Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Na een tijd, die lang of kort of middelmatig lang duurde, wat doet het ertoe, dronk vader Kick zijn glas tot den bodem leêg, schudde de asch van zijn sigaar en ging heen. Hij liep omhoog in de richting van de zee langs een voetpad tusschen groene heggen, met den rug naar de roode pannen van de daken.
"Nee, 't kind is veel te verkouden," besliste Coba, het andere eerste-jaartje, dat en pension leefde bij 'n groote, gezellige familie. "Ga met mij mee; mevrouw heeft zeker thee, en dan kan 'k je 'n kleedje laten zien, dat 'k voor haar wil maken." Go schudde 't hoofd: "Nee; 'k ga maar dadelijk naar huis. Zoo ellendig zulk weer, als je net zoo verkouden bent.
Gedecideerd niet? hoorde zij zacht herhalen en zij zag om. Het was Otto, die, bij Betsy en Emilie gezeten, het haar vroeg en haar met zijn hartelijke oogen aanzag. Opnieuw schudde zij het hoofd, steeds, naar zij meende, onhandig, maar vol onbewuste bevalligheid. Waarlijk, ik zou niet kunnen....
De gids schudde zijn hoofd als iemand die niet alles zeggen wil wat hij weet en vermeed zooveel mogelijk om de tot hem gerichte vragen te beantwoorden. »Komt hij wel eens in deze provincie?" vroeg Kin-Fo. »Neen", antwoordde de gids, »maar Taï-pings uit zijn bende zijn dikwijls aan deze zijde van den Grooten Muur geweest en het was beter hen niet te ontmoeten!
Gawein schudde woest het hoofd van neen en hij wrong de handen en wist niet meer, in de overpeinzingen, die Vrouwe Venus kweekt in hoofd en hart der arme stervelingen, om hen te plagen en waartegen geen heilige, zelfs Sint Michiel niet iets weet te doen.
Het was te Harlingen, dat ik afscheid nam van den Heer Van Lintz en zijn dochter, die nu voornemens waren hun reis te land voort te zetten. "Nu! mijn vriend!" zeide de eerstgenoemde, terwijl hij mij de hand schudde: "nu zal het toch eindelijk wel voor goed zijn, dat ik u vaarwel zeg. Veel zegen op uw ondernemingen.
Menigen koopman en kramer vroeg hij: "Toon mij 't schoonste, wat gij hebt," maar als 't hem getoond was, schudde hij zijn hoofd en zeide droeve: "Dat zoek ik niet." Eindelijk op zijn zwerftocht, kwam hij in een rijke stad, waar hij nog nooit geweest was, Danzig is haar naam. Hij begon er te vragen, wat hij overal gevraagd had, bij goudsmeden vooral was zijn tocht. En weder vond hij niet.
Het was snerpend koud; de wind woei hevig. Ik was uitgeput. De professor zag wel, dat de beenen mij allen dienst weigerden en ondanks zijn ongeduld besloot hij stil te houden. Hij wenkte dus den jager, die het hoofd schudde en zeide: "Ofvanför". "Het schijnt dat wij hooger moeten stijgen," zeide mijn oom. Daarop onderzocht hij bij Hans naar de reden van zijn antwoord.
"Gekheid," zei hij. "Wij hebben hier alles te zeggen. Nu krijgen we ook gauw de bijen hier, ging hij voort, zoo gauw als de hei bloeit. Ze begint nu al." "Wat?" vroeg Anneke. "Wel, de hei hier, alles, overal: dat gaat allemaal bloeien met heel kleine roode bloempjes, waar de bijen op af vliegen om den honig. Heb jij dan nooit de hei zien bloeien?" "Neen" schudde ze nadenkend.
Een kille windvlaag streek hun langs het hoofd, schudde al de bladeren en joeg de asch on het vuur in groote vlokken naar omhoog. Opnieuw zette een geweldige bliksemstraal het woud als in vuur en onmiddellijk daarna knalde een donderslag, die de boomtoppen boven het hoofd der kinderen scheen te splijten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek