Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Het Geluw Meuleken kwam met ernstige oogen op den drempel van het achterhuis staan, zwijgend-vragend of zij Rozeke met iets kon helpen. "Goa gij op 't hof, ik zal hier blijven," zei Rozeke. "Moakt dat er niemand in huis 'n kan, en da ge Fons of Vaprijsken moest zien komen, ziet da ge 't mij op tijd komt zeggen!" "Ge meug gerust zijn, bezinne" antwoordde't Geluw Meuleken.
Heel in de verte, achter het dorp, waar groote, donkere tuinen waren, galmde plechtig het gezang van nachtegalen. O! da es hier toch amoal rustig en scheune! Ne meinsch zoo hier wel altijd willen blijven," zuchtte Leontientje. Hawel, ge meug gij hier altijd blijven, schertste Standje. 't Es hier 'n greut verschil mee Parijs, e-woar?" meende Belzemien.
"Elk zijn meug!" antwoordde kapitein Nemo, terwijl hij Ned Land strak aankeek. Ik vreesde dat deze zich soms tot eenige drift liet vervoeren, wat noodlottige gevolgen had kunnen hebben; maar zijn toorn werd afgeleid door het gezicht van een walvisch, waar de Nautilus op dat oogenblik tegen aandreef. Het dier had aan den beet der potvisschen niet kunnen ontsnappen.
»Geen denken aan!" schreeuwde Michel Ardan. »Even goede vrienden," hernam Nicholl, »elk zijn meug, maar ik ga naar mijn mandje." Hij strekte zich uit op een divan en 't duurde niet lang of Nicholl sliep dat hij snorkte. »Die Nicholl is toch zoo dom niet," sprak Barbicane een weinig later, »ik ga zijn voorbeeld volgen."
Daarvan zou het dier terugschrikken, zonder er door gedood te worden. Doch, elk zijn meug, zei de boer. Ik wil het waagstuk meeprijzen, maar niet voordat het gelukt is." Nu hield de dierentemmer een korte toespraak tot het publiek, en begaf zich toen naar de kooi. Hij schoof eerst de zware grendels open, en toen het smalle ijzeren tralie-hek, dat de ongeveer vijf voet hooge deur vormde.
Zij stond in strak-gespannen houding op terwijl hij binnen kwam, beantwoordde machinaal zijn korten groet en hoorde als in een droom zijn woorden: "Bezinne,... ge meug nie verschieten,... 'k kom ou zeggen da we Smul gevonden hên." "Deud?" kreet zij, in instinctmatige vrees of er nog twijfel was. "Deud," antwoordde de veldwachter langzaam hoofdknikkend.
"Nu, ieder zijn meug, zooals mijne grootmoeder placht te zeggen," antwoordde de schildknaap. "Ik had evenwel liever, dat gij maar schreeuwdet, edele heer, als ge pijn voelt ergens; want ik voor mijn part zal terdege een keel opzetten, als mijn arm lichaam erg schade of letsel krijgt. Of is 't misschien ook aan de schildknapen der dolende ridders verboden, te klagen, als hun iets overkomt?"
"Ge meug gerust zijn, 'k zal d'er zelf omme komen!" klonk van verre Smuls ruwe, schertsende stem. De witte nacht was gansch helder geworden, glans-helder van vol manelicht over de blanke, donzig-dikke sneeuw; en hun lange, zwarte schaduwen rekten zich gedrochtelijk vóór hen uit, tusschen het vreemd-gewirwar van 't weerkaatste, naakte boomen-netwerk op den onbetreden witten grond.
"Ieder zijn meug," antwoordde Jakob. En zich naar de openstaande deur der gelagkamer wendend: "Jufvrouw Bella," riep hij, "een glas Beijersch voor mijn vriend Isidoor! Groote maat, als ik je verzoeken mag." "Ik ben op weg naar jelui toe," vervolgde hij, een deel van zijne eigen geheimen verklappend, ten einde des te spoediger achter die van Isidoor te komen.
Maar Kamiel, reuzensterk, hield hem hoe langer hoe steviger gekneld en hijgde, bedarend-kalm: "Nie nie, boas, ge'n meug niet, 't zoe ou spijten! 't zoe ou spijten! Ge moet wachten,... wachten ... tot da ou keleire veurbij es!" Eerst toen Smul wat tot bedaren was gekomen en ophield met schelden en vloeken liet hij hem los.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek