Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Om zulk een groote genade te verkrijgen, moet men, zonder spreken, achterweerts loopen en dansen van den twintigsten stap voorbij zijn huis tot aan de trappen der kerk. Laas! nu moet ik geheel opnieuw beginnen. Uilenspiegel, die zijn stok opgeraapt had, sprak: Ik zal u helpen, deugniet, die Onze-Lieve-Vrouwe wilt smeeken om de kinderen vóór hun geboorte te vermoorden.
Hij vloog er door, en begon naar het kleine geroeste muntje te zoeken, dat hij zoo juist aan het strand had gezien. Hij vond het ook, maar toen hij het had opgeraapt, en er meê de stad in wilde loopen, zag hij alleen de zee voor zich. Geen stadsmuur, geen poort, geen wachters, geen straten, geen huis was te zien. Alleen de zee! De jongen kon niet helpen, dat hij tranen in de oogen kreeg.
Wat draag ik daar al niet in, sinds jaren opgeraapt tallenkant! Die muren hier folteren mij. Ge zult mijn man worden. Mag ik me niet ontlasten bij u? Moet ik de sterkste zijn, en ben ik slecht, omdat ik u een part geef van 't schrikkelijk gewichte? Ik wil niet meer leven alzoo. In dees huis ben ik onvolledig en voel ik nood. Gij zijt gekomen. Gij zegt dat gij me lief hebt....
Opdat ge uw moed mocht koelen op uw maal, En niet op uwe maagd. JULIA. Wat hebt gij daar behoedzaam opgeraapt? LUCETTA. Ik? niets. JULIA. Gij buktet toch, waarom? LUCETTA. Om een papier, Dat mij ontviel. JULIA. En dat papier is niets? LUCETTA. 't Is iets, dat mij niet aangaat. JULIA. Zoo laat voor hen het liggen, wien het aangaat.
'k Had het dezen morgen in de kerk langs mijn broekpijp die gescheurd is laten vallen, 'k Had het opgeraapt, ge ziet het nu zelf Anatole!..." Een kleine nietdeug, met een mombakkes gelijk een doodshoofd, riep achter hem: "Loërik!" Anatole sprak: "'k En wil 't niet zeggen om u te treiteren Johan, maar ge zoudt toch wat meer koeragie moeten hebben bij uwe vrouw.
We komme d'er toch nog wel? vroeg ze, toen het tuinhekje dichtklapte. Ja, wij zijn bijtijds, zei Groo'va. Zeg Groo'moe nog eens goeden dag. Tusschen de groote begoniabladen zag ze, stilstaand, Groo'moe's gezicht. Ze wuifde met hand en handschoenen; een van de handschoenen viel; toen ze hem had opgeraapt, wuifde ze nog eens. Bij den draai van den weg bleef ze even staan, en wuifde weer.
Jean Valjean tastte in zijn zak en haalde er een vijffrancstuk uit. Maar Gavroche, een soort van kwikstaart, die schielijk van de eene tot de andere beweging overging, had een steen opgeraapt. Hij had de lantaarn in 't oog gekregen. "Zoo!" zeide hij, "hebt ge hier uw lantaarns nog. Dat is niet zooals 't behoort, vrienden! 't Is wanorde. Zij moeten stuk."
Toen allen zich te goed hadden gedaan en zich ter ruste wilden begeven, haalde Cyrus Smith de kleine stalen van verschillende delfstoffen, welke hij onderweg opgeraapt had, uit zijn zak, en zeide slechts: "Mijne vrienden, dit is ijzererts, dit is een vuursteen, hier is klei, kalk en steenkool. Dit alles schenkt ons de natuur, en dit is haar deel in den gezamenlijken arbeid!
Ondertusschen had Heynsz, al snuffelende onder de dekens, een geëmailleerden gesp opgeraapt, gelijk die bij een stropdas gebruikt worden. "En deze gesp," vroeg hij: "behoort die ook al aan uw zuster?" "Neen, an men zuster niet, maar an der zeun," antwoordde Martha, die niet licht van haar stuk te brengen was: "die heittie op de Uitersche kermis 'ekocht.
Toen de kameeldrijver bedrukt keek, ging de bediende voort: "Maar de eigenaar van dat waardelooze ding zou het zeer gaarne terugvinden, daar het, ofschoon het geen waarde in geld vertegenwoordigt, hem zeer lief is als een aandenken." "Maar ik zei u," herhaalde de kameeldrijver, "dat ik niets heb opgeraapt." "Nee, nee," riep de drijver, "ik heb niets opgeraapt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek