Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Wat heb je dat mooi bedacht," zei ze lachend tot Nel. "Waar mijn vogelnestje toch al niet dienstig voor is." "Kom, Dolf, nu de tweelingen nog," zei Nel. "Hé," zei Dolf lachend tot Kee, die gedurende de verstoppartij geheel tegen haar gewoonte in al dien tijd op de waranda was blijven staan kijken. "Mij dunkt, je hebt eenige rokken extra aangetrokken van morgen. Je schort staat heelemaal uit."
"Een molshoop," zei Nel eindelijk. "Wel nee, kijk eens goed." "Een hoed met een veer," raadde Leni. "Och nee, ook niet." "Zeg het maar," vleide Leni. "Neen, neen, niet dadelijk zeggen: een meertje," zei Nel. "Dat is flauw, o, als ik zóó sta, kom eens even op mijn plaats, dan is 't sprekend, 't Lijkt op een dier," helderde ze op. "Een kameel," zei Nel weer. "Och neen, je zegt maar wat.
Ik dacht, dat de zolder minstens naar beneden zou komen." "Dat zou voor een eersten vacantiedag indrukwekkend geweest zijn," vond Nel. "En "onmogelijk" gezellig voor jou, als we met ons drietjes zoo plotseling voor je neus stonden." "Onmogelijk, onmogelijk," praatte Frits Door na. Allen proestten het uit. "Geef mij daar eens gauw een kus voor, lekkere vent.
Ja, waar dat ding nog eens vandaan mag komen, ik weet het niet," zei ze met een grappig wanhopig gezicht. "Kinderen, ga jullie nu vooruit," zei mijnheer Van Brakel, "oom en ik komen dan langzaam achteraan." "Zullen we een wedloop houden, wie 't eerst bij de brug is?" "Uitstekend," vond Nel. "Ik neem Hans; Door, neem jij Bob en Dolf Leni.
"Acht," telde Door. "En Leni?" "Ja, dat weet ik niet." "Leni, Leni!" riep Door, met in de eene hand het mes en de andere het brood. "Natuurlijk, Leni is weer bij het kippenhok. Hoeveel?" riep Door, 't brood in de hoogte houdende. "Vier," riep Leni terug. "Vier, hoe is 't mogelijk," zei Door, "dat is dus twaalf." "Och," zei Nel, "waarom vraag je dat toch alles; dat doet ma nooit."
Ik ben maar wat blij, dat u 't mij gezegd hebt, dank u wel. Maar nu zou ik bijna mijn boodschap vergeten. Ik kwam eens hooren, of de mand klaar was. Morgen is mijn zusje jarig." De juffrouw beloofde het cadeautje op tijd te bezorgen en lachend nam Door afscheid. "Net iets voor jou, net iets voor jou," riep Nel, toen Door het heele verhaal thuis deed. "Prachtig," zei vader, "prachtig.
En voor hem stond z'n moeder en zei streng: »'t Mag volstrekt niet weer gebeuren, hoor!« »Nee moe«, zei Jo. En z'n stem klonk wel een beetje benauwd. »Dubbele twee.« Jo en Nel voelden zich al gauw thuis in Breedega. Ze konden het met de andere schoolkinderen best vinden. Maar groote vrienden werden ze met hun buurtjes: Klaas en Kee.
"Fritsje blijft bij mij thuis, dan behoeft de sportkar niet mee, want Hans zal nu toch voor de tweede maal wel niet in een plas vallen en naar huis gereden moeten worden," lachte ze. "Kijk eens, Nel, koop hiervoor wat chocolade voor de drie jongens van vrouw Pruim en hiervoor mag je voor jullie zelf eene traktatie koopen, omdat het vacantie is."
Het duurde niet heel lang, of Door was in diepe rust, maar Nel was blijkbaar nog onder den indruk van den schrik. Toch kreeg na lang woelen eindelijk de slaap de overhand; maar toen werd de arme Nel geplaagd door de akeligste droomen. Ze zag zich zelf alleen op een groot stuk land, waar van alle kanten koeien op haar afkwamen, die haar met booze oogen aankeken.
"'t Is ook wel wat "onmogelijk" vroeg voor al die raadseltjes," zei vader. "'t Begint met ..." wilde Leni helpen. "Begin alsjeblief niet met: 't begint met," zei Nel, "dat is zulk flauw raden." "'t Begint met Hans en Bob," raadde moeder. "Hoera voor onze knappe moes! Waar blijft Dolf toch?" "Hier ben ik: Dag vader, moeder, allemaal." "Zoo, studiosus!" "Hè, Dolf, hoe kom je zoo laat?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek