United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nu voelde hij dat hij op een keerpunt stond en dat sterkere machten in hem waren opgerezen. Nu zou hij voller leven, als hij zelfstandig wilde zijn. Hij benijdde de rijpheid van Rupert Sörge. Hij benijdde hem in al zijn doen, in al de ingewikkelde werking van zijn denken, in zijn wezen naar kleur en vorm en geluiden. Hij benijdde de rustelooze liefde van Milly d'Orval.
Waarom kon ik nu toch den slaap niet vatten ik heb toch anders ook een zekere reputatie wat slapen betreft. Hoor ze nu doorzetten! Hé, hoe benijdde ik mijn buren! Had ik ook maar een stevig glas St. Emilion gedronken mijn maag kan er niet tegen, jammer genoeg!
Of waren hare oogen niet afgedwaald naar de schalke vreugde van ezelinne en veulen, die zich nog altijd omkantelden in het warme zand; die, aan hunne weide, aan hun distelveld ontrukt, dien zweem van natuur smaakten in de steedsche ballingschap, gezond als zij waren? De moeder benijdde, in den schoot der weelde, het graauwtje, dat eene wolk van stof deed opgaan.
Eensklaps nog keerde het bewustzijn weder hij herkende mij, en o God! die vriendelijke blik doorboorde mij het hart. Hij spande zich in, om wat te zeggen, en bracht eindelijk met tusschenpoozen uit: »Zoek brief schrijflessenaar lezen uitleggen God zegen ." Zijn hoofd viel achterover, hij was dood. O, hoe benijdde ik hem!
Zij benijdde Frédérique het gewoel der Van Rijseltjes, die, al waren Tina en Jo een gedeelte van den dag op school, het groote huis van mevrouw Van Erlevoort toch met een bruisende drukte bleven vervullen. Zij ook, zij verlangde zulke drukte. Otto kwam nooit in Den Haag.
Dat had ze eerst juist zoo mooi, zoo groot gevonden, voor gedachten te leven, in ideeën; maar nu, nu ze lange uren er zich aan begon te geven, m'n God, nú voelde ze, dat ze jong was en krachtig, dat haar lichaam niet wilde vegeteeren, dat haar spieren trokken van ongeduld bij al dat stil zitten studeeren; en dat ze benijdde, o, benijdde met hart en ziel, de bedrijvige wereld, beneden op straat, de meisjes, die kleeden klopten in de zon, met flink beweeg van de stevige armen; de jongens, die zware schuiten voortboomden, met groente, met turf; iedereen, die z'n lijf inspannen kon, z'n kracht uiten.
En men weet nauwlijks waarom het bekoort.... Maar het bekoort.... Zij glimlachten Martialis toe, die iets van hun woorden had opgevangen. Ge oordeelt beiden uw vriend Martialis, dreigde hij met den vinger. Ik hoorde u wel.... Dan zult ge gehoord hebben, dat ik u prees, zei Juvenalis. En ik je benijdde, zei Tacitus. Blijf jong, steeds levenslustig.... luchtig....
Ook zeide hij mij dikwijls dat hij mij als een wonder van standvastigheid beschouwde en zelfs dat hij het lot van mijn echtgenoot benijdde, hoe betreurenswaardig dit ook was. In een woord, hij was getroffen toen hij mij zag en behoefde mij geen twee maal te zien om te besluiten mij te trouwen. Hij riep de bemiddeling in van mijn bloedverwante om mij zijn plan te doen aannemen.
Ze benijdde waarlijk haar vriendin niet; 't moest vreeselijk zijn aan 't hoofd van zulk een huis te staan. Want Mevrouw Frederika begeerde eigenlijk niet rijk te zijn; veel te bezitten; evenmin had ze een bepaalde vrees voor de ontberingen en de bekrompenheid van de armoede, ze had in werkelijkheid zoo weinig noodig.
Miss May, nagenoeg de eenige onderwijzeres met wie zij op eenigszins vertrouwelijken voet stond, benijdde haar die, benijdde haar ook de frissche vroolijkheid en humor, die haar zelfs op het sombere Hill House niet in den steek lieten.
Woord Van De Dag