United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bouddha behoede ons voor de Taï-pings!" Gedurende dit gesprek, dat Kin-Fo meer belang inboezemde dan de gids scheen te kunnen vermoeden, zagen Craig en Fry elkander aan, fronsten hunne wenkbrauwen keken op hun horloge en schudden het hoofd. »Waarom zouden wij hier niet rustig den dag blijven afwachten?" vroegen zij.

Kin-Fo liep aan boord geen enkel gevaar, wijl de hand van Lao-Shen hem er niet kon bereiken; wat zouden zij meer gewenscht hebben? De termijn waarop hunne verantwoordelijkheid ophield, naderde met rassche schreden. Nog veertig uur en geheel het leger van de Taï-pings had zich op den ex-cliënt van de Eeuw kunnen werpen zonder dat zij een vinger zouden hebben uitgestoken om hem te helpen.

De gids schudde zijn hoofd als iemand die niet alles zeggen wil wat hij weet en vermeed zooveel mogelijk om de tot hem gerichte vragen te beantwoorden. »Komt hij wel eens in deze provincie?" vroeg Kin-Fo. »Neen", antwoordde de gids, »maar Taï-pings uit zijn bende zijn dikwijls aan deze zijde van den Grooten Muur geweest en het was beter hen niet te ontmoeten!

»'t Zij zoo," antwoordde Kin-Fo. »In ieder geval moet ik geen uur verloren laten gaan om te trachten mijn schrijven terug te krijgen, al moest ik het ook met de vijftig duizend dollars betalen, die aan dien Lao-Shen zijn beloofd!" »Dat is juist," sprak Fry. »Zeer waar!" voegde Craig er bij. »Ik vertrek dus! Ik moet dien chef der Taï-pings opsporen!

Kin-Fo trad echter onbeschroomd tusschen de dubbele rij Taï-pings door; wat Soun betreft, zijne beenen weigerden hem te dragen en slechts met duwen en stooten kon men hem vooruit drijven. De vestibule gaf aan de eene zijde toegang tot een trap in den dikken muur, welker treden tot vrij diep onder den berg leidden.

Wang had zich door zijne herinneringen aangetrokken kunnen gevoelen door deze ongelukkige stad, het voornaamste tooneel van den opstand der Tchang-Mao's. Was zij indertijd niet in het bezit genomen en verdedigd door dien eenvoudigen schoolmeester, later den geduchten Rong Siéou-Tsien, die keizer der Taï-pings werd en het Mantschourijsche gezag zoo lang in toom hield?

Daar was men omringd door allerlei, niet te herstellen overblijfselen uit den tijd der Taï-pings; maar noch in deze handelstad, die als 't ware slechts een aanhangsel is van Rang-Yang-Fou, op den rechter-oever van de zijrivier, noch te Ou-Tchang-Fou hoofdstad van de provincie van Rou-Pé aan den rechteroever van den stroom zelf, was iets te bespeuren van den spoorloos verdwenen Wang.

Niemand trachtte zich te onttrekken aan de blikken der bezoekers, noch in den omtrek van de yamen der katholieke zendelingen, die de Nan-Kingers in 1870 wilden vermoorden, noch in de buurt van de wapenfabriek, pas opgericht met de onvernielbare overblijfsels van den porceleinen toren, waarmede de Taï-pings den grond bedekt hadden. Kin-Fo, die onvermoeid scheen te zijn, liep steeds voorwaarts.

Eene groote menigte vulde haar tot in hare duisterste schuilhoeken. De geheele bende der Taï-pings was daar vereenigd, zeker om een of ander verdachte plechtigheid te vieren. Achter in het gewelf op eene steenen verhevenheid stond een groot en zwaar man, als de voorzitter van een geheim gerechtshof. Drie of vier zijner metgezellen stonden onbeweeglijk aan zijne zijde.

»Ik sterf omdat ik den moed niet heb mijne belofte te houden maar wees gerust, ik heb alles goed geregeld. »Lao-Shen, een opperhoofd der Taï-pings, mijn oude vriend, heeft uw brief! Hij zal een vaster hand en een moediger hart hebben dan ik om de vreeselijke taak te volbrengen die ge mij opgelegd hebt.