Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
En mijn echtgenoot zal met ons wonen! was het gedacht dat haar nog meer streelde. Zij zegde: "Maar dierbare vader, gij spreekt mij niet van Adolf. Waarom komt hij niet met u?" "Nog enige zorgen houden hem bezig, mijn kind; er lopen nog verstrooide vijanden door de velden, gewis vervolgt hij dezelve.
Verlinde! loech Vandoorn al uit de verte, gij zijt gaan wandelen, ge zweet eraf, drink een pot met ons om u te verkoelen. Baas, schenk hem een pinte, 'k heb vandage goê zaken gedaan, en hij sloeg met den mispelaar op tafel. Verlinde kon niet anders en hij zette zich bij met den schouder gekeerd naar Vanhoutte die niets en zegde.
Maar Lamme hoorde niet wat Uilenspiegel zegde; droefgeestig bezag hij de verliefde paartjes. Weleer gingen wij ook aldus, arm in arm, mijne vrouw en ik, tot groote afgunst van hen, die in alleenigheid, zonder geliefde levend, nijdig ons nakeken. Kom, sprak Uilenspiegel, de Zeven vinden wij misschien op den bodem eener pinte.
Ze vond het wel aardig dat een djentelijke man om haar in deze droevige woonste komen wou en 't vleide heur aangenaam. Ze kreeg met welbehagen de stille bekentenis van Sebastiaan en voelde zich gelukkig omdat hij zegde door haar zoo gelukkig te zijn. Moeder verklaarde dat dees huwelijk heur aanstond, en mijnheer Vrebos werd met zijne aanvraag goed ontvangen.
Langzamerhand zagen zij het lichteken dichter bij komen en grooter worden, totdat zij, op den duur, vóor een klaar verlicht roovershuis stonden. De ezel, die de grootste was, ging eens door het venster kijken. "Sapperdeboeren!" zegde hij, "ze zitten hier aan een kermistafel. Er wordt gedronken en geschonken, gegeten en gesmeerd, dat het gezicht alleen mij doet watertanden.
Zij glimlachte bewogen en stak een binnendeurken open, en terwijl een traan van zachte ontroering haar oog schielijk verduisterde: "En hier was het de kamer van Moeder," antwoordde zij. Zij zagen elkander met aandoening aan. Hij leidde haar door al de plaatsen van het huis en zegde, dat zij alles volgens haren zin zou mogen schikken.
Zij werden inderdaad, verleden nacht, in uwen put gevonden, en de stukken ervan liggen in de folterkamer. Op die rede scheen Klaas verstomd. De baljuw vroeg hem of hij niets te antwoorden had; Klaas zegde van neen.
Ho ja! Er is daar iets in mijn boezem dat mij het hart omvangt en nijpt. Weet gij wat schriklijke spoken mij steeds voor de ogen drijven? En verstaat gij waarom mijn tranen gedurig over mijn wangen vlieten? Ik heb mijn heer Vader door het vergif zien sterven, ik heb de stem eens stervenden gehoord, een stem die zegde: Vaarwel gij, het kind dat ik beminde."
De twee schoonste bloemen van de streke, meende de baas, de balie is stuk gereden van de ruiters die daar 's Zondagsch bezoek doen. We gaan er naartoe voor de leute, zegde André gedoken tot zijnen makker. 't Is hier dicht bij, ginder 't groot hof met die blauwe daken, dat ge ziet tusschen de boomen, de dreef leidt er heen, 't is nauwe tien minuten rijdens.
Ze pijnde zich om niet vervaard te worden en ze zegde nu de redens luidop om zichzelf te paaien. Wanneer gaat hij komen? Ze luisterde naar al wat ze peinsde gerucht te maken, maar 't was altijd niets. Waar is hij nu? Die vragen kwamen lijk spoken rond haar staan en ze kon er geen enkele wegdrijven of daar kwam een andere in de plaats.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek