Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 november 2025
Een zin wordt soms gevormd door één woord, met behulp van allerlei voor- en achtervoegsels; er zijn er veertien, die alle een verschillende verbuiging vragen. De u wordt als oe uitgesproken, en de klemtoon valt altijd op den eersten lettergreep.
't Is zeer toevallig: Juist kwam Sientje de kamer voorbij. "Kom gij is hier, dern!" roept de vertrekkende logeergast, en, terwijl hij een gulden uit den zak haalt en die der naderbijkomende deerne in de hand stopt, voegt bij haar fluisterend toe: "'t Is geen ham en geen os loat oan oe kameroad moar is kieken, of ie op den bliksloager liekt."
"'k Zal oe zeggen, Boakels, de doames en heeren kunt toch niet als hoaring in 'n tunneke stoan. Zie-de, doar kun-de de pigano rèkenen, en doar den lessenaar veur den olden heer Tournel; doar mô je riekelijk ruumte veur nèmen, want ie wèt wel, Boakels, hie sloat met de erm en de been, as ie oan den gang is...." "Nou, jij moet 't weten Jansen, als je 't maar precies doet zooals verleden jaar."
Janboer, die sedert het voorgevallene geheel van streek was, keek Berend aan alsof deze een tijger was die op hem loerde. 't Was alsof hem de woorden in de keel bleven steken; en toen hij eindelijk de stem terug kreeg, zeide hij, terwijl hij zich eensklaps omwendde: "Mins, mins, 't schêlt oe in 't heufd, of, ge zint slecht!"
Wél in 't gniep, dacht Berend: wee u, gij geveinsden! zegt de Heere; maar Berend vergat dat ie zelf machtig in 't gniep stond te luusteren. "'t Kan ummers geen kwoad," hernam Jozef: "overdag bi'j te bang um me oan te zien, en dus zie'k al blied as ik oe 's oavonds is pakken en mokkelen kan." Kleine pauze. Berend sloop nog dichter bij maar zag niets. De torenklok sloeg elf uur.
"Hê....!!" klonk het uit Dissels mond; en 't was hem alsof ie 'en iesbad kreeg. "'k Zie old, en sinds da'k oe 't lest zag, zelfs veul older geworden," hernam Deine: "moar 'k dank God da'k ze alle vief nog bij mekoar heb.
En in de duisternis zag hij den boer daar buiten staan, een donkere, vaag omlijnde gestalte, tegen zwart-blauwen, flonkerenden sterrenacht. "Dag Al... Alfons," hakkelde de boer. "Goe... oe weere te weege. Wi... ilt... e gij de Van Doalens goan roepen, 'k zal ik o... om d'ander goan?" "Joa ik, boas," antwoordde Alfons, die zich reeds aan 't aankleeden was.
De vogelen schudden het nat van hun zwingen, vlogen op 'nen anderen tak en daar begon een zoetelief te fluiten, een vink te kwetteren, en ineens was het er op: al wat maar bek had sloeg met een gekuischte stem de frissche vreugde uit. De haan kraaide en een leeuwerik steeg omhoog. "Da's plizant, hè?" schampte Charlot, "oe zoe late beregene!"
Bart op den hoal; 't geld weg; 't geval met Door!!!....En de tabak verhoageld....! Frerik wist niet, wat hem van dit alles het meest bekommerde; maar, toen hij nog een geruimen tijd gepeinsd en den dierbaren grootvader steeds geliefkoosd had, toen riep hij eindelijk; "God het mien gebêjen verheurd. Hij het oe gespoard.
Frerik!" sprak de oude eindelijk, den jongen in het vreemde pak eenigszins verbluft aanziende: "Binde gij Frerik, mien jong, mien eenigste jong....? O ik dank oe, God! ik dank oe!" en de oude Wessels, geheel tot bewustzijn gekomen, kon eerst nu zijn gemoed ontlasten, en terwijl hij sterker beefde, drongen er tranen door de grijze wimpers, ditmaal van gemengde aandoening.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek