Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Laat onze vijanden maar komen! Al stond de graaf zelf aan hun hoofd, geen enkele zal levend terugkeeren uit Kerlingaland!" "En gij noemt dit eene goede tijding?" schertste de kastelein. "Beter en wijzer ware het dat gij u stilhieldet. Wij hebben moeite genoeg om den landsvrede in de Ambachten te doen eerbiedigen.
Hij was een man van ongeveer veertig jaar, tamelijk zwaarlijvig en hooggekleurd van wangen. "Zijt gij weder bezig, grootvader, met die oude bijgeloovigheden?" schertste hij. "Kom, kom, doe uwe stokjes weg.
»Goed dan hebt ge er zeker een achterkleinzoon bij gekregen," schertste Charles, waarop de grijsaard, den Engelschman joviaal op den schouder kloppend, lachend zeide: »Roodbaatje, ik geloof wezenlijk, dat ge zoetjes aan den Boer der Afrikaansche wildernis begint te begrijpen. Kom, wij zullen moeder de vrouw eens verrassen!"
En daardoor heb ik soms heel veel te schrijven, in mijn dagboek, ging zij voort. Mag ik er eens wat uit lezen? Jawel ... na mijn dood. Hij deed of hij rilde, met zijn breede schouders. Brr ... wat wordt je somber! Dood? Waarom is dat somber? vroeg zij, bijna vroolijk. Maar hij stond op. Je maakt me bang, schertste hij. Ik stap op, hoor; ik heb nog veel te werken. Dus tot morgen?
»'t Ziet er niet naar uit, er maanhonden van te maken!" schertste Michel Ardan. Voorzichtig namen zij den hond op. Zijn kop was tegen de zoldering geslagen en die slag scheen zoo goed als doodelijk te zijn geweest. Doch de vrienden beproefden hem op een kussen te leggen, waar het arme dier een diepen zucht slaakte.
»Maar misschien begint mijn dichtader wel te vloeien, als ik van middag mee mag naar het dorp," schertste Marling. »Goed," zeide Lena in denzelfden toon, »jij gaat mee, maar jij zorgt dan ook voor een gedicht!" Na het eten werden de paarden gezadeld. Lena nam den goudvos, en Charles besteeg den langbeenigen »Vijftigponder," die in den stal van baas Kloppers werkelijk was opgefleurd.
Den volgenden dag moest hij blijven liggen; de pijn in de rechterzij hield aan, en ik begon voor borstvliesontsteking te vreezen. Eerst behandelden wij hem met koude omslagen, later met mosterdpleisters en pappen, en in den nacht op den 28sten schertste hij weer met ons en voelde zich beter.
En dan: ik ben vrij, ik doe en laat wat ik wil. Het is mijn schuld: den eersten keer, dat we 's avonds wandelden, was het op mijn verzoek ... Doe dan nu boete en ga zonder scrupules zoet met me meê op mijn verzoek ... schertste zij. Hij gaf zich over, te gelukkig als hij was om aan conventie, aan dat wat op dit oogenblik afgestorven was, te offeren. Zij gingen verder en zij zwegen.
"Ook gij zijt mij na en zijt mij dierbaar. En ik wensch, dit weet hij, dat ook gij met elkander bevriend zult worden en elkander nader leert kennen, want gij beiden zijt goede menschen." "Nu, dan blijft ons niets over dan elkander te omhelzen," schertste Wronsky op goedhartigen toon, terwijl hij Lewin de hand reikte. Deze sloeg snel toe en drukte ze stevig. "Kellner!
En dat, met zijn parazietmasker al voor, dominus! schertste Latinus. En het was een mooi masker, prees Thymele. Met dat begeerige eène oog en die gulzige benedenlip: heusch, je hebt moòie maskers! Mijn senex-maskers zijn ook heel mooi, wierp de dominus in het midden; maar wat ik zeggen wilde.... Het krioelde nu dicht om hem heen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek