United States or Puerto Rico ? Vote for the TOP Country of the Week !


"As ze van je thuis niks voor je doen....?" vroeg Marie; haar gezichtje was één zachtheid van begrijpen en beklag. "Ja, ook al....." zei de jongen vaag; daar scheen bij hem de schoen niet te wringen. "'t Ergste is maar, as je 't zoo treft," viel hij dan weer bij, "jij zoo goed als ik, ....?" En met dezelfde ondergrondsche vertrouwelijkheid in zijn goedig vervaarde oogen zag hij haar aan.

Nogmaals vraag ik je om eene verklaring ervan. Ik was op het punt je te begroeten met een blijdschap, die natuurlijk was, na onze lange scheiding, met de vertrouwelijkheid, waartoe onze intieme omgang te Barton mij het recht scheen te verleenen, en hoe werd ik teruggestooten!

Nu en dan draaide hij om Fix heen en zag hem aan met veelbeteekenenden blik, maar zonder een woord tot hem te zeggen. Tusschen de twee voormalige vrienden bestond niet de geringste vertrouwelijkheid meer. Bovendien Fix begreep er niets meer van.

Maar toch, die publieke spreker, die altijd weet, dat hij weinige, en dan nog gewoonlijk slaperige of onopgewekte, toehoorders heeft, verlangt steeds, dat zijne welluidende stem gehoord en zijne vertrouwelijkheid met de stadsklok bekend worde aan wie het maar hooren wil, en bezit de middelen om zijne woorden ingang te doen vinden bij den hardnekkigsten sluimeraar.

Maar niet kende hij door haar den zinnenroes der eerste liefdesbedwelming. Integendeel, die ontging hem door haar, want in de dagen van zijn hoogsten hartstocht was hij een knaap die haar niet durfde naderen; en toen zij zich gaf, na jaren, schrok zijn lange vertrouwelijkheid en kinderlijk-volgzame aanhankelijkheid huiverend terug, als omhelsde hij in minne zijn moeder.

En zoo is het, ondanks de persoonlijke kennismaking, bij de oude vertrouwelijkheid gebleven. Meer dan dezen eenen keer heb ik, bij mijn weten, Mietje niet gezien. Maar h

Dat gekeuvel werd sedert eenige minuten in het Fransch voortgezet en ontleende aan die eenvoudige omstandigheid een grooten graad van vertrouwelijkheid, hoewel John Watkins, sedert eenige oogenblikken, na zijn derde pijp gerookt te hebben, ingedommeld, nooit eenige aandacht verleend had aan hetgeen de twee jongelieden met elkander praatten in het Engelsch of in welke taal ook.

"Voor mijn niet kwaad," zei Sprotje, berustend; "meissies as ik motte lang geduld hebbe, voor ze wat goeds krijgen.... maar 'k ben er nou al twee jaar.... met goeie getuigen zal 'k nog wel eens beter terecht komme...." De jongen zag haar met een stille vertrouwelijkheid aan. "Voor je zoover ben, mot je heel wat doormaken, ?" vroeg hij.

Zij was nog tamelijk jong, nauwelijks dertig jaar oud. Zoo deze vrouw, die nu gehurkt zat, overeind had gestaan, zou waarschijnlijk haar reusachtige gestalte en kolossaal voorkomen de vreemde vrouw reeds op het eerste gezicht hebben verschrikt, haar vertrouwelijkheid verdreven, waardoor onmogelijk ware gemaakt, wat wij thans willen verhalen.

De vertrouwelijkheid tusschen hen werd zoo groot, dat Abraham zelfs een en ander vertelde, wat hij anders stellig zou verzwegen hebben. Zoo kwam hij er eens toe in den loop van het gesprek, half tegen zijn zin, een geschiedenis uit de school te vertellen.