Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Μαΐου 2025
Συμφωνείς λοιπόν εις όσα λέγει; Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος. Καθώς φαίνεται από σε δεν υπάρχει εμπόδιον, και ίσως πρέπει πολύ ολιγώτερον εμπόδιον να υπάρχη από εμέ. Και λοιπόν κατόπιν από τον σοφιστήν μου φαίνεται ότι είναι ανάγκη ημείς οι δύο να εξετάσωμεν καλώς τον πολιτικόν άνδρα. Λοιπόν ειπέ μου. Άραγε ως ένα από τους επιστήμονας θα θεωρήσωμεν και τούτον, ή πώς αλλέως; Νέος Σωκράτης.
Δι' αυτό, φίλε Θεόδωρε, ακόμη περισσότερον είναι ανάγκη να εξετάσωμεν και μάλιστα από την αρχήν, πώς την υποστηρίζουν οι ίδιοι. Θεόδωρος. Βεβαιότατα.
Κοντά στο νου πως την είχε ανάγκη η αποσταμένη Ρώμη τη βοήθεια του Βυζαντίου. Πέφτει στον πειρασμό ο φιλόδοξος Λέοντας, σκαρώνει στόλο από 1113 καράβια, και μ' εκατό χιλιάδες άντρες στέλνει το γυναικάδερφό του Βασιλίσκο να καταδαμάση τους Βαντάλους. Ανάξιος όμως άνθρωπος ο Βασιλίσκος δεν άργησε να δείξη την ανικανότητα του στον κόσμο.
Τους γυμνάζομεν επίσης να δύνανται να πηδούν τάφρον, εάν παρουσιασθή ανάγκη, ή και άλλο εμπόδιον, και όταν ασκούνται εις τούτο, κρατούν συγχρόνως εις τα χέρια των μολύβδινα βάρη. Έπειτα αμιλλώνται εις το να ρίπτουν κατά μήκος το ακόντιον. Είδες δε εις το γυμναστήριον και ένα άλλο όργανον χάλκινον και στρογγυλόν, ομοιάζον με μικράν ασπίδα, χωρίς λαβήν και λουριά.
Είναι εκατέρωθεν προσηλωμένα επί του τοίχου της οικίας, αλλά τόσον ατέχνως και ασθενώς, ώστε θα ενδώσουν εις την ελαχίστην βίαν ή πίεσιν. Ουδεμία ανάγκη να περιμένω μέχρις ου τρίξη και διαρραγή και ο άλλος πάσσαλος. Θα τοποθετήσω και πάλιν το προσκέφαλον εις την σαλευομένην πλευράν του εξώστου. Ίσως ούτω το τέλος επέλθη ταχύτερον. Η Μοίρα προώρισε το πέλαγος ως τάφον της οικογενείας μου.
Θα είναι ανάγκη ημείς προς αντίστασιν να βασανίσωμεν πολύ τον λόγον του πατρός Παρμενίδου και να τον παραβιάσωμεν παραδεχόμενοι ότι και το μη ον υπάρχει κατά τινα τρόπον, και πάλιν το ον δεν υπάρχει κάπως. Θεαίτητος. Φαίνεται ότι αυτό πρέπει να το υποστηρίξωμεν εις την συζήτησιν. Ξένος.
Τι λογής όψη την είχε ο Χριστιανικός ο κόσμος, αυτό πρέπει κ' είναι ανάγκη να παραστήσουμε, για να νοιωστή πιο τελειότερα ο διπλός δοξασμός της Χριστιανοσύνης και της Ρωμιοσύνης, που εγκαινιάστηκε από το Μεγάλο τον Κωσταντίνο.
Το Μικρό Χωριό, εξόν της Κώσταινας, όλο έγεινε άνω-κάτω, γιατί δε μπορούσε να καταλάβη, αν ο άνθρωπος, που είταν καβάλλα στο μουλάρι, κι' έφερνε γύρα το χωριό, είταν άνθρωπος ή ίσκιωμα.... Άνθρωπος δεν είταν δυνατό να είταν, γιατί, ως άνθρωπος, θα είχεν ανάγκη για ζέστα, για θροφή και για ύπνο. Κι' επειδής φαίνονταν ότι δεν είχε ανάγκη απ' όλα αυτά, είταν χωρίς άλλο ίσκιωμα!..
Τι γυρεύεις από μένα, εσύ; Μήπως έρχομαι εγώ να σε βρω; Όλοι εσείς σ’ εμένα έρχεστε, όταν η πείνα ή το βίτσιο σας σπρώχνουν. Ήρθε ο ντον Τζάμε, ήρθαν οι κόρες του, ήρθε ο εγγονός του. Ήρθες κι εσύ, φονιά! Και όταν έχετε ανάγκη είστε καλοί, μετά όμως γίνεστε άγριοι σαν λυσσασμένοι λύκοι. Φύγε….»
Τότε κόπωσις και ανάγκη μοναξίας και ύπνου φαίνεται ότι κατέλαβε τον Κύριον, ήτις ίσως επεταχύνθη εκ της προσπαθείας της μητρός Του και των οικείων Του να έλθωσι προς Αυτόν, μη δυνηθέντες να πλησιάσωσιν εκ του συνωθισμού του πλήθους. Ο Κύριος επί μάλλον ησθάνθη τότε την ανάγκην της μονώσεως. Αφού απέπεμψε το πλήθος, οι μαθηταί τον επεβίβασαν «ως είχεν» εις το πλοίον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν