Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
"Heusch niet moe!" "Heb je voor grootmoe 'n boodschap gedaan?" "Nee moe." "Op je woord niet?" "Nee moe." "Goeien middag." Pa en Gerrit kwamen samen van kantoor. "Warm vandaag!... Gaat 't goed moeder?... Eten we wat lekkers vanmiddag, Trui?" "Runderlapjes." "Trees, waar blijft 't bittertje?" "Moe, geef uw sleutels eens."
"Ben je wel eens in een paardenspel geweest?" vroeg Tom. "Ja; mijn pa neemt me wel eens mee, als ik zoet ben." "Ik ben er drie of vier malen geweest. Neen nog meer. De kerk is geen lor waard in vergelijking met een paardenspel. Daar zie je altijd door wat. Als ik groot ben, wordt ik clown in een paardenspel." "Wezenlijk? Dat zal heerlijk wezen!
Pa ging, zooals ik boven reeds vertelde een toertje maken; onderweg kwam Pa een stuk of vijf heeren tegen. Drie sloegen een anderen weg in en twee volgden Pa's rijtuig in de Kaboepaten. Pa zond iemand op de heeren af om hen te verzoeken binnen te komen. Ze schrokken natuurlijk, toen ze hunne vergissing bemerkten en iemand naar zijn eigen huis gevolgd hadden. Wat te doen nu?
Daarna opende hij de deur van de woonkamer, en vroeg aan zijne vrouw: »Lize, ben jij al op 't kantoor geweest van morgen?» »Neen, waarom vraag je dat?» »Omdat het zijraam opengeschoven is. Jij dan, misschien, Cor?» »Neen pa, ik ook niet.» »Dan is de zaak niet in orde!» riep de Heer Valk, terwijl hij zich met groote schreden verwijderde. Zijne vrouw en Cor volgden hem op den voet.
»Zult ge moeke goed gehoorzaam zijn?" vraagde hij met een week gemoed. »Ja pa," riepen ze in koor. »En wanneer komt ge terug?" vraagde Hendrik, doch deze onschuldige vraag sneed hem door de ziel was het zeker dat zij ooit hun vader terug zagen? »En wat brengt gij ons mee uit den oorlog?" vraagde Kees. »Voor mij een geweer van de Roodbaatjes!" riep Alexander.
Ze vonden 't niets pleizierig, vooral niet, omdat ze onze taal niet kenden, en slechts gebrekkig Maleisch spraken. Papa maakte aan deze weifeling een einde, door hun tegemoet te gaan en in hun taal aan te spreken. Verbazing, verrassing aan den kant der heeren. Nu wilden ze graag in de Kaboepaten komen. 't Bleek, dat een der heeren een familielid was van iemand dien Pa heel goed kende.
Dan keek hij naar z'n moe en ging voor haar bed zitten. Maar lang hield hij dat nooit vol. Na korten tijd stond hij op en zwierf door het geheele huis. En dan ging hij opnieuw naar de ziekenkamer en zette zich doodstil neer. Nel was bijna altijd bij moe. Dat wil zeggen, als ze mocht. Want pa wou het niet altijd hebben. Maar als ze mocht, zat ze voor het ledikant.
»In orde Bob,» zei hij. »Dat adres is mij bekend; ik heb er voor je Pa al meer dan eens wat moeten bestellen. Is het franco?» »De geadresseerde zal de vracht betalen,» zei Bob deftig, en na gegroet te hebben gingen wij het dorp in.
"Dan ga je maar schuins langs de pannen." "Pa ik schiet effen na benee 't is tè snoezig!" "Wil je 't laten?" "Dag paatje...." Benee blafte de waakhond bij Leuring. "Daar hèb je 't!" , gromde meneer. Chris was 'r bij gaan zitten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek