United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Alle duivels!" schreeuwde Michel Ardan, »de beide treinen zullen op elkander botsen. Instinctmatig waren de reizigers achteruit geweken. Zij waren hevig beangst; maar dat duurde niet lang, nauwelijks eenige seconden.
»Geen denken aan!" schreeuwde Michel Ardan. »Even goede vrienden," hernam Nicholl, »elk zijn meug, maar ik ga naar mijn mandje." Hij strekte zich uit op een divan en 't duurde niet lang of Nicholl sliep dat hij snorkte. »Die Nicholl is toch zoo dom niet," sprak Barbicane een weinig later, »ik ga zijn voorbeeld volgen."
Indien er dus dierlijk leven is, moet het zich verscholen houden in afgronden en spelonken, onbereikbaar voor onzen blik. En dat kan ik niet denken, want men zou er dan toch wel ergens eenig spoor van bemerkt hebben. Maar nergens! Er schiet dus niets over, dan aan te nemen dat er levende wezens zijn zonder eenige beweging." »Met andere woorden: levende wezens zonder leven," zei Michel Ardan.
Barbicane en Nicholl gaven weinig acht op deze stekelige aanmerkingen; zij verdiepten zich slechts in de vraag: in welke kromme lijn zal zich het projectiel bewegen? Parabool of hyperbool? Michel Ardan begreep niets van hun geleerdheid a + b = x. »De vraag is alleen," vond hij, »waarheen zal een van die heeren bolen ons brengen?" »Dat is 't hem juist," antwoordde kapitein Nicholl.
Barbicane was hoog met het projectiel ingenomen, maar Michel Ardan had wel wat meer kunst er aan ten koste gelegd willen zien. Het was, vond hij, uitwendig te glad, te kaal; lofwerk en dergelijke zou, meende hij, gunstiger indruk op de maanbewoners maken. Maar het was nu eenmaal niet anders, en Barbicane meende ook, dat het vrij wat meer aankwam op de maatregelen tegen den weêrstoot.
»Barbicane," riep de kapitein uit, »ik zoek hem sedert een paar uren, maar ik kan hem niet vinden. Waar zit hij?" »Barbicane," antwoordde Michel Ardan, "is een man die achting verdient, en wat gij ook met hem gehad moogt hebben, dat moet uit zijn. Ik gedoog niet, dat ge met hem duelleert." »Ik zal met hem duelleeren." »Gij zult het wel laten. Gij hebt iets te doen dat vrij wat beter is."
»'t Is waar, wij hebben van die kracht nog geen gebruik gemaakt, maar wij zullen het doen," merkte Barbicane aan. »Wanneer?" vroeg Michel Ardan. »Als het er de tijd toe zal zijn. Vergeet niet, mijne vrienden, dat in den tegenwoordigen stand van het projectiel onze vuurpijlen ons wel eens van de Maan zouden kunnen verwijderen in plaats van haar te naderen.
Alleen een sneltrein-locomotief met een eerewaggon er aan gehaakt, had het recht gedurende die vier dagen over de spoorwegen der Vereenigde Staten te loopen. Op deze locomotief bevond zich, door bijzondere vergunning, de secretaris der Gun-club, Maston. De waggon zelf was bestemd voor den voorzitter Barbicane, kapitein Nicholl en Michel Ardan.
»De integraal-rekening," antwoordde Barbicane zeer ernstig, »is het tegendeel van de differentiaal-rekening." »Zeer verplicht." Bij dit woord boog Michel Ardan nogmaals. »Door die berekening zoekt men eindige grootheden, tusschen welke het verschil bekend is."
Hoe het zij, zij waren gereed, en alleen het geschikte oogenblik moest worden afgewacht om ze te ontsteken. »Daar wij nu toch niets te doen hebben," zei Nicholl, »doe ik een voorstel." »En dat is?" vroeg Barbicane. »Te gaan slapen." »Heb je van zijn leven!" riep Michel Ardan uit. »In veertig uren hebben wij geen oog geloken," sprak Nicholl. »Eenige uren slapens zullen ons goed doen."
Woord Van De Dag