Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
»En daar de verslagene God zich in de onderwereld loffelijk gedroeg," schertste Zopyrus, »ontving hij, aan het slot dezer zonderlinge vertooning, de hulde van alle bewoners van den Haméstegân, Duzakh en Gorothman , of hoe men deze woningen van het geheele Egyptische zielenheir ook noeme!"
Hij gevoelde zich troosteloos weemoedig, zelfs trots haar weêrbezit, en hij zoende den smallen streep van het litteeken met kleine kusjes. Zij lachte even. Het is een armband! schertste zij. Plotseling schrikte hij echter op. Eve ... begon hij, zich bedenkend. Wie? Waarom? Wat? vroeg zij, zacht lachend en wat moê, na die hallucinatie van donder. Die brieven en William ... Waarom?
O, neen, ik zoû u veel meer willen vragen dan een boek te leen. Wees dan dapper en vraag het! schertste Cecile voort. Ik durf niet! herhaalde hij. Ik zoû het ook niet onder woorden kunnen brengen. Ze zag hem ernstig aan, in zijne oogen, die haar geheel openblonken, en toen sprak ze: Ik weet, wat u me vragen wil, maar ik zal het niet zeggen. Dat moet u doen: zóek dus uw woorden.
Zij glimlachte om hem aan te moedigen. Neen heusch, ik durf niet! herhaalde hij. Wil ik er dan naar raden? schertste Cecile. Ja, wat denkt u? Zij zag even de kamer rond, toen naar het kleine tafeltje met de boeken. Emersons Essays? ried ze ten laatste. Maar Quaerts schudde zijn hoofd en lachte. Neen, dank u! sprak hij. Die heb ik me al aangeschaft.
"Er is zoo weinig van haar over, dat ik niet veel durf zeggen, uit vrees, dat zij heelemaal zal verdwijnen, hoewel ze niet meer zoo verlegen is als vroeger," schertste haar vader vroolijk; maar bij de herinnering hoe zij hem bijna ontvallen was, sloot hij haar vast in zijn armen, legde zijn wang tegen de hare en eindigde teeder: "Hier heb ik je veilig en wel, mijn kind, en hoop je zoo te behouden, als God wil."
Mevrouw, Emilie en Lili beijverden zich voor het uitzet en er was niemand zoo gelukkig in heel Den Haag als die twee kinderen, welke, zooals Emilie schertste, na een roman van lotverwisselingen, omzwervingen en booze ouders, edele zusters en tantes, ten laatste elkaâr gekregen hadden! Zoo werden deugd en trouw beloond! Marie lachte hartelijk, toen Emilie aldus declameerde.
De beide vrouwen zagen hem verbaasd aan. "Maar wat heeft dit kindervertelsel gemeen met mijnheer Reimond?" morde de juffer. "Kindervertelsel!" herhaalde de boer. "Vraag het aan de oudste en verstandigste lieden des dorps, en zij zullen getuigen, dat het waarheid is." "Vermits gij vervaard zijt van mijnheer Reimond, beeldt gij u misschien in, dat hij zelf een spook is?" schertste de maagd.
De geestelijke heeren, die toen juist allen geen heiligen waren, kregen er in die zedespelen niet zelden ongenadig van langs: en zij getroostten zich dat: al sedert de dagen van "den vos Reynaert" waren zij het gewend, dat men met hen schertste.
Toen Bartja met den Athener in den vriendenkring wederkeerde, scheen hij over iets gewichtigs te denken en was er aanvankelijk op zijn gelaat hooge ernst te lezen; maar weldra had hij de zorgen van zich gezet, en schertste hij met de aanwezigen, terwijl de afscheidsbeker vroolijk geledigd werd. Voordat hij den volgenden morgen te paard steeg, liet Nebenchari hem om een mondgesprek verzoeken.
Toen La spottend een buiging maakte bij deze laatste woorden, plaagde Mu: "Ja, als de professor eens een oogenblik niet verstrooid is, vindt hij soms wel een aardig stukje speelgoed uit. 't Is een echte knutselaar." "Kijk jij maar naar je hoogtemeter," schertste La terug, "anders zeilen we weer tegen den een of anderen top van de Himalaya aan, zooals je ons al eens geleverd hebt!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek