Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Ιουνίου 2025
ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Πού με κατήντησες, ω Αιγυπτία; Ιδέ πώς αποκρύπτω από σου το αίσχος μου, στρέφων τα βλέμματα εις τα οπίσω, εις τας πράξεις εκείνας τας οποίας περιβάλλει η ατιμία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Συγχώρησε, συγχώρησε, ω άρχον, τα δειλιάσαντα πλοία μου! Ουδέποτε εφανταζόμην ότι ήθελες ακολουθήση.
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Ω άρχον, ευγενέστατε, να σου τον φανερώσω όλης αυτής της ταραχής τον αίτιον τον πρώτον.. αυτός, που τον εσκότωσεν ο νέος ο Ρωμαίος, αυτός που τον Μερκούτιον εσκότωσε, — ιδέ τον. ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Τυβάλτη μου! ανεψιέ! παιδί του αδελφού μου! Ω άρχον! ω εξάδελφε! ω άνδρα μου! Το αίμα του συγγενούς μας έχυσαν! Δικαιοσύνη, πρίγκηψ! Ξεπλήρωσε το αίμα του με του Μοντέκη αίμα. Ανεψιέ, ανεψιέ!
— Έχετε διαταγήν να μη αφήσετε κανένα να εισέλθη; ηρώτησεν ο Βινίκιος. — Όχι, άρχον. Οι φίλοι των θα έρχωνται να τους βλέπουν και ούτω πως θα συλλάβωμεν και άλλους ακόμη χριστιανούς εις την παγίδα. των θυμάτων, οι εωθινοί αγώνες ώφειλον να διαρκέσουν επί ημέρας, ?? — Τότε, άφησε με να εισέλθω, είπεν ο Βινίκιος.
ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Αχ! Είν' αυτό το θέαμα νεκρώσιμη καμπάνα, που τα πικρά μου γηρατειά τα οδηγεί ‘ς τον τάφον! ΠΡΙΓΚΗΨ Έλα, Μοντέκη· πρόωρα σ' εξύπνησαν, καϋμένε, εδώ να εύρης πρόωρα τον υιόν σου κοιμισμένον. ΜΟΝΤΕΚΗΣ Ω άρχον, η γυναίκα μου πέθανεν απόψε· του εξορίστου της παιδιού την έφαγεν η λύπη. Ποία καινούρια συμφορά με κατατρέχει πάλιν; ΠΡΙΓΚΗΨ Κύτταξ' εδώ να την ιδής.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Εκείνο το οποίον τώρα φαίνεται ίππος, πριν ή προφθάσης να το σκεφθής, εξαφανίζεται υπό του ατμού, και καθίσταται δυσδιάκριτον όπως το ύδωρ εν τω ύδατι. ΕΡΩΣ. Ναι, άρχον. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Και ο στρατηγός σου, αγαπητέ μου Έρως, είναι τώρα όμοιος προς τα φαινόμενα εκείνα. Είμαι ακόμη ο Αντώνιος, δεν δύναμαι όμως, φίλε μου, να διατηρήσω το ορατόν αυτό σχήμα.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Να επιτρέψης εις άνθρωπον, όστις δέχεται φιλοδώρημα και λέγει «ο Θεός να σου τα πληρώση», να λάβη με οικειότητα την χείρα εκείνην, με την οποίαν έπαιζεν η ιδική μου, την βασιλικήν ταύτην σφραγίδα των ευγενών καρδιών! Α' ΥΠΗΡΕΤΗΣ. Περίφημα, άρχον. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Εφώναξεν, εζήτησε συγγνώμην; Α’ ΥΠΗΡΕΤΗΣ. Εζήτησεν έλεος.
— Διαταγήν; επανέλαβεν ο Βινίκιος ωχριάσας. Ο στρατιώτης τον παρετήρησε με συμπαθές ύφος και είπε: — Ναι, του Καίσαρος, άρχον. Υπάρχουν πολλοί άρρωστοι εις την φυλακήν και ίσως φοβούνται μήπως οι επισκέπται μεταδώσωσι την επιδημίαν εις την πόλιν. — Αλλά δεν είπες ότι η διαταγή ήτο διά σήμερον μόνον! — Μας αντικαθιστούν την μεσημβρίαν.
Ούτως εν Ευρώπη το Ανατολικόν Ρωμαϊκόν Κράτος ήτο το μόνον ισχυρόν και πολιτισμένον, το πολιτικώς ή ηθικώς άρχον της ηπείρου ταύτης. Εν Αφρική η Αίγυπτος μέχρι του Σουδάν ήτο επαρχία του κράτους.
— Ναι, άρχον. — Η καταδίωξις ήρχισε προ πολλού; — Σπείραι τινες ανεχώρησαν διά την Τρανστιβέρην προ μεσημβρίας, είπεν ο εκατόνταρχος απερχόμενος. — Ο Καίσαρ σου γράφει, αυθέντα, «ελθέ εάν επιθυμής», είπεν η Ευνίκη. Θα υπάγης; — Έχω πολλήν διάθεσιν και αισθάνομαι την επιθυμίαν να ακούσω τους στίχους εκείνους, απήντησεν ο Πετρώνιος. Λοιπόν θα υπάγω, αφού μάλιστα ο Βινίκιος δεν θα δυνηθή να υπάγη.
— Θα σου δώσω δέκα άνδρας. Ύπαγε αμέσως, είπεν ο Τιγγελίνος. — Άρχον, δεν γνωρίζεις τον Ούρσον! και πεντήκοντα άνδρας αν μου δώσης, μόνον μακρόθεν θα δείξω την οικίαν. Περιπλέον, εάν δεν φυλακίσετε συγχρόνως τον Βινίκιον, είμαι χαμένος. Ο Τιγγελίνος προσέβλεψε τον Νέρωνα. — Δεν θα ήτο καλόν, ω θείε, να απαλλαγώμεν ταυτοχρόνως και του θείου και του ανεψιού; Ο Νέρων εσκέφθη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν