United States or Malta ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen gleed er een stralende glimlach over haar aangezicht doch al spoedig sloot zij de oogen weer en kwamen er tranen onder de lange wimpers te voorschijn. Niemand aan wien zij haar vreugde kon uitjubelen! Niemand, om de blijdschap met haar te deelen! De dokter keek haar medelijdend aan en zeide: "Zal ik uw man laten komen?" Doch zij schudde beslist het hoofd.
De romp is krachtig en toch sierlijk gebouwd, de kop matig groot, de hals slank, de staart middelmatig lang; de pooten zijn tamelijk hoog, de ooren lang en toegespitst, de oogen zeer groot, schitterend en met lange wimpers voorzien, de traansleuven klein en onduidelijk.
Haar gelaat was doodsbleek, en haar heldere grijze oogen glinsterden onder haar donkere wimpers uit. Zij was opgestaan, richtte zich in haar volle lengte op, wat haar welgeëvenredigde gestalte nog des te meer deed uitkomen, en zag haar zuster aan. Zij sprak slecht één woord, maar dat was genoeg: "Elisabeth!" Haar zuster opende de lippen, om nog iets te zeggen, maar zij bedacht zich.
Maar de andere sprak weêr: «Tusschen de wimpers van onze ontwakende oogen, toen wij geboren werden uit het licht, ging de zon weg, westwaarts, in een droom van roodrookig goud; en toen het licht henen gloeide en de avondhemel als een gewelf van luister was, zagen we ze staan, mannengestalten hoog, met prevelende lippen en verlangenden blik.
Het meisje is van 't begin af aan slecht geteekend: 'Ach, hoe bemin ik je.... Zij had lange wimpers.... Het heeft mij altijd verwonderd, dat Toerghenjeff met zijn groot verstand en dichterlijk gevoel zich niet van banaliteiten, die er soms zelfs zijn bijgesleept, kan onthouden. Het meest treft men die banaliteit aan bij zijne oppositie-menschen; hierin herinnert hij aan Gogol.
Hij ging bezorgd en òplettend waar hij zijn voeten zou zetten, angstig als liep hij op glazen beenen; hij schouderschurkte onder zijn lapmantel, dien hij nu met beide handen gesloten hield, één onder de borst en de andere onder den buik; gelijk een kranke in zijn deken gewikkeld daalde hij aan.... Wat was zijn hoofd forsch nu voorover.... zijn borst sterk en breed.... en welk een macht in die armen.... de spieren lagen met gleuven naast elkaâr.... daar zou hij wel een man meê kunnen neêrslaan.... Op den vlakken grond bleef hij een oogenblik dwalerig, toevend; toen ging hij Johan voorbij, steeds met zijn genotlach om de lippen, een wonderlijk inzichzelven gelach, met de wimpers nu op.
Het was haar plotseling of ieder haar aan zou zien, zou raden wat zij dacht, en zij huiverde bijna haar wimpers omhoog te heffen, uit vrees het aanzicht van den salon eensklaps geheel veranderd te zullen vinden.... Maar toch, toen zij opzag, was alles het zelfde: de oude dames praatten met Betsy en Emilie door, Vincent fluisterde bijna aan Henks oor, en de meisjes en Paul drukten Etienne de hand.
U weet niet wat een plezier het me doet u te zien en van u te hooren, dat u niet boos op me is. Vooral juist nu. Ik voelde me zoo ongelukkig. U huilde geloof ik? De tranen vielen haar van de wimpers. Ik had zoo juist het bericht gekregen, dat een lieve vriendin gestorven was. Een zwak schepseltje, maar ze was zoo noodig; ze kon niet gemist worden door haar man en hare kinderen.
.... "ils m'ont abruti, monsieur, abruti, bien sûr, die drie dienstjaren".... Johan zag over de toonbank heen, het gebobbelde voorhoofd van monsieur Crépieux, koppig en laag, boven koud metaalgrijze oogen met snel knippende wimpers; het wreede geborstel van zijn stugharigen rondkop en een dikke huidplooi in den nek als bij een dog.
En in dien stoel, zachtjes voor- en achterover wiegende, zit onze oude vriendin Eliza. Ja, daar zit zij, bleeker en magerder dan tehuis in Kentucky, en stille smart schuilt onder de schaduw harer lange wimpers en kenmerkt de trekken om den vriendelijken mond.
Woord Van De Dag