Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Intusschen hadden de heeren Burbank, Edward Carrol en Walter Stannard een hunner zeer goed kunnen herkennen en die eene was de Spanjaard. Bovendien, eene andere bewijsvoerende omstandigheid sloot zich daarbij aan, namelijk toen die kerel bij een der krommingen van de woudgrens bij Camdless-Bay verdween, liep hij Zermah, die daar voorbijkwam, bijna tegen het lijf aan.
Daarin nog kon hij door het geopende venster hooren: »Ter dood de spion!" »Ja, ter dood, die snoode verspieder!" Dienzelfden avond verscheen een detachement militietroepen te Castle-House. De kommandeerende officier vroeg om master James Burbank te spreken. Deze, vergezeld van Edward Carrol en van Walter Stannard, trad voor. »Wat verlangt gij van mij?" vroeg de eigenaar van Camdless-Bay.
De jeugdige officier sprong vooruit en klemde met een kreet van vreugde op de lippen miss Alice aan zijne borst, terwijl master Walter Stannard en master James Burbank een niet minder hartelijken handdruk wisselden. »Lieve Alice!..." »Gilbert!" Meer konden de jongelieden niet uitbrengen. Hunne omhelzingen waren evenwel te inniger en moesten goedmaken, wat zij aan woorden te kort kwamen.
»De kanonneerbooten liggen nog altijd beneden de zandbank ten anker." »Zij hebben nog geen water genoeg om die bank over te stevenen, niet waar?" »Juist, mijnheer Stannard." »En bestaat er uitzicht op verandering in den toestand?" »Heden zullen wij een der sterkste equinoxiaal-springvloeden hebben.
De verdedigers van Castle House waren dus niet omgekomen bij den aanval op de plantage! En als zij met hunne nasporingen begonnen waren, dan was dat een onfeilbaar bewijs, dat zij met de ontvoering van het kind en de mestische bekend waren. En als zij daarmede bekend waren, dan kon het niet anders of mevrouw Burbank en miss Alice Stannard hadden het hun gezegd.
Ziedaar, wat mevrouw Burbank onder een stortvloed van tranen vernam, toen zij van hare onmacht bijgebracht was. Ziedaar, wat James Burbank, Walter Stannard, Edward Carrol, master Perry en hunne overige lotgenoten vernamen. Dat arme kleine meisje ontvoerd, meegesleept God weet waar, en... wat het ergst was... in handen van den wreedsten vijand haars vaders!...
»Maar hoe verklaart gij dan de stellige herkenning van miss Alice Stannard?" vroeg de kolonel. »Moet ik die verklaring leveren, kolonel?" vroeg de Spanjaard niet zonder aanmatiging. »Neen, maar toch...." »Volgens mij, als gij op mijne meening staat," ging Texar onverstoorbaar kalm voort, »volgens mij kan miss Alice Stannard onmogelijk gehoord hebben, dat Zermah mijn naam geroepen heeft.
»Ja, en ik ben inderdaad ongeduldig om bij haar te zijn." »Dat begrijp ik," antwoordde James Burbank. »Maar tegen wanneer denkt gij bij ons te Camdless Bay te komen?" »Over eenige dagen." »Kom zoo gauw als gij zult kunnen, waarde Stannard." »Dat zal ik voorzeker doen, master James Burbank."
»In ieder geval," zei master Walter Stannard, »wanneer dezen nacht eene misdaad in de omstreken van Jacksonville bedreven wordt, dan zal men hem niet kunnen beschuldigen, niet waar? daar hij de Shannon verlaten heeft!"
Ja, dit jongmensch was ook ongeduldig om dien onzaligen en bloedigen broederoorlog een einde te zien nemen. Hij beminde toch en werd weder bemind! Wanneer zijn diensttijd om zoude zijn, zou hij naar Camdless-Bay vliegen, alwaar hij met de dochter van een der beste vrienden zijns vaders in het huwelijk zoude treden. Master Walter Stannard behoorde niet tot de klasse der kolonisten van Florida.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek