Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Διπλούν συμφέρον εύρισκαν εις τούτο· πρώτον την συμμαχίαν των λαών τούτων και δεύτερον ότι ήσαν πλησίον της Καρχηδόνος, η οποία εκ του μέρους τούτου χωρίζεται από της Σικελίας μόνον διά βραχυτάτου διαστήματος. Και οι μεν βάρβαροι τοσούτοι ήσαν και τοιουτοτρόπως κατοίκησαν την Σικελίαν.
Και εις το αναμεταξύ που αυτός εθρηνούσε την υστέρησιν της αγαπητικής του, εκείνοι οι βάρβαροι εθαύμαζαν, και τον εθεωρούσαν με πολλήν επιμέλειαν, τες νοστιμάδες που αυτοί εις αυτόν έβλεπαν, τες ζαρωματιές εις το πρόσωπόν του, την κλουβήν ράχιν του, τα ποδάρια του τα στραβά και πρισμένα, το μελαψόν πρόσωπον και γεμάτον από πρίσματα και κοντολογής όλον εκείνο, που εδούλευσεν εις συχασίαν και δυσαρέσκειαν της Κατηγές έγινεν εις αυτούς το αίτιον της εκπλήξεώς τους· εκείνος ο θαυμασμός τους εκράτησεν αρκετήν ώραν εις μεγάλην σιωπήν· η άκρα τους έκστασις δεν τους αφήκεν ευθύς να φανερώσουν την χαράν τους, μα αιφνιδίως έλυσαν την σιωπήν και άρχισεν να φωνάζουν με αλαλαγμούς και χαρές, και να τον επαινούν και να τον εγκωμιάζουν.
Τότε οι βάρβαροι εστάθησαν εις μίαν στενωπόν, αόρατοι υπό τα πεύκα, εξ ων ήτο κατάφυτον το βουνόν, και ο αρχηγός τους διέταξε να μοιρασθώσιν εις τρεις ομάδας και να βαδίσωσιν εκάστη χωριστά, εις πεντακοσίων βημάτων απόστασιν η μία από της άλλης, διά να μη φανώσιν ύποπτοι εις πάντα αγροδίαιτον, όστις τυχόν ορθρίζων από της αυγής εις το βουνόν, θα τους παρετήρει μακρόθεν.
Σαν ταγρίμια που μια και πιουν ανθρώπινο αίμα δεν μπορούν πια ν' αλησμονήσουν τη γλύκα του, έτσι κ' οι βορεινοί εκείνοι βάρβαροι δεν μπορούσανε ν' αλησμονήσουν τέτοιες πλούσιες χώρες· μόνο πάλι ξεκινούνε μετά δυο τρία χρόνια, πάλι πλημμυρίζουνε Μακεδονία και Θράκη· τώρα όμως φοβερίζουνε και τη Θεσσαλονίκη, και βλέπουμε πως και στην καθαυτό Ελλάδα τοιμαστήκανε να τους αντικρούσουν δηλαδή και στρατό έστειλαν οι Ελληνικές Πολιτείες να πιάσουν τη Θερμοπύλα, κ' οι Αθηναίοι, που τα τειχίσματά τους έμνησκαν γκρεμισμένα από τον καιρό του Σύλλα, αρχίζανε να τα ξαναχτίζουν, αφού μήτε από τους Ρωμαίους δεν πολυπροσμένανε στην αρχή σπουδαία βοήθεια.
ΜΕΝ. Την Ελένην σε παρακαλώ να μου δείξης, διότι δεν δύναμαι να την διακρίνω εγώ. ΕΡΜ. Αυτό το κρανίον είνε η Ελένη. ΜΕΝ. Και χάριν αυτού εγέμισαν από στρατόν εξ όλης της Ελλάδος τα χίλια πλοία, τα οποία έπλευσαν κατά της Τρωάδος, και έπεσαν τόσοι Έλληνες και βάρβαροι και τόσαι πόλεις ανεστατώθησαν;
Μεγαλήτερο όμως κακό απ' αυτά πρέπει να στάθηκε η ασυνείδητη η επιμονή του βασιλικού ταμείου ναπαιτή τους καταγραμμένους φόρους από χτήματα που ρήμαξαν οι βάρβαροι κι από σκλαβωμένα σπιτικά, που καταντούσε να φεύγουν πια οι γεωργοί από τα χτήματα να γλυτώσουν, να ταφίνουν ύστερα κ' οι νοικοκυρέοι τους.
Διότι αυτά εδώ δεν είναι ούτε του Έκτορος ούτε του Πριάμου, ούτε έχεις τον χρυσόν που είχες άλλοτε. Εδώ είναι πόλις Ελληνική. Εις τόσην αναίδειαν έφθασες, δυστυχισμένη, ώστε ετόλμησες να πάρης άνδρα εκείνον του οποίου ο πατέρας εσκότωσε τον σύζυγόν σου και έκαμες παιδιά με τον κύριόν σου. Έτσι είσθε σεις όλοι οι βάρβαροι.
Ωσαύτως κατεστράφησαν και οι μέχρι του Ελλησπόντου προελάσαντες βάρβαροι, αποκρουσθέντες υπό της φιλοπάτριδος αμύνης των εγχωρίων.
Ο πεζός στρατός έμενε κατ' αρχάς απρακτών και περιμένων την επιστροφήν του Χαλκιδέως από την καταδίωξιν αλλ' επειδή ούτος εβράδυνε να επιστρέψη, κατηδάφισε το τείχος, το οποίον οι Αθηναίοι είχαν εγείρει εις το προς την ήπειρον μέρος της πόλεως των Τηίων· εβοήθησαν δε εις την κατεδάφισιν του τείχους και μερικοί βάρβαροι, τους οποίους είχε φέρει μαζί του ο Στάγης, ύπαρχος του Τισσαφέρνους.
Αλλ' έχω λάβει την απόφασιν. — Ποίαν απόφασιν; — Τούτο θα είνε η θεία δίκη, είπε μυστηριωδώς ο Σχολάριος. — Ούτω λοιπόν ουδεμίαν ελπίδα τρέφεις; είπεν ο Πλήθων. — Ουδεμίαν. Οι βάρβαροι μέλλουσι να κυριεύσωσι την πόλιν. Εν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται. Ο Πλήθων εστέναξε. — Δεν φρονείς και συ το αυτό; — Ουχί, είπεν ο Πλήθων. Νομίζω ότι οι αρμόδιοι πρέπει να μη απελπισθώσι. — Τίνες αρμόδιοι;
Λέξη Της Ημέρας