United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ήτο πλέον αποδεδειγμένον, ότι μόνον διά τούτο παρέπεισε τον εύπιστον νεανίαν να τον διαδεχθή εν τη υπηρεσία του, και εγνώσθη, ότι ήτο τόσον βέβαιος περί του αποτελέσματος της βδελυράς πανουργίας του, ώστε προείπε χαιρεκάκως και αυτήν την ώραν του ολέθρου του αδελφού μου!

Υπήρχον εκεί Έλληνες από την Ελλάδα, επικρατούντες εν τη πόλει εξ ίσου με τους Ρωμαίους, λόγω της τέχνης, της επιστήμης και της πανουργίας της ελληνικής, και Έλληνες των νήσων και της Μικράς Ασίας και της Αιγύπτου και της Ιταλίας. Ο Πετρώνιος ήτο γνωστός εις όλον το πλήθος το όποιον τον ηγάπα και τον επευφήμει. Προ του βιβλιοπωλείου του Αβιβανού το φορείον εστάθη.

Έδιδε λοιπόν χρησμούς και γνώμας, αλλά με πολλήν περίσκεψιν, φροντίζων να συνδέη την πιθανότητα μετά της πανουργίας. Εις άλλων μεν τας ερωτήσεις έδιδε σκολιάς και αμφιβόλους απαντήσεις, εις άλλους δε λίαν σκοτεινάς• διότι και το σκοτεινόν του εφαίνετο ως προσόν των χρησμών.

ΟΡΑΤΙΟΣ Ουδέ το στόμα εκείνου, και αν ήταν ζωντανός, θα σας ευχαριστούσε· δεν είχε αυτός τον θάνατόν τους παραγγείλη. και αφού τυχαίνει ξάφνου να ευρεθήτ' επάνωτο φονικό τούτο μυστήριον, απ' ταις μάχαις της Πολωνίας σεις, και σεις απ' την Αγγλίαν δώσετε προσταγήν τα λείψανα να βάλουν εις υψηλό πατάρι, να τα βλέπουν όλοι, κ' εγώ του κόσμου, 'πού αγνοεί, θα φανερώσω πώς εσυνέβηκαν αυτά· θ' ακούσετ' έργα σαρκικά , φονικά και παρά φύσιν· κρίσες της τύχης, φόνους κατά σύμπτωσιν, θανάτους της πανουργίας έργον και δεινής ανάγκης, και, 'ς την έκβασιν τούτην, σχέδια πώχουν σφάλη και αφάνισαν τους γεννητάς των· όλα τούτα δύναμ' εγώ να εκθέσω καθαρά.

Περιβάλλω την ψυχήν σου διά σιδήρου, ώστε να δυνηθής να πλησιάσης, και το πνεύμα σου διά πανουργίας, ώστε να δυνηθής ν' απομακρυνθής. Ιδού εγώ, Διδάσκαλε, ερωτών τότε: — Ω άνθος θαυμάσιον! ειπέ μου· βλέπεις τον ουρανόν και τον ήλιον και τα άστρα; Και το άνθος απεκρίθη αφελώς: — Δεν τα βλέπω. Λέγει τότε το Φάσμα: — Ήκουσες; και αυτά ακόμη τα ηρνήθη· εν τούτοις με αυτά προσποιείται ότι ζη.

Ο βασιλεύς ακούοντας τοιαύτα λόγια εφοβήθη τρόπον τινά, διότι είχεν ολίγον πνεύμα και με ευκολίαν δεν εκαταλάμβανε τας πανουργίας των πονηρών, ως απλούς και απαίδευτος.

Οι οφθαλμοί του ριψοκινδύνου Ρούντυ έλαμπον, ενώ διηγείτο περί της ζωής του κυνηγού, περί της πανουργίας των αιγάγρων και των τολμηρών πηδημάτων των, περί του θυελλώδους Λίβα και των κυλιομένων χιονοστιβάδων. Παρετήρει καλώς, ότι εις κάθε νέαν περιγραφήν πάντοτε εκέρδιζε τον μυλωθρόν υπέρ εαυτού, και ιδίως ότι ησθάνετο ενθουσιασμόν, όταν αυτός του διηγείτο περί των γυπαετών και των σταυραετών.

Εξ όλων τούτων ο Οιδίπους συλλαμβάνει την υπόνοιαν, ότι πρόκειται περί πανουργίας, μολαταύτα κηρύττει ότι θα ζητήση τον βασιλοκτόνον. Επικαλείται τους πολιούχους θεούς των Θηβών να σώσουν την πόλιν. Εικονίζει εις θαυμασίους στοίχους τον λοιμόν που κατατρύχει την πόλιν, και παραβάλλει τον λοιμόν τούτον προς τον ολέθριον Άρη.

Έως τώρα, όμως, η δειλία ή η σχετική ευσυνειδησία του Ηρώδου Αντίππα προεφύλαττον τον Προφήτην από το άσπονδον μίσος της μοιχαλίδος. Αλλά τέλος ό,τι αύτη δεν κατώρθωσε να επιτύχη διά της ικεσίας το εκέρδησε διά της πανουργίας.

Ο ευνούχος τον έφθασεν εις την Λυκίαν· αλλ' αφού τον συνέλαβε δεν τον έφερεν εις την Αίγυπτον, διότι ο Φάνης τον ηπάτησε με τας πανουργίας του, εμέθυσε τους φύλακάς του και έφυγεν εις τους Πέρσας· Φθάσας εις τον Καμβύσην τον εύρεν ενασχολούμενον εις τας ετοιμασίας του πολέμου και απορούντα ποίαν οδόν να λάβη διά να διέλθη την έρημον.