United States or Cabo Verde ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Eene liefdezaak?" schertste de veldheer. "Is het anders niet? Dit heeft geene zwarigheid in, mijn goede Disdir. Desaangaande beloof ik u alwat gij kunt verlangen." "Welnu dan, heer, ziehier mijn voorstel. De Kathelijnepoort is slechts bewaakt door een vijftigtal Kerels.
en de buffels zwaar aantrokken, bleven zij allen, de vrouwen, de mannen meê loopen om het langzaam voort bolderend voertuig. En zoo was er nog altijd de gelegenheid een kwinkslag hier, een grapje daar elkander toe te gooien: ja, het zoû wel een leêgte zijn, meende Alexa, en Gymnazium schertste, dat ze haar twee laatste minnaars verloor in Cecilius en Cecilianus en dat ze het nièt zoû overleven.
"Je spreekt erover, collega," schertste Dorislas, "alsof je er naar verlangt, dat ze herrie zullen gaan maken!" Dorislas en Miroslav waren, zooals bleek, op weg naar de schermzaal, die midden in den Hoftuin stond.
"Maar, Robrecht, God, die de hoogste rechtvaardigheid is, oordeelt zoo niet. Hij loont ieder volgens zijne werken. Binnen weinige dagen zal de nieuwe graaf met het Kerlenleger voor Brugge verschijnen. Hij zal uwe verloofde en uwe zuster tegen gevangene ridders uitwisselen.... Kom, mijn vriend, heb moed!" Een soort van spotgrijns trok Robrechts lippen te zamen. "Moed?" schertste hij.
"Maar," vroeg Koenraad, die altijd meer van die dingen wilde weten, "is die parelvisscherij gevaarlijk?" "Neen," antwoordde ik, "vooral wanneer men zekere voorzorgsmaatregelen neemt." "Wat waagt men daarbij?" schertste Ned Land; "alléén om eenige monden vol water in te slikken." "Zooals gij zegt, Ned.
Hij sprak en schertste juist zooveel als noodig was, voor hij aan het werk ging. Niemand verstond zoo goed als hij binnen de perken van vertrouwelijkheid en dienstplicht te blijven, hetgeen zoo noodig is om een gemeenschappelijken werkkring aangenaam te maken.
Alle aanmatiging zoowel als valsche zedigheid was geweken, ieder schertste en spotte zonder zich meer te bedwingen; er werden vroolijke liedjes gezongen; de rokken gingen uit: de bedaardsten werden snapachtig en de druksten werden stil: in 't kort, het druivennat begon zijn invloed uit te oefenen, en ik te denken dat het voor mij ook welhaast zaak zou worden, het voorbeeld van Heynsz te volgen en mij stil te verwijderen, toen Helding, die een oogenblik naar buiten was geweest om wijn te halen, weder binnenkwam met het bericht, dat er een Heer in 't portaal was om Heynsz te spreken.
"Nu poeijert gij mij voor den tijd," schertste hij, zich den papieren regen van het hoofd schuddend. "Doch zoo goedkoop komt gij er niet af.
En hij sprak er van, hoe hij leed onder 't gevoel, dat hij door zijn liefde haar ziel, de bezoedelde gebonden had. "Gösta," schertste Anna, terwijl angst haar de keel toesnoerde, "men zegt van je, dat je meer gedichten beleefd hebt, dan een ander ooit geschreven heeft, maar 't is heusch 't beste, dat je maar op je oude manier blijft dichten: dit gedicht is nachtwerk!" "Je oordeelt niet zacht."
Hij was geestig en juist geletterd genoeg, om zich voor een discipel van Epicurus te houden, terwijl hij misschien slechts een product van Pigault-Lebrun was. Hij schertste gaarne en vroolijk over het oneindige en het eeuwige, en over de "hersenschimmen van den goeden bisschop." Soms bespotte hij die zelfs met vriendelijke aanmatiging in de tegenwoordigheid van den bisschop, die dan luisterde.
Woord Van De Dag