United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kort voor dat uur ontmoetten Zabern en Radzivil, op prachtige zwarte paarden gezeten, elkaar voor de Paleispoort. "Vreemd is het," zei Zabern onder het wachten, "dat de Secretaris er nog niet is." "De Secretaris?" vroeg Radzivil verbaasd. "Welke? Felix van Heelstra?" Heeft de Prinses hem dan terug geroepen?" "Neen, maar ik. En zijn wegblijven is een ernstige reden tot ongerustheid.
Orloff fronste de wenkbrauwen, ging niet op Elizabeth's vraag in, en vervolgde: "Daarom wenscht de Czaar, wegens inbreuk op de Russische wet, de uitlevering van twee personen: den Hertog van Bora, en den Hollander Van Heelstra, thans Uwer Hoogheids Secretaris." "Mijn Secretaris," antwoordde Elizabeth, "is zooals u hem terecht noemt, Hollander.
"Wel, dat is zeker toevallig," vervolgde de Graaf, en, zich tot den Hertog wendend, sprak hij: "De heer Van Heelstra maakte dezen middag met onzen vriend den Secretaris der Prinses kennis, Hoogheid; gelooft u niet, dat..." Maar de Hertog veinsde hem niet te hooren. Hij haatte den Secretaris, en alleen daarom den onbekenden Hollander des te meer.
Graaf Radzivil fluisterde den Hertog iets toe, waarop deze eenigszins scheen te kalmeeren; daarna naderde hij Van Stralen met een hoffelijke buiging en stelde zich voor: "Graaf Radzivil, Premier van Czernovië. Mag ik weten, met wien...." "Ik ben Hollander, mijn naam is Van Heelstra," antwoordde Van Stralen, opzettelijk Rob buiten de kwestie houdend. "Mag ik vragen wie deze eh heer is?"
Hij gaf Felix meer moeite dan zijn voorgangers, maar ten slotte werd ook hem de sabel uit de hand gewrongen. Zabern verkneukelde zich. "Dat is boffen, en geen schermkunst!" riep Miroslav opgewonden. "Ik moet nog een partij met u doen, meneer Van Heelstra; dat loopje zal u geen tweede keer lukken." Felix was hier dadelijk toe bereid, maar verscheidene heeren protesteerden.
"Misschien wil de heer Van Heelstra u beiden tegelijk te woord staan," zei Zabern lachend. Brunowski vond in 't eerst iets vernederends in dit voorstel, maar daar hij toch zelf begonnen was met zijn minderheid te erkennen, stemde hij ten slotte er in toe. De dames stonden nu op, de stoelen werden verplaatst, en men vormde een wijderen kring, daar de drie mannen veel ruimte noodig zouden hebben.
"De heer Van Heelstra moest nu zijn arm eens wat rust geven," merkte een der aanwezigen op. Maar Felix, die van de gunstige stemming wenschte te profiteeren, verklaarde volstrekt geen vermoeidheid te gevoelen. "Nu ben ik aan de beurt," zei Zabern, een sabel in zijn linker en eenige hand nemend. "Ik raad u aan voorzichtig te zijn." De waarschuwing was niet overbodig.
"Uwe Hoogheid moet zich vergissen. De heer Van Heelstra bezoekt Slavowitz voor de eerste maal in zijn leven. Waar en wanneer zou de Prinses hem ontmoet kunnen hebben?" "Dat weet ik evenmin als jij, maar ik wil, en zal dat ook, te weten komen. Er zijn geruchten, die van een vroegere verloving der Prinses spreken, vóor zij het bestuur in handen kreeg." "Daarvan hoorde ik ook wel spreken.
Nikita, stijg af, en help het lijk van den Secretaris vervoeren. Meneer Van Heelstra, het zou me zeer aangenaam zijn als u en uw reisgenoot me naar het Paleis wilden vergezellen." Zabern's uitgebreide voorzorgen mochten niet baten.
Op dat gesprek volgt een duel met den Hertog; de Prinses, daarvan onderricht, snelt den Hollander te hulp, verwijst haar aanstaanden Gemaal naar de citadel, maar laat den anderen duellant ongemoeid. En nu brengt u het verrassende nieuws dat de Prinses dezen Van Heelstra haar Secretaris heeft gemaakt. Wat beteekent dit alles?"