Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Van Reelant poogde zich onder zijne parapluie voor nat worden te bewaren, maar achtte evenmin op de guurheid van den regenachtigen Octoberdag. Hij dacht aan vrij wat belangrijker onderwerpen. Het toeval had gewild, dat hij plotseling geroepen werd tot waarneming der »functiën" van secretaris-generaal. Men moest erkennen, dat hij er niet mee schertste.
Het was niet, om uit te houden.... Snel en onhoorbaar opent zij de deur der ~suite~, en trekt zich in de duisternis terug, om luid weenend op eene sofa neer te vallen. Arme Willemien! Niemand merkte het op, niemand miste haar. Het geheele gezelschap koutte, lachte en schertste, terwijl bittere tranen van spijt haar langs de magere wangen biggelden.... De Secretaris-generaal ad-interim.
Van der Hoogen was weder in ons midden en stond zoo dicht mogelijk tegen den linkerarm van Henriette aangedrongen. Zij was allerliefst jegens hem, en schertste en lachte; maar toen de knecht met groot misbaar "de koets van mijnheer Kegge!" aankondigde, draaide zij zich eensklaps om en greep in een aanval van behaagzieke speelschheid mijn arm. Van dien oogenblik aan haatte mij de charmante.
Later, toen hij zich met melk verzadigd had, schaamde hij zich, dat hij zijn verdrietige stemming aan zijn gasten had getoond en schertste hij over zijn hongerige boosheid. Des avonds jaagden zij nog een veld af en keerden des nachts vroolijk naar huis terug. De terugrit deed aan vroolijkheid voor den heenrit niet onder.
Ik kom eigenlijk met het booze voornemen je eens meê te troonen voor een wandeling! sprak Mathilde glimlachend. Het is heerlijk buiten en het zal je goed doen. Maar Tilly, de kinderen zijn uit en Frans ook. Heusch, ik kan niet, ik moet ook werken. Waarlijk onoverkomelijke bezwaren! schertste Mathilde vriendelijk. Je hoeft toch niet op het huis te passen!
Hoe verblijdt het mij u behouden weder te zien na zulke lange afwezigheid!" "Zulke lange afwezigheid, mher Disdir Vos?" schertste Segher Wulf. "Nauwelijks eene maand." "Het schijnt zeer lang voor die u eeren ... en beminnen", antwoordde Disdir, terwijl hij met eenen zucht de oogen op de jonkvrouw richtte.
"Ware ik een Romeinsche geweest, ik zou voor den circus niet gegruwd hebben." Anna antwoordde niet. Zonder den tooneelkijker neer te leggen zag zij slechts naar één plaats. Op dit oogenblik ging een hoog militair persoon voorbij. Zijn gesprek afbrekend, stond Karenin eerbiedig op en boog zich diep. "U neemt geen deel aan den wedstrijd?" schertste de militaire autoriteit.
Er was, niettegenstaande die overmoedige dartelheid, iets treffend waars en oprechts in hare schoonheid, iets koninklijks in hare houding; iets, waaruit hij opmaakte, dat zij niet coquetteerde, maar dat zij zich, al schertste zij er over, hoog stelde. Zoo, je voelt je dus? hernam hij. Nu, dat mag ik zien. Dat bewijst, dat er ras in je zit....
"Alló Geert, laat eens zien wat dat gij kunt of Franske doet u nog den baard af," gichelde Käthe, wierp hem een stukje koek toe, dat hij in den wijd-opengespannen mond opving ... "Wat 'n bakoven" schertste Franske. Toen Geerten nog een konijnenkop had af gekloven, dronken ze allen hun glas leeg, en werd de tafel op zij gezet, want Lowis en Käthe wilden dansen.
Maar hun vreugde was kort, want zij vroegen mij weldra om vrede. Wat deed Haarbaard ondertusschen?" "Ik was ook in het Oosten," zei Haarbaard, "maar om met een vrouwtje te vrijen. Ik schertste en stoeide met het sneeuwblanke schepsel; 't kind was gelukkig met mijn gunst. Wat deed Thonarr ondertusschen?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek