Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025


Άλλως τε η περίστασις είνε κατάλληλος διά να δείξης την σοφίαν σου, εκτός αν άδικα κάθεσαι και φιλοσοφής με τας Μούσας εις τον Ελικώνα. ΑΠΟΛ. Αλλά δεν ανήκει εις εσέ, Μώμε, να δίδης τοιαύτην άδειαν• είνε δικαίωμα του Διός και αν αυτός επιτρέπη, ίσως θα είπω κάτι τι όχι ανόητον, αλλ' άξιον της διατριβής μου εις τον Ελικώνα. ΖΕΥΣ. Λέγε, παιδί μου• έχεις την άδειαν.

Ο Κλεινίας δε δακρυσμένος μου λέγει: Κλεινίας Σωκράτη, τώρα είναι η περίστασις να δείξης την πάντοτε φημισμένην σοφίαν σου• ο πατήρ μου δηλαδή από μίαν αιφνηδίαν λιποθυμίαν είναι αδύνατος και πλησιάζει εις τα τέλος της ζωής του και λυπείται διά το τέλος τούτο, αν και πριν εχλεύαζεν όσους εφοβούντο τον θάνατον και περιέπαιζεν.

Εγώ, καλέ Σωκράτη, δεν γνωρίζω πώς πρέπει να αντικρούσω αυτά τα οποία λέγεις. Ίσως όμως δεν είναι εύκολον να πεισθώ τόσον αποτόμως, αλλά φρονώ ότι μάλλον θα πεισθώ εις σε, αν μου δείξης ποία είναι αυτή η εκ φύσεως ορθότης των ονομάτων, την οποίαν λέγεις. Σωκράτης.

Αυτά 'πε και όλοι εσίγησαν• άφωνοι έμειναν όλοι, και μόνος ο Αλκίνοος απάντησέ του κ' είπε• 23δ «Όσα είπες, ξένε, λυπηράεμάς ποσώς δεν είναι• αλλά να δείξης βούλεσαι την αρετή σου εις όλους, τι ωργίσθης 'πουτην σύνοδο σ' έχει προσβάλει εκείνος, ώςτε κανένας εις το εξής να μη κατηγορήση την αρετή σου, αν έχη νου και μέτρον εις τους λόγους. 240 άκουσε τώρα ό,τι θα ειπώ, να 'χης να τ' αναφέρης και εις άλλον ήρωα σπίτι σου, οπόταντο τραπέζι, με τα παιδιά σου ολόγυρα και με την σύντροφόν σου, την αρετή μας θυμηθής, όλα τα έργα εκείνα, όσα κ' εμάς προγονικά διώρισεν ο Δίας. 245 ότι καλοίτο γρόνθισμα δεν είμασθ' ή 'ς την πάλη, αλλάτο τρέξιμο γοργοί κ' εξαίρετοιτα πλοία. και μας αρέσουν οι χοροί, η τράπεζα, η κιθάρα, η αλλαξιαίς, τα χλιαρά λουσίματα και η κλίναις. και τώρα ελάτε, οι χορευταίς οι κάλλιοι των Φαιάκων, 250 χορεύτε, όπως ο ξένος μας ειπή των ποθητών του, σπίτι όταν φθάση, ανώτεροι πως είμασθε των άλλων, 'ς τ' αρμένισμα, εις τον χορό, 'ς τα πόδια, 'ς το τραγούδι. και την κιθάρα την γλυκειά, 'που κάπου είναιτο δώμα, κάποιος να πα να φέρη ευθύς εδώ του Δημοδόκου». 255

Ο Καλίφης απεκρίθη του ράφτη λέγοντας· πως εγώ είμαι ξένος, και δεν εματάλθα εις ταύτην την χώραν· όθεν μου κάνεις την χάριν να μου δείξης πού κατοικεί. Τότε ο ράφτης είπεν ενός δούλου του, και τον έφερεν εις το παλάτι του Αμπτούλ, το οποίον ήτο κτισμένον με θαυμασιωτάτην τέχνην.

ΜΩΜ. Αυτό επερίμενα ότι θα το είπη. Αλλά διατί ωχρίασες, ω Ζευ, και τα δόντια σου συγκρούονται εκ του τρόμου; Πρέπει να δείξης θάρρος και να περιφρονήσης αυτούς τους ανθρωπίσκους. ΖΕΥΣ. Τι λέγεις, Μώμε; Να περιφρονήσω; Δεν βλέπεις πόσοι τον ακούουν και πώς πείθονται εις όσα λέγει καθ' ημών και φαίνονται ως να κρέμωνται από τα χείλη του;

Διότι, εάν θέλη ο θεός και αν συ δείξης ανδρισμόν, θα φανής ικανός. Θεαίτητος. Και βέβαια, Σωκράτη μου, αφού συ τόσον πολύ με προτρέπεις, είναι εντροπή μου να μη προσπαθήσω με κάθε τρόπον να ειπώ ό,τι μου είναι δυνατόν.

Σε συναντώ δε εις κατάλληλον στιγμήν, διότι δεν αμφιβάλλω ότι θα μου χρησιμεύσης ως ξεναγός και θα με συνοδεύσης διά να μου δείξης τα καθέκαστα, ώστε να τα ίδω όλα.

Τελειώνοντας δε ο Αμπτούλ την διήγησιν των συμβεβηκότων του, ο Καλίφης, γεμάτος από μίαν μεγάλην επιθυμίαν διά να ιδή τον θησαυρόν, του είπεν· είνε δυνατόν να είνε ποτέ εις τον κόσμον ένας θησαυρός, που η μεγάλη σου γενναιότης να μην ήθελε τον φθείρει; όχι, όχι δεν ημπορώ να το πιστεύσω και αν δεν ήθελε σου κακοφανή, ήθελα να σε παρακαλέσω διά να με εβγάλης τελείως από την περιέργειαν να μου τον δείξης, και σου κάνω όρκον φοβερόν ότι να μην ειπώ κανενός το μυστήριον.

Πώς σε ξεπλάνεψαν, καρδιά, δυο μαύρα μάτια κόρης, Που την αγάπη σου ποτέ δε θα μπορής να δείξης;» — Τι επέρασε πολύς καιρός, επέρασαν τρεις χρόνοι, Που η κόρη τώφερνε ψωμί κάθε βραδύ στη στάνη Και του βοηθούσε στ' άρμεγμα και τώπαιρνε το γάλα, Κι' ο Λάμπρος πάντα δείλιαζε για να της πη τον πόνο.

Λέξη Της Ημέρας

ταίριαζαν·

Άλλοι Ψάχνουν