Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Μαΐου 2025
ΦΙΛ. Δεν το επιδοκιμάζω αυτό, Αλέξανδρε, όχι διότι δεν νομίζω ότι είνε καλόν και να τραυματίζεται ενίοτε ο βασιλεύς και να εκτίθεται πρώτος εις τους κινδύνους διά να ενθαρρύνη τον στρατόν του, αλλ' εις εσέ δεν εταίριαζε το τοιούτον διότι αφού ενομίζεσο θεός, εάν ετραυματίζεσο και σε έβλεπον να σε αποκομίζουν εκ της μάχης αιματωμένον και στενάζοντα εκ του πόνου, θα εγελούσαν οι βλέποντες και βέβαια ο Άμμων θα εθεωρείτο αγύρτης και ψευδομάντις, οι δε προφήται θ' απεδεικνύοντο κόλακες.
ΔΙΟΓ. Θέλεις λοιπόν να μη γελώ, Αλέξανδρε, όταν σε βλέπω και εις τον Άδην ακόμη να λες ανοησίας και να ελπίζης ότι θα γείνης Άνουβις ή Όσιρις; Αλλ' αυτά μη τα ελπίζης, ω θειότατε, διότι είνε αδύνατον, άμα μίαν φοράν κανείς περάση την λίμνην και την πύλην του Άδου, να επιστρέψη• ούτε ο Αιακός είνε αμελής, ούτε τον Κέρβερον δύναται κανείς να περιφρονήση.
Δεν έχεις τίποτα, κορίτσι μου. — Α! Μπάρμπ' Αλέξανδρε, εψέλλισεν ασθενώς. Πότε θα μου πης πάλι τα θεία... τραγούδια; — Όποτε θέλεις, Κούλα μου. Άμα γείνη αγρυπνία εις τον Άγιον Ελισσαίον να έλθης να σου τα πω. — Να μου τα πης. Μα θα τ' ακούσω; — Άμα προσέχης, θα τ' ακούσης ... — Ωχ! Εστέναξεν, έκλεισε τα όμματα και δεν μου ωμίλησε πλέον. Της έφεραν χρίσμα, έλαιον από την κανδύλαν.
Μετ' ολίγον πάλιν επανήρχετο ο Αλέξανδρος με στολήν ιεροφάντου και εν μέσω γενικής σιωπής έλεγε μεγαλοφώνως «ιή Γλυκών» • απήντων δε οι ακολουθούντες, δήθεν Ευμολπίδαι και κήρυκες, οίτινες ήσαν Παφλαγόνες με υποδήματα εξ ακατεργάστου δέρματος και αναδίδοντες βαρείαν οσμήν σκόρδου, «ιή Αλέξανδρε».
Ο Επικούρειος ούτος πλησιάσας του είπε μεγαλοφώνως• Συ δεν είσαι, Αλέξανδρε, που έπεισες τον δείνα Παφλαγόνα να προσαγάγη τους δούλους του εις τον διοικητήν της Γαλατίας και να ζητήση την εις θάνατον καταδίκην αυτών, ως φονέων του υιού του, όστις εσπούδαζεν εις την Αλεξάνδρειαν; Αλλά μάθε ότι ο νέος εκείνος ζη και επέστρεψε ζων μετά την θανάτωσιν των δούλων, οίτινες υπό σου παρεδόθησαν εις τα θηρία.
ΦΙΛ. Βλέπεις ότι και αυτά τα λέγεις ως υιός του Άμμωνος και παραβάλλεις τον εαυτόν σου προς τον Ηρακλήν και τον Διόνυσον; Δεν εντρέπεσαι, Αλέξανδρε, και δεν θ' αποβάλης την οίησιν, δεν θ' αποκτήσης ορθήν συνείδησιν της καταστάσεώς σου και δεν θα καταλάβης επί τέλους ότι είσαι νεκρός; 15. &Αχιλλέως και Αντιολόχου.&
Αλλά βλέπω τον Κλείτον και τον Καλλισθένην και άλλους πολλούς να τρέχουν κατ' επάνω σου, προφανώς διά να σε κατασπαράξουν και να εκδικηθούν δι' όσα τους έκαμες• ώστε τράβα από τον άλλον αυτόν δρόμον και πίνε, ως σου είπα, πολλάκις. 14. &Φιλίππου και Αλεξάνδρου.& ΦΙΛ. Τώρα, Αλέξανδρε, δεν δύνασαι ν'αρνηθής πλέον ότι είσαι υιός μου, διότι αν ήσουν του Άμμωνος, δεν θ' απέθνησκες.
ΜΙΝ. Μα τον Δία, πολύ σωστά τα λέγεις Σκηπίων ώστε πρώτος μεν αναγνωρίζεται ο Αλέξανδρος, έπειτα δε συ, και κατόπιν, αν θέλης, ας είνε τρίτος ο Αννίβας, αφού και αυτός δεν είνε ευκαταφρόνητος. 13. &Διογένους και Αλεξάνδρου.& ΔΙΟΓ. Τι βλέπω, Αλέξανδρε, και συ απέθανες καθώς όλοι ημείς; ΑΛΕΞ. Το βλέπεις, Διογένη• δεν είνε δε παράδοξον ότι απέθανα αφού ήμουν άνθρωπος.
Ποίος δεν θα εγέλα να βλέπη τον υιόν του Διός λιποθυμούντα και έχοντα ανάγκην ιατρών; Και τώρα ότε απέθανες δεν νομίζεις ότι πολλοί θα εμπαίζουν την προσποίησίν σου εκείνην, βλέποντες τον θεωρούμενον θεόν να είνε ξαπλωμένος νεκρός, ν' αρχίζη να σήπεται και να πρίσκεται όπως όλα τα πτώματα; Άλλως τε και εκείνο το οποίον είπες χρήσιμον, Αλέξανδρε, ότι διά τούτο ενίκας ευκόλως, αφήρει πολύ από την δόξαν των κατορθωμάτων σου• διότι όλα εφαίνοντο μικρά, αφού εγίνοντο υπό θεού.
Εάν δε αυτός είνε καλλίτερος, διότι φέρει περί την κεφαλήν βασιλικόν διάδημα, ίσως μεν εις τους Μακεδόνας φαίνεται τούτο σπουδαίον, πραγματικώς όμως δεν είνε διά τούτο καλλίτερος γενναίου και στρατηγικού ανδρός, ο οποίος ανεδείχθη μάλλον διά της αξίας του παρά διά της τύχης. ΜΙΝ: Δεν ωμίλησεν άσχημα, ουδέ ως θα επερίμενε κανείς από ένα Αφρικανόν. Συ δε, Αλέξανδρε, τι απαντάς εις αυτά;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν