Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Μαΐου 2025
— ... Τα σκουλήκια μαθές βγαίνουν να το φάνε, ξαναείπε δυνατώτερα ο Μπαρμπα-Νικόλας. Ανθρώπινα σκουλήκια. Αχόρταγα σκουλήκια. Όλο τρώνε κι' όλο πεινάνε. Του είχε ανεβή το αίμα να τον πνίξη. Δεν μπορούσε να βαστάξη. Κάθε φορά που περνούσε ο Γερο — Τρακοσάρης από τον καφενέ, του άναβαν τα αίματα. Το ήξεραν όλοι και δε μιλούσαν. «Ας βγάλη το άχτι του ο άνθρωπος. Με το δίκηο του...»
Με το παραμικρό σηκωμός, κι αμέσως μάχητα λαός και στρατός· εκεί που η Αντιόχεια ξεφώνιζε, περγελούσε, και κατόπι ξεθύμαινε, η Αλεξάντρεια πήγαινε ως το πετροβόλημα, ως τις μαγκουριές, ως τάρματα. Μ' ένα τίποτις άναβαν, και πάντα στο ματοκύλισμα τελειώνανε.
Γδύνομαι αμέσως, παίρνω την πρώτη ανάσα. Μπρε! Πήρε κ' εσούρπωνε. Αντίκρυ το Πήλιο εψήλωνε βαθυγάλαζο σαν από λουλάκι. Τα χωριά του άσπριζαν στις πλαγιές σκόρπια μάρμαρα. Κάτω στον Βώλο άναβαν τα φώτα και ψηλά ο ουρανός ολοπόρφυρος από το ηλιοβασίλεμα, έβγαζεν ένα — ένα τρεμόφεγγα τ' αστέρια του. Μου εφάνηκε πως εξανάζησα όταν είδα εμπρός μου γνώριμα πρόσωπα και γνωστότερα πράγματα.
Εις τα Χαυτεία του καφφέ το νέκταρ να ροφάς, να σε ευφραίνη θόρυβος του ναργιλέ γλυκύς, να τεττιγίζης εις χορούς και συναναστροφάς, να λέγης και την γνώμην σου περί πολιτικής». Κάθε στιγμή οι ποιηταί μου έβαζαν φιτύλια, δεν ήθελαν οι φθονεροί ομογενής να γίνω· κι' εμένα πολύ εύκολα μ' ανάβαν τα καντύλια, και εις τας αποφάσεις μου καθόλου δεν βραδύνω.
Η Λιόλια είχε κρυφτή πίσω απ’ το κρεββάτι και βαστούσε το πρόσωπό της μες τα χέρια της. . . Τέτοια λέγανε-στα μάτια μου!-όχι θα μου πουν εμένα!. . . Αμ αυτές έχουνε βγάλει μπυοφύτη απ’ τη σκασίλα τους που δεν ξεψυχούσε μιαν ώρα αρχύτερα η σχωρεμένη για να πιάσουν το παλληκάρι στα βρόχια τους κι ολημερίς άναβαν κεριά-να μην δω καλή μέρα! ξέρω 'γώ τι σου λέω: τάξερε κ' η δυστυχισμένη, μου τάλεγε μια μέρα με την ψυχή στα χείλη. . . Ω, συφορά!
Άναβαν, έκαιαν, σπίθες ολόθερμης επιθυμίας επετούσαν τα μάτια τους. Γλαρά, φλογισμένα, γυαλιστερά ελαμποκοπούσαν στης ξυπνισμένης σάρκες την καφτερή τη λάβρα, στου ξαναμένου πόθου το πύρινο καμίνι. Οι λιμοκοντόροι ξετρελάθηκαν μαζί της. Τα γεροντοπαλήκαρα όλους στη λύσα ξαπερνούσαν. Μανιασμένοι γερόλυκοι! Έτρεμαν τα χείλια τους. Έτρεμαν τα χέρια τους. Έτρεμαν τα ποδάρια τους.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν