United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Juffrouw Amélie, met 'n broek van 'r pa an, vloog 't dakraam voorbij en de hoofden van Kobus en Christien herkennend, schoot ze zoo in den lach, dat de waakhond van de overzij opnieuw kwaadaardig tekeerging. "L'homme est libre, et partout il est dans les fers."

Woedend vloog zij naar de voordeur en eer zij den tijd hadden een woord te spreken of haar met geweld tegen te houden was ze buiten en weg, den boomgaard af, het hek uit, onder razend geblaf van den waakhond door de nachtelijke duisternis naar 't dorp.

Toen juichte hij minachtend en schold ons uit voor luiaards en dreigde ons zijn grooten waakhond achterna te zenden, om ons op te porren. Aan dat beest hadden wij allen een geweldigen hekel en Boevers wist dat wel.

De laatste op het erf verspreid loopende kippen vluchtten ijlings naar hun roestplaats, de grauwe, ruigharige waakhond kroop met hangenden staart en knippende oogen in zijn hok. "Oo!... es snieuwen! es snieuwen!" riepen zij om de beurt, naar buiten starend.

"Best mogelijk", antwoordde Max Huber onverstoorbaar. "Hoe het zij", hernam Urdax, "ik ga met mijn wagen dat bosch niet in!" Hiermede was het gesprek geëindigd en besloot men te gaan slapen. Llanga bracht dekens en goed daarin gewikkeld legden de twee vrienden zich tusschen de wortels van een tamarindeboom, terwijl Llanga zich als een waakhond aan hunne voeten uitstrekte.

"Dan ga je maar schuins langs de pannen." "Pa ik schiet effen na benee 't is snoezig!" "Wil je 't laten?" "Dag paatje...." Benee blafte de waakhond bij Leuring. "Daar hèb je 't!" , gromde meneer. Chris was 'r bij gaan zitten.

Op een verre hoeve blafte hol een waakhond en uit den onzichtbaren kerktoren galmden melancholisch-langzaam tien heldere slagen. Onmiddellijk daarop luidde de nachtrust in en de kerktorens der omliggende dorpen antwoordden, van verre en van nabij, elk met hun eigen klank en rythme, die waren als de diepe stemmen van hun innigst zieleleven.

Smul was, als iederen ochtend, met ploeg en paard en egge bezig op den akker, Vaprijskens dorschvlegel klonk met doffe, gelijkmatig-gekadanseerde slagen op den harden schuurvloer, de groote waakhond lag rustig te loeren, half in half uit zijn hok, de zwarte poes zat knippend met zijn gouden oogen vóór het haardvuur, de oude klok tiktakte trage en in het achterhuis was 't Geluw Meuleken de boterkarn aan 't schoonmaken.

"Daar moesten we er een van vangen en tam maken," zei La, "we zouden dan op De Vogel ook een huisdier hebben." "Misschien kan 't wel als waakhond dienen," zei Rob. Men ging nu op de beide dieren toe, die echter verschrikt op de vlucht sloegen. Gedurende eenige minuten liepen de mannen ze na, de dieren niet uit het oog verliezend. Op eens waren ze beiden als in een rotswand verdwenen.

Klappertandend van vrees èn door de nachtkou die 'r vleezig nekje bestreek, kwam ze náást 'm 't kozijn beleunen, de mollige armen half op 't zink van de goot. Het was een lieve zomeravond. De sterren liepen te hoop om de maan, die als een gladgepoetst koperen sikkeltje, in geklonter van veel stijfsel en rijst, te glans-blazen stond. De waakhond bij Leuring blafte onrustig.