Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Wij zijn niet geboren om kool te planten, zeide zij, ons lot is te leven op kosten van de payllos. Ik heb juist een zaakje afgesproken met Nathan ben Joseph van Gibraltar. Hij heeft katoentjes, die slechts op jou wachten, om ze verder te zenden. Hij weet dat je in leven bent en rekent op je. Wat zouden onze correspondenten van Gibraltar zeggen, als jij je woord niet hieldt?
Daarop steeg hij af na den degen te hebben weggeworpen, viel klagend Nathan te voet en zeide: Nu ken ik Uw gastvrijheid, dierbare vader, nu ik zie hoe, gij hier gekomen zijt om mij Uw leven te geven, wat ik zonder rede toonde te begeeren. Maar God, die meer nauwgezet is op mijn plicht dan ik, heeft op het ware oogenblik mijn oogen geopend, die gesloten waren door ellendigen nijd.
"En toch," hernam Izaäk, "moet ik mij naar Templestowe begeven, al ware ook zijn aangezicht gelijk een vurig brandende oven." Hierop verklaarde hij aan Nathan de dringende reden van zijne reis. De Rabbijn luisterde met belangstelling, en betuigde zijne deelneming naar de wijze van zijn volk, zijn kleederen scheurende en uitroepende: "Ach, mijne dochter! Ach, mijne dochter!
Den volgenden morgen vertelde Nathan mij, dat John uit zijn humeur was: de verf is bijna van zijn gezicht verdwenen en hij heeft niet het noodige bij zich om zich weer op te schilderen.
Na een paleis te hebben laten bouwen gelijk aan dat van Nathan begon hij de buitensporigste mildheid te betuigen aan ieder, die daar kwam en hij werd in korten tijd beroemd.
Zonder zijn plan aan iemand mede te deelen en met weinig geleide te paard gestegen, kwam hij na drie dagen, waar Nathan woonde en na aan zijn metgezellen bevolen te hebben te doen of zij hem niet kenden, zeide hij hun een herberg te zoeken tot nader order. Hij trof tegen den avond alleen gebleven niet ver weg Nathan voor het schoone paleis, die zonder pronkkleed eenzaam wandelde.
Wat zit je!" gemelijkte Nathan en bibbring van korzelig schudden bewoog z'n hoofd. "Nou ja! Nou ja!" , schrikte Raatje, klam-soezig door 't geilen onder-de-tafel met Joozep. Zweet perrelde op 'r mager, jukkig gelaat, het sterkst bij den neus en de blauwe schellen der oogen. Ze vrijden al lang. Hij liep met zuur, schijfjes lever en haring. Maar z'n moeder, broertjes en zusjes leefden 'r van.
"Heer Baron!" antwoordde Raesfelt, geraakt: "ik ken mijn plicht en zou niet schromen, voor koningen en keizers de waarheid te spreken, gelijk Nathan en Elias deden; maar ik weet niet, waaraan zich bepaaldelijk de Jonker heeft schuldig gemaakt, noch over welk feit ik hem zoude toeroepen, meer dan aan anderen: gij zijt die man!"
Nathan, magere jood, bleek, met dikroode lippen en koperen stoppels van baard tot diep in den nek, pufte benauwd, wrijvend het roet met eeltigen vinger: "Kijk 'r nou zitte", praatte hij schor stem die versleten door 't dagelijksch schreeuwen : "zie je nou nie dat die lamp walmp?" "Hij-'s benauwd ellef-en-dertig!" ,spotte Soor eerst, maar dan met kreeglig gebaar: "zitte je ooge in je gat?
"Ik geef u toe, Nathan, dat het eene woning is van mannen, voor welke de verachte kinderen Israëls een steen des aanstoots en een afschuw zijn; maar ge weet, dat dringende handelszaken ons soms onder deze bloeddorstige Nazareensche soldaten voeren, en dat wij de Preceptorijen der Tempeliers, zoowel als de Commanderijen der Hospitaal-ridders, gelijk men ze noemt, bezoeken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek