύδωρ του βαπτίσματος, διά να δύναμαι να λέγωμαι αληθής λάτρης του Χριστού, διότι τον αγαπώ με όλην την δύναμιν της ψυχής μου. Βάπτισόν με τάχιστα, καθότι είμαι ήδη έτοιμος εν τη καρδία μου.
Περιβάλλω την ψυχήν σου διά σιδήρου, ώστε να δυνηθής να πλησιάσης, και το πνεύμα σου διά πανουργίας, ώστε να δυνηθής ν' απομακρυνθής. Ιδού εγώ, Διδάσκαλε, ερωτών τότε: — Ω άνθος θαυμάσιον! ειπέ μου· βλέπεις τον ουρανόν και τον ήλιον και τα άστρα; Και το άνθος απεκρίθη αφελώς: — Δεν τα βλέπω. Λέγει τότε το Φάσμα: — Ήκουσες; και αυτά ακόμη τα ηρνήθη· εν τούτοις με αυτά προσποιείται ότι ζη.
Μόλις εσκέφθην ούτω, αισθάνομαι αίφνης πληγάς και πόνους εις τα νώτα, και στρέφομαι περιδεής προς τα οπίσω. Τεραστία μεταμόρφωσις! Όλοι ήσαν άγγελοι, εφ' όσον ήσαν ενώπιόν μου· όπισθεν μου εγίνοντο όλοι διάβολοι και με εκτύπων εκ των νώτων. Το στήθος μου, Διδάσκαλε, ουδεμίαν πληγήν φέρει. Αλλ' ερώτησε την ράχιν μου και θα σου είπη το διατί.
Ανάμικτα δάκρυα και καγχασμοί· μορφασμοί και μειδιάματα· όργια και προσευχαί. Είδον τον ουρανόν θεράποντα του νικητού, και τύραννον διά τον ηττημένον. Είδον την Αλήθειαν ψυχορραγούσαν και στενάζουσαν, χωρίς ουδείς να τείνη χείρα προς αυτήν βοηθείας. Μου είχες είπη, Διδάσκαλε, ότι ο Νεύτων από έν σάπιον μήλον, ανεκάλυψε τον παγκόσμιον νόμον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν