United States or Nigeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και τέλος ιδού το φαινόμενον, ότι άνθρωπος, ενώ γεννάται ως άλλος θεός, εντός χρυσού και επιστατούσιν εις την γέννησίν του σοφοί, αποθνήσκει κτήνος· και άνθρωπος, ενώ γεννάται εντός αχύρων, και επιστατούσιν εις την γέννησίν του κτήνη, αποθνήσκει θεός!. . . . δ'. Ιδού ο Άνθρωπός σου, ω Διδάσκαλε, προς τον οποίον με εξαπέστειλες με θεωρίας ωπλισμένον.
Ενώ ούτως ωμίλει, άνθρωπός τις κοινός εκ του πλήθους, απηύθυνε τον λόγον προς τον Ιησούν και είπε: «Διδάσκαλε, είπε τω αδελφώ μου όπως διαμερίσηται την κληρονομίαν προς με». Σχεδόν αυστηρά υπήρξεν η απάντησις του Ιησού.
Η Κυριακή προσευχή. — Ο τυφλός και κωφός δαιμονιζόμενος. — Η διαβολή των Γραμματέων. — Ο Βεελζεβούλ — Απόκρισις του Ιησού. — Νουθεσία εναντίον της αργολογίας. — Τίνες οι μακάριοι; — «Διδάσκαλε, θέλομεν σημείον ιδείν». — «Το σημείον Ιωνά του Προφήτου». — Επέμβασις των συγγενών Του.
Ο Άνθρωπος εκείνος, Διδάσκαλε, εάν κατέπινε και πραγματικόν δηλητήριον, θα το εχώνευε χωρίς ουδεμίαν ενόχλησιν. Αρκεί να το είχε κλέψη. Και αρκεί να μη του έλεγε κανείς: — Άτιμε! το έκλεψες! Τετέλεσται! Ήτο καιρός να συρθώ και πάλιν προς τον ορνιθώνα, και πάλιν να θρηνήσω την πλάνην μου.
Ιδού η Μεγάλη Δημοκρατία, ω Διδάσκαλε, την οποίαν ουδέποτε θα εννοήσουν οι συρόμενοι από τους σκύλλους των! Λέγω τότε προς το Φάσμα: — Μέγα έδειξες πράγμα. Το άχυρον λοιπόν και η πορφύρα είνε τόσον συγγενή, και όμως ουδείς το έχει εννοήση!
Πόθεν είχε τόσην τόλμην Αυτός, ο τέκτων της αφανούς πολίχνης, και πώς εθρασύνετο να ομιλή ούτω προς αυτούς; Ας τους δώση τουλάχιστον σημείον, έν σημείον εξ ουρανού, όχι απλούν εξορκισμόν ή ιατρείαν, αλλά μέγα, αναντίρρητον, αποφασιστικόν σημείον της εξουσίας Του. «Διδάσκαλε, θέλομεν σημείον ιδείν παρά Σου».
Και ενόμισα ότι τα πάντα πλέον εγνώριζον, και ότι τα πάντα ηδυνάμην από του μυστηρίου των να γυμνώσω. . Και εισήλασα θριαμβευτικώς εις το μυστήριον διά της μεγάλης πύλης, και εις τα ερέβη του επλανήθην, αλλ' εξήλθον, ολισθήσας διά μαύρης οπής, από ακάνθας φρουρουμένης, αίτινες με κατεξέσχισαν, ω Διδάσκαλε!
Σε λιγάκι παρουσιάσθη ο Ευκράτης ερχόμενος από το λουτρόν• και όταν είδε τον Θεσμόπολιν — διότι αυτό είνε το όνομα του φιλοσόφου — Διδάσκαλε, του είπε, σ' ευχαριστώ που ήλθες στο σπίτι μας• αλλά και αν δεν ήρχεσο, θα σου 'στέλναμε από όλα σπίτι σου και δεν θα εκοπίαζες. Κ' ενώ έλεγε αυτά, επήρε από το χέρι τον Θεσμόπολιν και τον εβοήθησε νάμπη• τον υπεστήριζαν δε και οι υπηρέται.
Υπήρχε κει γύρω ένας δερβίσης περίφημος, που θεωριότανε ο καλύτερος φιλόσοφος της Τουρκίας· πήγανε να τον συμβουλευτούνε· ο Παγγλώσσης έλαβε το λόγο κ' είπε: — Διδάσκαλε, ερχόμαστε να σας παρακαλέσουμε να μας πήτε για ποιο λόγο πλάστηκε αυτό το αλλόκοτο ζώο ο άνθρωπος. — Τι σ' ενδιαφέρει; του είπε ο δερβίσης· αυτό δεν είναι δική σου δουλιά!
Αστεία η λέξις, ω Διδάσκαλε, όσον και του γένους σου η Ιστορία. Πρόοδος, Πρόοδος και πάντοτε Πρόοδος. Πάντες περί ταύτης ωμίλουν, και εζήτησα να ίδω την Θεάν. Και ιδού ενώπιόν μου πολυκέφαλον και πολύπουν τέρας, γυνή με χείρας αναριθμήτους, απαύστως εργαζομένας και κινουμένας.
Λέξη Της Ημέρας