United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
De Hollander had volgens hen niets ongeoorloofds gedaan, en er was geen enkele reden waarom Miroslav een kans meer zou krijgen dan de anderen. "Miroslav schijnt in een slecht humeur vandaag," fluisterde een dame tot den achter haar staanden heer. "Hij heeft er ook reden toe," antwoordde deze. "De Prinses schijnt hem zeer hard te hebben gevallen over de ontsnapping van Russakoff."
Zij kende immers Bora's meesterschap op de wapenen, zij wist dat er onder de twintigduizend man van het Czernovische leger niet een was die zijn doodend zwaard durfde weerstaan, zij had hem in de schermzaal van het Paleis in snelle opeenvolging de beste schermers onder haar officieren zien ontwapenen. Zabern, Dorislas, Miroslav wie kon zich met Bora meten?
Aller oogen wendden zich naar een deur, waardoor een onderofficier met twee soldaten binnenkwam, in wier midden Miroslav, de Commandant der Citadel, zich bevond. "Ik heb uw opdracht uitgevoerd, Excellentie," zoo richtte de onderofficier zich tot Zabern. "De Commandant werd gegrepen, juist toen hij de stad wilde verlaten." "Goed," antwoordde Zabern.
Hij gaf Felix meer moeite dan zijn voorgangers, maar ten slotte werd ook hem de sabel uit de hand gewrongen. Zabern verkneukelde zich. "Dat is boffen, en geen schermkunst!" riep Miroslav opgewonden. "Ik moet nog een partij met u doen, meneer Van Heelstra; dat loopje zal u geen tweede keer lukken." Felix was hier dadelijk toe bereid, maar verscheidene heeren protesteerden.
Daarna waagde Miroslav een partij, en opnieuw keek Zabern zoo gespannen toe, dat het wel leek of zijn eigen leven van den afloop afhing. Gebruik makend van de les die Dorislas ontvangen had, begon de Commandant zeer voorzichtig en kalm, hoofdzakelijk de slagen afwerend. Toen hij echter eenige malen, door de afwering heen, getroffen werd, verdween zijn bedaardheid gauw.
"Prinses, de Commandant Miroslav is tot Uw beschikking." "Verdedig u!" zei de Prinses streng. "U ontving orders den Hertog zeer nauwgezet te doen bewaken. Toch gelukte het hem te ontsnappen!" "Met mijn medeweten, Prinses!" "Hoe?" riep Elizabeth verbaasd, "met uw medeweten?" "Ja, Prinses. Ik zal u dat nader verklaren.
Onder een doodsche stilte lazen ook de overigen het briefje, dat van den volgenden inhoud was: "Ik gelast u den Hertog van Bora in vrijheid te stellen. Weigering kost u het leven. Alexander." "Toen ik de onderteekening zag," vervolgde Miroslav, "gelastte ik den bezoeker onmiddellijk binnen te laten. Toen hij zijn mantel opensloeg, herkende ik dadelijk den Czaar.
Langzamerhand verliet het gezelschap de schermzaal; tegenover zulke meesters als er heden middag aan 't woord waren geweest, schrok men terug voor het ten toon spreiden van zooveel zwakkere krachten. "En hoe maakt onze gevangene het?" vroeg Radzivil onder het weggaan den Commandant der citadel. "'n Beetje uit z'n humeur," antwoordde Miroslav.
"Je spreekt erover, collega," schertste Dorislas, "alsof je er naar verlangt, dat ze herrie zullen gaan maken!" Dorislas en Miroslav waren, zooals bleek, op weg naar de schermzaal, die midden in den Hoftuin stond.
De ander, die er 'n beetje knorrig uitzag, was Miroslav, de Commandant van de Citadel, en, zooals Zabern er bijvoegde, "op het oogenblik de bewaker van den Hertog." "Ja de Hertog!" zei Dorislas tot den Commandant. "Ik verwonder me erover, dat ge de citadel nog niet tegen geweld te verdedigen gehad hebt. Zullen onze vrienden in Russograd niet in verzet komen?"
Woord Van De Dag