Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Toen had Elsje in haar paars nachtjaponnetje nog even op zijn knie gezeten en een hapje met hem mee gegeten. Nu wuifde ze vader na door het zijraam, waarmee je op den dijk kon zien en waarvoor grootmoe ook zat. Bart was ook klaar met zijn boterham en toen vader uit het gezicht was, ging hij door de keuken de achterdeur uit, wip over het hekje van den kleinen moestuin en bij Krijn de achterdeur in.
Van uit die hooge luchtige koepelkamer had men door twee ramen een ruim landgezicht; een derde zijraam gaf gelegenheid om te zien wat er vóór het logement plaats vond, zoodat Frits die zich daar geposteerd had, den schilder kon gadeslaan, die nog in dezelfde houding was blijven zitten. »De groote man schijnt niet in eene opgewekte luim; hij zit te pruilen of te mijmeren," sprak hij spottend.
Daarna opende hij de deur van de woonkamer, en vroeg aan zijne vrouw: »Lize, ben jij al op 't kantoor geweest van morgen?» »Neen, waarom vraag je dat?» »Omdat het zijraam opengeschoven is. Jij dan, misschien, Cor?» »Neen pa, ik ook niet.» »Dan is de zaak niet in orde!» riep de Heer Valk, terwijl hij zich met groote schreden verwijderde. Zijne vrouw en Cor volgden hem op den voet.
Jongens, jongens, 't is wel heel erg," vervolgde ze, toen een nieuwe windvlaag alles rammelen deed en de kachel ineens rood verfde. "Bart, doe het schuifje wat dicht. Bartje!" riep ze. Bart stond op en temperde de kachel wat. "Het waait ineens weer harder," zei hij en ging ook bij het zijraam staan, om uit te kijken. Anders zag je nog wel menschen op het land bezig; nu was er niemand.
Na eenige oogenblikken rondwandelens echter werd zijne aandacht getrokken door het zijraam van het kantoor, dat half openstond, iets wat op dezen tijd van den dag nooit het geval was. Er was nog niemand op het kantoor aanwezig, dus òf hij moest het den vorigen dag vergeten hebben te sluiten, òf er had zich iemand toegang tot het kantoor verschaft, door het raam open te schuiven.
"'t Is waar," antwoordde Ludwig; "de oude man heeft het kind in het water zien werpen; doch wat hij niet kon zien, omdat de hoek van den toren het hem belette, is, dat de hond des Graven, die in het nabijgelegen vertrek bij mijn moeder en bij mij gezeten was, uit een zijraam in de gracht sprong en den knaap het leven redde.
»De kommandant woont in het dorp; binnen een uur kunnen wij er zijn, maar laten wij even bij mijn zoon Jan, die bij een ziek kind zit te waken, de tijding brengen." Zoo gingen ze dan te samen het erf over naar de woning van Jan Kloppers. Door een zijraam zag men een licht branden; ook was de huisdeur niet gesloten. Behoedzaam traden zij binnen, doch Jan Kloppers had hen reeds gehoord.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek