Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
De rechtvaardigheid zou ons ten minste moeten aandrijven om niet te lijden, dat men zo willekeurig met onze landgenoten te werk ga; want een beschuldigde is, voordat zijn vonnis uitgesproken wordt, een Burger als een ander en verdient dat men hem de middelen geve om zich te verontschuldigen indien hij niet misdadig is.
"Ja, zie je" begon hij zich nu gejaagd te verontschuldigen met eerst telkens pauzes van confuus gegrinnik "zie je, 'k had 't je ommers beloofd, hè ... da'k je 's me fijnste handschrift zou sture... Hè je die eerste letters gezien?... en dat adres, hè?... zoo allegaar uit de vrije hand ... op logement in me leege ure getrokke ... En heelegaar zèlf, hoor ... heelegaar zèlf .... geen mensch an geholpe ... of doch je van niet? ... want die rekweste-schrijver leit tegeswoordig ommers op 'n ander logement... Ik kòn 'm niet eens, die man, toe 'k je schreef ... nee, en toe 'k 't 'm liet zien, toe zeit ie: 'k ben d'r jaloersch op zooas jij toch ken schrijve ... want 't is twee droppels water mijn eigeste hand, maar alleenig veel fijnder ... nòg fijnder ... nog nobelder... Ja, dat zei d'ie, dat 't nobelder was dan zijn hand!... Nou, en hoe von jij 't dan nou?.. want je zeit niks... Waarom zèg je nou niks?... 'k Hè je toch niet beleedigd?... Of was 't je te amekaal van zoo'n schooier, van zoo'n brok vuil, hè ... da 'k je 'n brief schreef, zooas tie uit mijn zondige hart op was geweld?... Want me laaste ademtocht ... hè ... me doodsnik ... da' weet je ... de kreet eener stervende, wiens misdadige ziel opstijgt voor de vierschaar ... van de Natuur Nou dach jij da 'k me daar ging versmoeze .... da 'k as verwoed atheïst me steke liet valle ... Maar valt 't je mee ... zeg ... valt 't je mee van Racier dat-ie nog net op 't laatste nippertje Gods's naam in het geslikt en me eigeste geloof hoog heb gehouwe?... Want jij sn
Het kleinste vergrijp, het onbeteekenendste gedruisch ontrukten haar een schandelijk leelijk scheldwoord, dat tot in de ziel griefde, maar niemand antwoordde: zich verontschuldigen zou een nieuwe misdaad wezen. Zoo ging de dag voorbij.
Terzyde van 't hoofdgebouw en daarachter, lag de vry groote tuin die de vreugde van Tine had opgewekt door de vele bloemen die ze daar vond, en vooral omdat kleine Max daar zoo dikwyls spelen zou. Havelaar had zich by mevrouw Slotering laten verontschuldigen dat hy haar nog geen bezoek had gebracht.
Goede lezer, het schaamrood overvloeit mijne kaken, nu ik u een bekentenis moet gaan doen: men heeft mij bestraft, bestraft wegens het niet groeten van een meerdere in rang. Ik wil mij niet verontschuldigen... ik heb gezondigd en geboet... ik ben nu quitte met de gerechtigheid.
In dat geval echter behooren zulke namen dan niet in deze afdeeling, by d' algemeene plaatsnamen, maar integendeel by de maagschapsnamen aan byzondere aardrijkskundige namen ontleend, en die in § 72-78 reeds zijn opgenoemd. Heb ik dus hier eene enkele maal gedwaald, de vriendelike lezer zy dan zoo goed my om deze zake te willen verontschuldigen.
Toen het gelach even bedaard was, zei Hans, als om zich te verontschuldigen, half schreiend: "maar, paatje, Leni zei het toch." "Ja, ja, Leni zei het ook, ventje," en weer proestte oom Karel het uit. "'t Is maar een kip, een witte kip," brulde Dolf. "Is er, is er dan geen sneeuwwitje?" vroeg Hans. "En waar zijn dan de dwergjes, zijn er óók geen dwergjes?" vroeg Bob.
Om zijn lang uitblijven te verontschuldigen, nam hij een waterslang mede en beweerde, dat deze iederen dag de bron had leeggedronken. Tot straf voor dit bedrog verbood Apollo hem gedurende eenigen tijd te drinken, en ter herinnering hieraan staat aan den hemel het sterrenbeeld Corvus tusschen Hydra en Crater. Corybantes, Korybantes, z.
Lachend merkte ik op, dat, wanneer de heeren ons samen verlieten, het misschien wel lang zou duren eer wij hen weer zagen. "Die verdenking is een beleediging voor ons," zei Ambrosius, "maar dat is te verontschuldigen na hetgeen wij te Valladolid hebben gedaan, waar wij onze kameraden in den steek lieten. Maar toch bedriegt ge u.
In Nederland vernam men de tijding van het zeegevecht met een verdeeld gevoelen. Aan de eene zijde juichte men er over, dat de Engelschen eens flink onder de oogen waren gezien; maar aan de andere zijde schrikte men er van terug, als men aan eenen oorlog met Engeland dacht. Intusschen was de noodlottige Eerste Engelsche oorlog begonnen. Van weerszijden trachtte men zich te verontschuldigen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek