Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
"Maar eerst...." en zij sloeg de armen om Hedwig's hals en fluisterde vlak bij haar oor: "Eerst nog eens even zeggen, hoe heerlijk ik het vind dat my dear hier blijft met Kerstmis." Hedwig gaf haar een kus. "Lieveling," zei ze zacht en Tieka hoorde terstond aan haar stem dat zij bedroefd was. "My dear, wat is er?" Hedwig schudde het hoofd.
»Neen,« antwoordde het meisje en schudde 't hoofd. »'t Is niet makkelijk voor me van hem weg te gaan als hij niet weet waarom; ik had de juffrouw den eersten keer ook niet kunnen spreken, als ik hem, vóór ik wegging, niet een dosis laudanum had gegeven.« »Werd hij wakker eer je terug was?« vroeg de heer. »Neen, en noch hij, noch een van de anderen verdenkt me.« »Goed. En luister nu naar me.«
Wat voer jullie uit? Zal ik weggaan?" "Nee, nee," schudde Go, "we zijn juist blij, dat je er bent.... maar we schrikten zoo vreeselijk; we dachten, dat 't de juffrouw was.... wat zou die wel gezegd hebben!" "Maar m'n hemel: de ploerterij! Wat komt dat er nou op aan!" vroeg Han, die nog altijd de "clou" niet begreep.
"Och, juicht niet om dien jammerlijken triomf, die nu mijn leven vergalt; toen juichte ik ook, en in mijn overmoed lachte ik Harry uit, die het hoofd schudde en voorzichtigheid preekte. Ja, Leo! gij moogt, gij moet het wel hooren welk een schepsel ik ben, als mijn zelfgevoel, mijn trots wordt geprikkeld.
Daar zij over het weer gezag voerde, zeide men, wanneer de sneeuwvlokken vielen, dat Frau Holle haar bed schudde, en als het regende, dat zij hare kleeren wiesch; ook duidde men vaak de witte wolken als haar linnen aan dat zij te bleeken had gelegd.
Baar stond Krijn bij zijn moeder in de keuken. "Ben je er al?" vroeg hij met zijn mond vol. "Moeder pakt me brood in." "Heb je niets bij je," vroeg Krijns moeder. "En moet je geen jas aan? 't Is veel te guur en je krijgt nog wel regen ook." Bart schudde van neen; hij had wel kunnen huilen: hij durfde niets zeggen, omdat hij zich niet goed kon houden.
Prins Marko vertelde den Sultan, wat gebeurd was met zijn vizier Amouradh; geen enkele bijzonderheid hield hij voor zich. Toen hij zijn verhaal geëindigd had, schudde de Sultan van het lachen en stelde Prins Marko gerust: "Dat slechts zegeningen uw deel zijn, mijn lieve zoon Marko!" zei hij. "Indien gij u anders hadt gedragen, dan zou ik u niet mijn zoon genoemd hebben.
Wij zijn er, zeide Plinius en hij opende de oogen; Martialis ook; en Cecilius schudde Cecilianus wakker.... In de villa van Laurentum wachtten zijne gasten Plinius af.
Mag ik u dien geven als herinnering aan uw verblijf te mijnent?" Maar Walewein schudde afwijzend het hoofd. "Zulk een kostbaar geschenk kan ik niet van u aannemen, zonder u daar mijnerzijds iets voor terug te geven," sprak hij. "Vergeef mij, indien ik onhoffelijk schijn, maar onder deze omstandigheden zou uw geschenk mij geen genoegen doen!"
Véél kunnen we niet doen, maar we kunnen ons wel zonder mopperen kleine opofferingen getroosten; maar ik geloof, dat ik te egoïstisch ben," en Meta schudde haar hoofd, terwijl ze met spijt dacht aan al de mooie dingen die ze graag wilde hebben. "Ik geloof niet, dat het beetje, dat wij te besteden hebben, veel zou kunnen uitrichten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek