Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Zij zag, hoe allen, zelfs Henk en Betsy haar opnamen, van het hoofd tot de voeten, als getroffen door den rijken eenvoud van haar toilet, en zij glimlachte, toen Jeanne haar van dokter Reijers goede hoop sprak, het tobbende vrouwtje in den triumf en den glans harer schitterende bevalligheid toe. Aan tafel schertste Eline onophoudelijk met De Woude, haar buurman.
Niemand sprak of schertste meer; allen werkten onverpoosd, zonder opkijken door, zoo vlug zij konden, enkel bezorgd om vooral in het begin goed op te schieten. Men hoorde geen ander geluid meer dan dat van het aanhoudend uitgerukte vlas, en het klonk bijna pijnlijk in de stilte van den nacht, als iets dat klagend en zuchtend, onder lastig zwoegen, van elkaar werd gescheurd.
Hawèl, ik hier, en gij doar, Sylvain, schertste Florimond, om beurt naar de twee kasteelen wijzend, da zoe mij goan. En ou? Sylvain grinnikte dat hij er niets tegen op had, maar dat er toch ook wel een plaatsje voor Fons en de jonkvrouw moest openhouden worden.
Sergej Iwanowitsch schertste met de dame naast hem en beweerde dat in de toegenomen gewoonte om na het huwelijk op reis te gaan lag opgesloten, dat de gehuwden zich in het algemeen over hun keus schaamden. "Uw broeder kan evenwel trotsch zijn. Zij is wegsleepend. Ge moogt hem benijden!"
Gravin Märta schertste dikwijls met haar schoondochter over haar liefde voor geknoopte gordijnen. Maar ze kon ook haar toorn verbergen en dien jaren lang even frisch bewaren. Want gravin Märta is een begaafde vrouw. Boven in den kavaliersvleugel hadden ze een ouden roofvogel. Hij zat altijd in 't hoekje dicht bij de kachel en paste op, dat 't vuur niet uitging. Ruig en grijs was hij.
"Hemel, wat beteekenen uwe woorden?" gromde Disdir Vos, als verpletterd door de openbaring der vertoornde maagd. "Gij spreekt van verraad? Gij zegt dat ik den vijand onze stad Brugge heb overgeleverd?" "Ja, veins, huichel de onschuld", schertste Dakerlia, "ik weet alles!
'Zeg eens, zijt gij alleen dan vrijgezel gebleven, dezen nacht' schertste hij. Ik laat u denken, waarde meester, hoe verontwaardigd ik was. Ik boog zonder een woord te spreken en ging de tent uit.
Je bent immers een tijdje blasée geweest, niet waar; ten minste je werd altijd onwel na een invitatie? schertste Lili. Ach, ik had ook verdriet! antwoordde Frédérique ronduit. Het was.... je weet wel.... om die dwaasheid van Otto... Maar nu er niets meer aan te doen is, wasch ik mijn handen in onschuld... Hij is wijs genoeg, nietwaar... Ik heb ten minste geen lust mij te verkniezen, omdat...
U verwent hem te veel. Zij lachte weêr. Paedagoog! schertste zij. Waarom verwen ik hem? Ik vind hem altijd in uw rokken. Hij moest maar eens met me meêkomen: ik zoû hem gymnastiek laten doen. Jules paardrijden, en Christie gymnastiek! lachte zij door. Ja ... sport, u weet het! schertste hij terug met een blik van beteekenis.
De vrouw des huizes was dezen avond bijzonder wel, en voerde een druk huishoudelijk gesprek met Rosine, terwijl Liesje vroolijk met haar vader en den geestelijke schertste; alleen tante was stil, en zelfs de loftuitingen over hare kookkunst waren niet bij machte, haar te doen glimlachen; ze proefde niet eens van den geurigen Rijnwijn, die in de groene glazen zoo heerlijk parelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek