Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
Zij hoorde van verre zijn struikelende voetstappen en rilde van afkeer en angst. Hij opende de deur en deed ze weer op 't nachtslot. Heel eventjes bromde daarbuiten de waakhond. Toen kwam hij op de kamer waar zij lag en kleedde zich sprakeloos uit. Zij rilde, rilde ... Zwaar zwoegde zijn adem in een benauwende lucht van tabak en drank die om hem heen walmde. Toen kwam hij bij haar....
Wellicht was tóen z'n kracht op geweest; hij had gezocht en gelezen, geen uitkomst meer gezien... Go rilde. Ze maakte haar haar wat los, en leunde 't kloppend hoofd tegen den harden muur.
Reijer kwam en dwong haar uit te gaan, trots regen, wind en sneeuw, maar hoewel zijzelve naar buitenlucht snakte, ging zij òf niet, òf zij keerde na vijf minuten huiswaarts. Hoestend sleepte zij zich van een stoel bij het raam naar een stoel bij de kachel. Zij rilde en haar vingers waren steeds als ijs.
"Het is mogelijk, dat wij veroordeeld zijn, om in deze gevangenis van honger te sterven..." De neger rilde van angst over zijn geheele lichaam, van het hoofd tot de voeten.
En als ze dan dacht aan haar leven, zooals het van nu af worden zou met haar man, dan rilde zij van die leugens; en dan werd haar dat alles zóó walgelijk, dat het eenige, wat het beste in haar redden kon, een breuk was een breuk met alle gezonde, hartverscheurende smart, die daaraan verbonden was, en dan een nieuw leven hetzij dan zooals 't worden moest met Mordtmann.
Ik voor mij bevond mij aan den overkant der Durance, waar ik eksternesten uithaalde, of eene hoogte ontdekte, welke ik nog nooit te voren beklommen had. Als ik dan wederkeerde werd mij de les gelezen: het Latijn was vergeten, mijn arme oom beknorde mij dat ik mijn broek gescheurd had en rilde somtijds, als hij zag dat het vel daaronder weggeschaafd was.
Ze taakte soms zijn elleboog, als haar voet zijlings uitsleerde, en zoo rilde een zonderlinge wrevel langs haren rugge op. Al meer koortse verwarde hare zinnen en ze beet somtewijlen toornig op hare tanden, vernederd in eigen onverdraagzaamheid.
Ben jij het met wie ik nog onlangs heb geworsteld, zóó sterk.... hé?" en de jongeling rilde: "dat ik niet ontkomen zou zijn, indien niet hij....!" Maar eensklaps rukte Van Male de hand welke Geertje nog vasthield, los, en recht voor zich uit wijzende, terwijl zijn blik zich mede in de aangewezen richting vestigde, vervolgde hij dof maar gejaagd: "Hij die daar staat! Weg, weg!
De kinderen gingen om acht uur naar bed. Pa en moe bleven nog een poos praten, maar vroeger dan gewoonlijk schoven ze ook maar onder de dekens. Moe hoestte en rilde en was voortdurend wakker. En den volgenden morgen kon ze niet opstaan. »Jo, loop eens naar dokter Thijssen, en vraag, of hij dadelijk wil komen«, zei pa. »Ja, pa!« Jo liep zoo hard hij kon; want z'n moeder was immers ziek!
De boer beproefde wel de hand uit het gat te trekken, maar 't gelukte hem evenmin als het den jongen zelf gelukt was. »Ik zal je los moeten snijden,« zei de man eindelijk. Jo rilde; hij dacht.... iets vreeselijks. Maar gelukkig dacht hij verkeerd. Z'n helper sneed heel voorzichtig wat hout uit den boom, zoodat de opening ruimer werd. Het duurde heel lang, maar eindelijk....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek