Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
't Was een musschennest, en musschen zijn schadelijke vogels.« »Dat zijn ze.« Meteen stond pa op en ging den tuin in. En wien trof hij daar aan bij de achterdeur? Klaas! Maar de jongen was niet alleen. Op z'n arm droeg hij een snoezig beestje, een konijntje, z'n mooie witje. »Meneer....,« stotterde hij, »'t was.... was.... mijn.... mijn schuld. En nou wou..... wou ik..... Jo dit.....«
Hij kuste haar en ze stopte hem rap een vijffrankstuk in de hand. Hare vingeren beefden. "Neen, neen," stotterde Johan terwijl zijn hart in tweeën brak. "Ssjt! mijn jongen ... ik kan ze nu beter missen ... dan gij." Ze vergezelde hem tot op den drempel van het winkeltje. De dag aaide langs het speelgoed om haar. Johan kuste haar nogmaals en zei: "Goedendag, lieve moeder, tot weerziens."
Marten bekeek me nauwkeurig en zei: "Ja, jawel, je bent, je bent ... neen, ik ken je toch niet!" Ik lachte als een kind dat slaag krijgt en dat lacht, omdat het anders nog meer krijgt. "Nu, wie ben-je dan?" vroeg Marten. "Huib Maerlant!" stotterde ik.
Hij knikte flauw. Hij veegde met zijn zakdoek het zweet af, dat op zijn voorhoofd parelde. Hij snoot zich met een luidelijk gerucht. Hij haperde nog ergens .. Ik wil bij u blijven, stotterde hij, ik peins over al die dingen te gelijk. Maar kan Dissel dat allemaal niet te weten komen? Veronderstel .... och, wat zal ik weer veronderstellen? .... wacht even, Lucia.
O mama! kon Frédérique zich niet weêrhouden angstig uit te roepen. Henk kwam. En uit zijn dralenden groet, uit zijn verslagen gelaat, dat zich niet beheerschen kon, rieden zij reeds veel. Mevrouw wees Henk een stoel, en zag angstig naar hem op. Van Raat! Wat is er, waarover.... waarvoor? stotterde zij gejaagd. Ik dacht goed te doen, mevrouw, eens even aan te komen. Eline heeft Otto geschreven.
Hij was onder 'n hoedje te vangen, terwijl ie nog maar zoowat voortstamelde en stotterde, telkens blozend bij
Op dit moment kwam stil een deftig heertje binnen, die vóór ze 't merkten bij de bruid was en haar met een fluisterstem gelukwenschte. Toen stak hij Paul de hand toe: "Bruigom," zei hij, "wel gefeliciteerd!" Paul stotterde verward: "Pardon!..." en keek naar Annie. Die werd heel bleek en scheen ook even zonder tegenwoordigheid van geest te zijn; ze zei geen woord.
"'k Weet niet wat je reutelt," klonk het bescheid: "Ik hou me met geen gekheid op; als je lust hebt om met de tralies kennis te maken, dan ben je terecht, maar anders...." "Tralies....! tralies....!" stotterde Paul, en eensklaps kreeg ie zoo'n oakelikke scheut deur zien lief, dat ie zoo wit als een doode werd. "Nóg wat?" zei de cipier, Paul vragend aanziende.
»Gij weet dat niet?" riep Michel Ardan met een soort van gehuil dat door het geheele projectiel drong. »Neen, ik heb er zelfs geen vermoeden van," antwoordde Barbicane den vrager nahuilende. »Dan weet ik het wel!" stamelde Michel Ardan. »Spreek op!" stotterde Nicholl. »Ik zal spreken wanneer ik wil," snauwde Michel Ardan hem toe.
Dorus wist niet wat hij antwoorden moest, toen de dokter hem vroeg: "Heb je lust om te studeeren voor musicus? Wil je van Carlo vandaan?" De knaap stond sprakeloos van vreugdevolle, dankbare verbazing, keek met groote verwonderde oogen dokter Abels aan, greep eensklaps zijn handen, kuste die en stotterde : "Ik kan niets meer zeggen, meneer!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek