Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Nikita, stijg af, en help het lijk van den Secretaris vervoeren. Meneer Van Heelstra, het zou me zeer aangenaam zijn als u en uw reisgenoot me naar het Paleis wilden vergezellen." Zabern's uitgebreide voorzorgen mochten niet baten.
"Duizend roebels tegen honderd dat de Hollander wint," zei Zabern tegen Dorislas, die echter, als verstandig financier, de weddenschap afsloeg. De vijfde partij vormde een schitterend slot. Brunowski en Nikita, aangetast in hun eergevoel, maakten 't den vreemdeling uiterst moeielijk.
Volgens de gebruiken van den goeden ouden tijd aten zij iederen dag bij hun' commandant aan tafel en dan deed Leo Tolstoi dikwijls, echt kwajongensachtig, alsof hij wodka dronk. Nikita Petrowitsch raadde hem dan telkens ernstig aan dat wodka drinken te laten en liever, zooals hij, bonbons te eten.
Nikita Petrowitsch Alexejeff, de batterij commandant van graaf Leo Tolstoi, werd om zijne goedhartigheid door iedereen geacht en bemind. Hij kon het nooit rustig aanzien dat de officieren wodka dronken en vooral niet als het jongelui waren.
Terwijl Nikita het bed klaarmaakte, stonden we op en liepen weer in het duister bij de batterij op en neer. Guskoff moest wel werkelijk slecht tegen drank kunnen, want van twee glaasjes vermouth en twee glazen wijn waggelde hij.
"Ik dacht weinig dat ik op Katina aanlegde," glimlachte Felix, "en ik ben dankbaar dat ze niet terugschoot. Dus Nikita was in het complot? En hij beweerde in een van de twee Russakoff te herkennen?" "Maar u zag hem niet lachen achter uw rug!" "En die roode muts..." "Was opzettelijk op den verkeerden weg geworpen." "En die aanteekeningen op de Kolokol..." "Waren van mijn hand."
Kijk, hij fluit voor je oogen als een nachtegaal, merkte een artillerist op. Roep Nikita! zei de kapitein, met zijn gewonen goedigen glimlach. Nikita! kruip niet weg, hoor eens hoe de nachtegalen uit de bergen fluiten. Ach, Uw Hoogwelgeboren, zei Nikita, die naast den kapitein stond, ik heb ze al gezien, die nachtegalen.
Tegen den gewonen regel in. Ja, hij kan zoo.... Nikita, hebben we geen wijn meer? zei ik en voelde mij zeer verlicht door Guskoffs woordenstroom. Nikita bromde nog altoos, maar bracht ons toch den wijn en zag woedend toe dat Guskoff zijn glas ledigde. In Guskoffs houding was zijn vroegere onbevangenheid weer te merken.
Na een tusschenpoos van plechtige stilte klonk de eerste slag van middernacht. "De Kroningsdag!" mompelde Zabern. "Hoor eens hoe ze juichen," zei Nikita. Uit elk deel der stad, van wijde pleinen en nauwe straten, klonk het steeds aanzwellend gejubel der bevolking. De feestdag was aangebroken! Met een bitteren glimlach blikte Zabern naar het oosten.
Terwijl de warme wijn klaargemaakt werd en in de tent van den oppasser de drukke bezigheid van Nikita vernomen werd, die iemand om kaneel en kruidnagels uitgestuurd had en wiens rug het vuile tentdek nu eens her- dan weer derwaarts schoof, namen wij met ons zevenen plaats op het bankje, dronken om beurten thee uit de drie glazen, keken naar de vlakte vòòr ons, die zich juist in schemering ging hullen en keuvelden en schertsten over de wisselvalligheden van het spel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek