Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Hij stond een beetje moe-voorover, telkens uitstekend naar een bezoeker zijn lange, blanke hand, met een reine blijheid in zijn lichte oogen, die wat zwak nu schenen, bleek van geluk, overstelpt door zijn zaligheid, nu en dan even blozend als van schaamte over zijn niet-waardig zijn, als moest hij zich verontschuldigen dat hij 't was die haar man zou worden. En Bernard benijdde hem niet.
Bij huis gekomen moet men, gelijk nog de Spaansche zede het eischt, het geheele gezelschap uitnoodigen, mee binnen te gaan om te drinken, waarvan de anderen zich beleefd hebben te verontschuldigen; dan moet men de anderen een eindweegs wegbrengen, alles onder beleefde tegenstribbeling.
BERNICK. Wat je ook van plan bent, ik smeek je niets te ondernemen vóór ik mij gerechtvaardigd heb. Ik kan het, Lona, ik kan mij in elk geval verontschuldigen. LONA. Nu ben je bang.... Je hebt eens van mij gehouden, zeg je.
Gij ziet hem hier," zei hij, op mij wijzende, "dat is de heer, die mij aan een groot gevaar onttrokken heeft en om mij nog meer bij u te verontschuldigen, kan ik u zeggen, dat hij een Italiaansche prins is, die, niettegenstaande de ongelijkheid van stand, wil trouwen met Florentine, op wie hij verliefd geworden is."
Zij had het recht dien grooten schuldige met verwijten te overladen, en hem de uitwerksels van haren toorn te doen gevoelen. En zij maakte van dat recht gebruik. De gebroeders Melvill zouden het niet gewaagd hebben, hem bij haar te verontschuldigen.
"Mijnheer", viel ik hem weenend in de rede, "waarom wilt gij uwe echtgenoote verontschuldigen, daar gij leeft is zij schuldig. Waarom ben ik niet meer in den ellendigen toestand van vroeger, ik zou dan tenminste in mijne ellende de troost hebben u weder te zien zonder te blozen."
Bavo scheen vergramd; er fonkelde een somber vuur in zijne oogen, en zijne lippen schenen te beven. Toen zijne moeder eindelijk eenige woorden meende te spreken, om hem te troosten en Godelieve te verontschuldigen, stond de jongen op en zeide met kracht: "Moeder, vader, spreekt mij nooit meer van Godelieve! Ik wil haar vergeten, mijne kindsheid geheel vergeten, om nimmer nog aan haar te denken.
Ook richtte zij het woord tot den Spartaan, zeggende, dat hij de eenige was, bij wien zij zich niet behoefde te verontschuldigen over den eenvoud, maar wel over de weelde van dezen maaltijd.
Probeer of je hem niet een beetje te verontschuldigen vindt " Zij legde haar hand op zijn mond. "Moet ik 't misschien ook verontschuldigen, dat hij haar ontrouw was?" zeide zij. "Neen dat zeker niet!" "Want, dat was hetgeen haar brak," ging zij door.
Zij weigeren te knielen, en, terwijl zij te midden der nedergebogene schare alleen ~staan~ blijven, verontschuldigen zij zich bij monde van een hunner, GEMME VAN BURMANIA, door te zeggen: Wij Friezen knielen alléén voor God.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek